• 1) (Προκ. για λόγο) εγκωμιαστικός, επαινετικός·
  • (κατ’ επέκταση) κολακευτικός, υπερβολικός:
    • ο υπερήφανος και πανηγυρικός λόγος έναι απολίτευτος (Σοφιαν., Παιδαγ. 108).
• 2) (Προκ. για βιβλίο) που περιέχει εορταστικά αναγνώσματα σχετικά με τους βίους και τα μαρτύρια αγίων:
  • (Κώδ. Πάτμου I 89).

[αρχ. επίθ. πανηγυρικός. Η λ. και σήμ.]