• (Εκκλ.) λειτουργικό βιβλίο με οχτώ αναστάσιμες ακολουθίες που η καθεμιά ψάλλεται σε έναν από τους οκτώ ήχους της βυζαντινής μουσικής:
  • έγραψεν ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός την οκτάηχον (Προσκυν. Ολυμπ. 177 92³⁷· Κώδ. Πάτμου I 71).

[θηλ. του επιθ. *οκτάηχος ως ουσ. Ο τ. στο Meursius και σήμ. Η λ. στο Lampe]