• 1)
  • α) Το συμβούλιο ανώτατων αξιωματούχων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το κεντρικό κυβερνητικό όργανο του κράτους:
    • (Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 328)·
  • β) (γενικ.) κυβερνητικό συμβούλιο:
    • να κάμει άρχους τοπικούς … πάντοτε να ευρίσκονται άρχοντες στο ντιβάνι (Ιστ. Βλαχ. 1247).
• 2)
  • α) Συνεδρίαση του συμβουλίου:
    • έγινε ντιβάνι να ψηφίσουσι στρατηγόν, προεστόν του φουσσάτου (Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 349)·
  • β) δημόσια συνεδρίαση Οθωμανού κυβερνήτη, δικαστή:
    • εκάθισεν ο πασιάς εις το διβάνι (Ιστ. πατρ. 156²¹).
• 3)
  • α) (Ειδικ.) προκ. για τουρκικό κυβερνείο:
    • αντίς καμπάνες, χουγιατά, κι αντίς ναούς, ντιβάνια (Τζάνε, Κρ. πόλ. 571¹⁵)·
  • β) προκ. για το πραιτώριο του Πιλάτου:
    • Προσκυν. Κουτλ. 390 139²⁰.

[<τουρκ. divan. Ο τ. δι‑ στο Du Cange (‑η). Ο τ. τιβάνιν σήμ. κυπρ. Η λ. στο Somav. και σήμ. ιστορικός όρος, καθώς και κοιν.]