• 1)
  • α) Αποχή από τροφή, ασιτία:
    • (Φυσιολ. Β 5⁵)·
  • β) (σε μεταφ.):
    • (Σουμμ., Παστ. φίδ. Γ́ [38]).
• 2)
  • α) (Θρησκ.) νηστεία:
    • νηστειά ή δέηση (Θησ. (Foll.) I 121· Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 77)·
    • φρ. κάμνω νηστείαν = νηστεύω:
      • (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 76^v)·
  • β) (συνεκδ.) εγκράτεια (στο φαγητό):
    • Διά την νήστεια θε να πώ …, γιατ’ έχει και άλλες αρετές (Δεφ., Σωσ. 297).
• 3) (Χρον.)
  • α) προκ. για περίοδο νηστείας:
    • τετραδοπαράσκευον ή νήστεια (Γεωργηλ., Θαν. 562)·
  • β) προκ. για την Τεσσαρακοστή πριν από το Πάσχα:
    • Κυριακῄ τρίτῃ των νηστειών (Ιστ. Ηπείρ. XXXIV³)·
  • γ) προκ. για το Ραμαζάνι των Τούρκων:
    • (Έκθ. χρον. 79²).

[αρχ. ουσ. νηστεία. Ο τ. νή‑ και σήμ. ιδιωμ. Ο τ. ‑ειά από μετρ. αν. Η λ. και σήμ.]