• (Στον εν. και πληθ.)
• 1) Εγκέφαλος, μυαλό:
  • (Σπανός D 1706)·
  • ζάλη μεγάλη … εγροίκα στα μυαλά του (Ερωτόκρ. Β́ 1586).
• 2)
  • α) Νους, σκέψη, λογικό:
    • ποία λωλάδα … επήρε το μυαλόν της; (Σουμμ., Παστ. φίδ. Έ [150]· Ιστ. Βλαχ. 204)·
  • β) φρόνηση, σύνεση:
    • (Συναξ. γυν. 1014)·
    • μηδέ μυαλό και μηδέ γνώσην έχεις (Ερωτόκρ. Γ́ 778).

[<ουσ. μυαλός με μεταπλ. Ο τ. ‑ό και σήμ. Ο τ. ‑ελ‑ στο Somav. στη λ. Η λ. στο Du Cange]