• 1)
  • α) Οργή, θυμός:
    • τόση μεγάλη μάνητα μου 'δωκεν απού … όλους τσι κατασκότωνα (Φορτουν. Β́ 81· Σαχλ. Á PM 308)·
  • β) μανία, λύσσα:
    • έδιδαν πόλεμον φρικτόν, με μάνητα μεγάλη (Διακρούσ. 80⁵).
• 2) Μίσος, κακία:
  • ασήκωσεν (ενν. ο διάβολος) όλους τους ανθρώπους εις μάνηταν (Εγκ. αγ. Δημ. 105²⁰).
• 3) Ερωτικό πάθος:
  • ο πόθος γή ο θυμός τση μάνητας (Ροδολ. Ά 342).

[<ουσ. μανία αναλογ. με τα ουσ. σε ‑(ότ)ητα. Η λ. στο Βλάχ. (‑νι‑) και σήμ. ιδιωμ.]