• I. Ενεργ.
  • Ά (Μτβ.) λερώνω με λάσπη· (μεταφ., ηθ.):
    • Την καρδίαν σου μην την λασπώνεις (Πηγά, Χρυσοπ. 189 (56)).
  • Β́ (Αμτβ.) κολλώ στη λάσπη·
    • (μεταφ.) προσκολλώμαι:
      • Μήνά 'σαι τινάς Επίκουρος και ελάσπωσες … εις … τα βιοτικά; (Πηγά, Χρυσοπ. 311 (5)).
• ΙI. (Μέσ.) λερώνομαι με λάσπη:
  • σαν χοίρος ελασπώθηκεν (Σταυριν. 241).

[<ουσ. λάσπη + κατάλ. ‑ώνω. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]