• 1)
  • α) Πάγος, κομμάτι πάγου:
    • σαν εδιάβησαν (ενν. τον ποταμόν), το κρούσταλλο χαλάθη (Aλεξ. 1189)·
  • β) (συνεκδ.) κρύο, παγωνιά:
    • στην κάψα και εις τα κρούσταλλα (Φορτουν. Γ´ 457).
• 2) O ορυκτός κρύσταλλος:
  • (Hagia Sophia ψ 612⁹).

[<ουσ. κρύσταλλος με αλλαγή γένους. Oι τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. τον 4. αι. και σήμ. (‑ο)]