• Ως αισχρολογία:
  • κούκου, κοπεί το ποδάριν σου (Σπανός A 516).

[ηχομιμητική λ. Απ. και σήμ.]

• Το πουλί κουκουβάγια:
  • ακώ μιαν κουκουβάγια κι έκραξεν (Φαλιέρ., Ιστ. 278 κριτ. υπ).

• Ο τ. ‑βάια ως τοπων.:
  • (Πορτολ. Α 178⁷).

[ηχοπ. λ. Ο τ. ‑βάια σε σχόλ. και τ. κοκοβάια και κουκοβάια σε Γλωσσάρ. (Du Cange, λ. κοκοβάια· πβ. και Meursius, λ. κοκκόβα). Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• Που έχει μάτια σαν της κουκουβάγιας:
  • (Πωρικ. I 48 κριτ. υπ).

[<ουσ. κουκουβάγια + ομμάτι(ν)]

• Που έχει μύτη σαν της κουκουβάγιας:
  • έχω … Ρεβίθην τον κουκουβαγιομύτην (Πωρικ. II 53).

[<ουσ. κουκουβάγια + μύτη]

• Κουκουβάγια:
  • οι κουκκουφιάδες εις την αυλήν … εγουριάζαν (Μαχ. 668²¹).

[ηχοπ. λ. ή <ουσ. κουκούβα (Ευστάθιος). Τ. κοκοφάς στο Somav. Για τους ιδιωμ. τ. της λ. βλ. Γεωργακάς, ΑΘΛΓΘ 1, 1934-35, 274-5· πβ. Χατζ., Διασπ. Α´ 177-9]

• Κουκουβάγια:
  • (Πουλολ. 486).

[<ουσ. κουκουβάς ο]

• Κουκουβάγια:
  • (Πουλολ. 510).

[ηχοπ. λ. Η λ. και σήμ. ιδιωμ.]