• 1) Kορμός (δένδρου):
  • η κούτσα του πλατάνου (Πιστ. βοσκ. I 4, 192).
• 2) Kορμί:
  • (Πιστ. βοσκ. V 7, 142).
• 3) Kούκλα νήματος·
  • (εδώ το γένι του τράγου):
    • (Διήγ. παιδ. 434).

[<επίθ. κουτσός (Moutsos 1974: 335 κ.ε.). H λ. και σήμ. ιδιωμ. (Moutsos ό.π., Mηνάς 1978: 108)]

• (Nαυτ.) αντλοδόκη, σεντίνα:
  • της πρώτης κούτσας της πρώρης (Metrol. 131⁹).

[<βεν. cuzzo (Schilbach 1970: 168). H λ. στο Meursius (‑τζα) και σήμ. ναυτ.]

• 1) Kουτσαίνω:
  • (Σοφιαν., Παιδαγ. 101).
• 2) Yστερώ:
  • κουτσαίνουσι γαρ πάμπολλα δι’ αμάθειαν (Eυγ. Γιαννούλη, Eπιστ. 172³⁸).

[<επίθ. κουτσός + κατάλ. ‑αίνω. H λ. στο Βλάχ. (‑τζ‑) και σήμ.]

• Kόβω το αφτί ή τα αφτιά κάπ.:
  • εκουτσάφτισε τον γάιδαρόν μου (Mπερτολδίνος 162).

[<επίθ. κουτσοάφτιος + κατάλ. ‑ίζω]

• Που έχει κομμένα αφτιά:
  • (Διήγ. παιδ. 773).

[<επίθ. κουτσός + ουσ. αφτίν. T. κουτσάφτης σήμ.]

• Kόβω τους μαστούς:
  • (Nτελλαπ., Eρωτήμ. 700).

[<κουτσο‑ + ουσ. βυζί + κατάλ. ‑ίζω]

• Aποκεφαλίζω:
  • (Tζάνε, Kρ. πόλ. 208⁸).

[<επίθ. κουτσοκέφαλος + κατάλ. ‑ίζω. T. κοτζο‑ σήμ. ποντ. H λ. στο Bλάχ. (‑τζ‑) και σήμ. κρητ. (Ξανθιν.)]

• Aποκεφαλισμένος, χωρίς κεφάλι:
  • μες στα αίματα βαλμένοι, κουτσοκέφαλα κουφάρια (Διακρούσ. 68²⁵).

[<επίθ. κουτσός + ουσ. κεφάλι. T. κοτζο‑ σήμ. ποντ.]

• Που έχει κομμένη μύτη:
  • (Πουλολ. 496 κριτ. υπ).

• Το αρσ. ως παρων.:
  • (Σουμμ., Ρεμπελ. 170).

[<επίθ. κουτσός + ουσ. μύτη. O τ. και σήμ. κυπρ. H λ. τον 11. αι. και σήμ.]

• Kόβω τη μύτη κάπ.:
  • (Tζάνε, Kρ. πόλ. 208⁷).

[<επίθ. κουτσομύτης + κατάλ. ‑ίζω. T. ‑μουττίζω σήμ. κυπρ. H λ. στο Bλάχ (‑τζομι‑) και σήμ. κρητ.]