• 1) Νεαρή κόρη, κοπέλα:
  • (Ερωτόκρ. Α´ 1720).
• 2) Θεραπαινίδα, υπηρέτρια:
  • εισέρχεται κι η ρήγισσα με μία της κοπέλα (Ευγέν. 866).
• 3) Αγαπητικιά, ερωμένη:
  • η κοπέλα σου όταν σε περιλάβει, φιλεί … και λέγει σε ότι αυτή αγαπά σε (Σπαν. (Ζώρ.) V 372)·
  • κοπέλα τ’ Άρη ήτον (ενν. η Αφροδίτη) ποτέ; (Πιστ. βοσκ. IV 7, 95).

[αβέβ. ετυμ. Η λ. στο Meursius και σήμ.]

• Παιδάκι· νεαρός:
  • αρσενικά τα γέννησεν αυτά τα κοπελάκια (Χούμνου, Κοσμογ. 1322· Πιστ. βοσκ. IV 8, 84).

[<ουσ. κοπέλι + κατάλ. ‑άκι. Η λ. στο Somav.]

• Τρέλες της νεότητας:
  • των νεών τα κοπελάτα (Σαχλ. N 86).

[<ουσ. κοπέλι + κατάλ. ‑άτα. Λ. κοπελάτα η στο Somav.]