• α) Τρομάζω:
  • ο δεσπότης … πάντα εθροΐζετον και πάντα εφοβάτον (Χρον. Τόκκων 3305)·
• β) ταράσσομαι:
  • μέσα του εθροΐζετον, έπνησκ’ εκ τον θυμόν του (Θησ. Η´ [49⁶]).

• Η μτχ. παρκ. ως επίθ. = τρομαγμένος:
  • Η κόρη εκροτίστηκε κι εστάθη θροϊσμένη (Θησ. Ε´ [81¹]).

[<αόρ. του θροώ. Η λ. και σήμ. ιδιωμ.]