• (Μεταφ.) γλυκός, ευχάριστος:
  • η συντυχιά της θαυμαστή, ζαχαρογλυκεράτη (Αχιλλ. N 824).

[<ουσ. ζάχαρη + επίθ. γλυκερός + κατάλ. ‑άτος]

• Με γεύση γλυκιά και στυφή:
  • ζαχαρογλυκοπίπερα εξέβηκεν ο μούστος (Κρασοπ. L 77).

[<επίθ. *ζαχαρογλυκοπίπερος <καθαρογλυκοπίπερος (βλ. ά.) με επίδρ. του ουσ. ζάχαρη]

• Γλυκιά δροσιά:
  • να στάζει ζαχαρόδροσον σαν τ’ όμορφον σταφύλι (Περί γέρ. 155).

[<ουσ. ζάχαρη + δροσιά]

• (Μεταφ.)
  • α) γλυκός, ευχάριστος:
    • φιλιά ζαχαροζυμωμένα (Χορτάτση, Ελευθ. Ιερουσ. Β´ 126)·
  • β) όμορφος και γλυκός:
    • κορασίδα μου ζαχαροζυμωμένη (Πανώρ. Α´ 339).

[<ουσ. ζάχαρη + μτχ. παρκ. του ζυμώνω]

• Ζεστό νερό με ζάχαρη, σιρόπι:
  • (Προδρ. IV 576).

[<ουσ. ζάχαρη + θερμόν]

• Ποτό από ζάχαρη και μέλι, ηδύποτο:
  • ούτε με ζαχαρόμελα ποσώς να τον γλυκάνουν (Περί ξεν. 531).

[<ουσ. ζάχαρη + μέλι]

• Που έχει μαγειρευτεί με ζάχαρη και πιπέρι:
  • τρώγουν και το κρέας μου ζαχαροπιπεράτον (Πουλολ. 85 κριτ. υπ).

[<ουσ. ζάχαρη + επίθ. πιπεράτος]