• 1) Ερώτημα, πρόβλημα:
  • (Μαχ. 318²²).
• 2)
  • α) Αίτημα:
    • Λέγει ο Πιλάτος: «Ιωσήφ, τι είναι το ζήτημά σου;» (Ντελλαπ., Στ. θρην. 458)·
  • β) απαίτηση, αξίωση:
    • του εδίδασι κατά το ζήτημά του (Ιστ. Βλαχ. 1115)·
  • γ) (προκ. για το Θεό) εντολή:
    • (Θυσ. 467)·
  • δ) θέλημα· επιθυμία:
    • το ζήτημά μου επλήρωσα (Διγ. Z 3003)·
  • ε) παράκληση· χάρη (εδώ ως σύστ. αντικ.):
    • ζήτημαν του εζήτησα (Απολλών. 715).
• 3)
  • α) (Νομ.) αντιδικία:
    • να δικαιωθούν από το ζήτημάν του (Μαχ. 188¹⁵)·
  • β) διεκδικούμενο χρηματικό ποσό:
    • ζήτημαν άνω ενού μάρκου ασήμιν (Ασσίζ. 359³)·
  • γ) αίτημα, υπόθεση:
    • το άλλον μέρος ενίκησεν το ζήτημαν με το δίκαιον (Ασσίζ. 94¹⁰).

[αρχ. ουσ. ζήτημα. Η λ. και σήμ.]