• I. Ενεργ.
  • 1)
    • α) Ντύνω:
      • το κορμί του μ’ άρματα ολάργυρα το ντύνου (Ερωτόκρ. Δ´ 1955)·
    • β) (μεταφ. προκ. για αξίωμα):
      • (Ιστ. Ηπείρ. ΧΧVΙ⁵)·
    • γ) βιβλιοδετώ:
      • οι γραμματικοί ενδύνουν τα βιβλία (Διήγ. παιδ. 516 κριτ. υπ).
  • 2) Επενδύω, ξοδεύω σε αγορά:
    • να εντύσει και τόσα φλουριά όσον να κερδίσει φλουριά φ´ (Rechenb. 72³· Γαδ. διήγ. 131).
• II. (Μέσ.) ντύνομαι, φορώ:
  • ο πατήρ να τους δίδει απέ το εδικόν του … να εντύνουνται (Ασσίζ. 377²)·
  • (μεταφ.):
    • εντύθησαν την αμαρτιάν κι εχάσασιν τα κάλλη (Πικατ. 487).

[αρχ. ενδύω. Ο τ. ενδύνω αρχ. Ο τ. εντύνω και σήμ. κυπρ. Ο τ. ντύνω και σήμ.]