• 1) Δροσιά:
  • βάνεις το νερόν εις δροσισμόν μου (Καλλίμ. 1834).
• 2) (Μεταφ.)
  • α) ανακούφιση:
    • δροσισμόν απόρρητον εκ των μωλώπων είχεν (αυτ. 776)·
  • β) ευχαρίστηση:
    • γλυκασμόν και δροσισμόν εκ φιλημάτων είχεν (αυτ. 777).

[<αόρ. του δροσίζω + κατάλ. ‑μός. Η λ. τον 4.(;) αι. (L‑S), στο LBG και το Βλάχ.]