• 1) (Μέσ. και ενεργ.) αφηγούμαι, εξιστορώ, περιγράφω:
  • (Διγ. Άνδρ. 317³)·
  • ταύτα πάντα σού τα θέλω διηγήσει (Λουκάνη, Ομήρ. Ιλ. ΙΑ´ [386]).
• 2) Αναφέρω:
  • Αυτού δηγείται το δίκαιον περί … (Ασσίζ. 329²⁹).
• 3) Μιλώ:
  • εδιαμερίσθη ο κόσμος να διηγούνται εις τόσες γλώσσες (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 104^ν).
• 4) Λέγω:
  • μηδέν διηγάσαι λόγους εύκαιρους (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 230^r).
• 5) Συνομιλώ, συνδιαλέγομαι:
  • ο Μωυσής εδιηγούτον με τον Θεόν (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 178^ν).

[αρχ. διηγέομαι. Για το ενεργ. πβ. μτγν. μέλλ. διηγήσω (DGE, λ. ‑έομαι). Η λ. και σήμ.]