• 1)
  • α) Είμαι ή γίνομαι βασιλιάς:
    • (Έκθ. χρον. 8¹¹), (Διγ. O 1237), (Χρον. σουλτ. 135²⁸)·
  • β) (προκ. για το Χριστό) εξουσιάζω:
    • (Ιστ. Βλαχ. 2687)·
  • γ) (μτβ.) κυβερνώ, διοικώ:
    • βασιλεύγει … τούτη την αξαζόμενη … χώρα (Ερωφ. Γ´ 273)·
    • τσι πλανήτες κυβερνάς και τ’ άστρα βασιλεύγεις (Πανώρ. Δ´ 292)·
  • δ) η μτχ. βασιλεύουσα = η Κωνσταντινούπολη:
    • (Byz. Kleinchron. A´ 430⁴⁵)·
    • η βασιλεύουσα των πόλεων (Θρ. Κων/π. Πολλ. 248¹⁸)·
    • Πόλην την βασιλεύουσαν (Ιστ. Βλαχ. 2458).
• 2) Επικρατώ, κυριαρχώ:
  • συ βασιλεύσεις επί γης και πάσης ταύτης άρξεις (Βίος Αλ. 4077)·
  • (μεταφ.):
    • Μάιος εβασίλευσεν εις άπαντας τους μήνας (Διγ. Z 2749)·
    • η καλή βουλή εις όλους βασιλεύει (Ιστ. Βλαχ. 1475).
• 3) (Προκ. για τον ήλιο) δύω:
  • (Διγ. Z 194).

[αρχ. βασιλεύω. Ο τ. και σήμ. ιδιωμ. Η λ. και σήμ.]