• 1) Ανθρώπινη ζωή (ως κατάσταση, διάρκεια, τρόπος, στάση, πορεία):
  • (Διγ. Gr. 904), (Zήν. Β´ 7).
• 2) Τα αγαθά, τα υπάρχοντα, περιουσία (γενικώς):
  • (Θυσ. 1001), (Βακτ. αρχιερ. 188).
• 3) Θησαυρός:
  • ήθελε να σκάψει εις κανέναν τόπον οπού ηξεύρει ότι έχει βίον (Ασσίζ. 222⁸).
• 4) Πλούτος (ως κατάσταση):
  • να νυκτοκοπιάζουσι, … διά να μην ξεπέσουσιν από τον βιον απὄχουν (Γεωργηλ., Θαν. 169).

[αρχ. ουσ. βίος. Η λ. και σήμ.]

• 1) Περιουσία, αγαθά, πλούτος:
  • εμάζωνε βίος πολύ (Βεντράμ., Φιλ. 115).
• 2) Θησαυρός:
  • το βιος σου να το φέρεις προς εσέναν (Κυπρ. ερωτ. 15⁶).
• 3) Ευμάρεια, άνεση:
  • ’κ το βίος εξεπέσασιν κι ύστερα διακονίσα (Βεντράμ., Φιλ. 6).

[<ουσ. βίος ο. Ο τ. και σήμ. Η λ. και σήμ. ιδιωμ.]