• Εκφρ.
• 1) Άταλα σάταλα πάταλα (διεύρυνση της έκφρ. σάταλα πάταλα, βλ. λ.) = προκ. για λόγια τραυλά και ασαφή, ασυνάρτητα, ανοησίες (πβ. νεοελλ. τσάτρα πάτρα):
  • (Πωρικ. I 160 κριτ. υπ).
• 2) Άνταλα βάνταλα· άντζαλα μάνταλα σάνταλα· άντζαλα μάντζαλα σάντζαλα = (σε θέση ουσ.) προκ. για πράγματα ασήμαντα ή ανύπαρκτα:
  • (Σπανός D 636, Α 225, Β 49 (έκδ. ‑ντσ‑)).

[λ. πλαστή <λ. σάταλα, πάταλα· βλ. και Eideneier, Σπανός, σ. 199-200]