ΑΙΧΜΕΣ Ο κατηγορούμενος έχει προβάδισμα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Καταρχήν πρέπει να διευκρινιστεί ότι η ανωνυμία του μάρτυρα, ως μέτρο προστασίας του, αίρεται - και αποκαλύπτεται, συνεπώς, το πραγματικό του όνομα - από τη στιγμή που τούτο θα ζητηθεί από τον εισαγγελέα ή έναν κατηγορούμενο ή οποιονδήποτε άλλο διάδικο. Επομένως, στο κρίσιμο αυτό σημείο που ανακύπτει το δίλημμα ανάμεσα στο συμφέρον τού μάρτυρα να προστατευθεί από τυχόν εκδίκηση ή πιθανό εκφοβισμό και το συμφέρον τού κατηγορουμένου που θελήσει να εξετάσει την αξιοπιστία του μάρτυρα, ο νόμος δίνει ρητά το προβάδισμα στο συμφέρον του κατηγορουμένου. Σε αντίθεση με νομοθεσίες άλλων χωρών που δίνουν προτεραιότητα στο συμφέρον τού μάρτυρα.

Λοιπά μέτρα προστασίας του μάρτυρα, όπως η κατάθεσή του εκτός ακροατηρίου, η συνεχής φύλαξή του με αστυνομικούς κ.λπ. δεν αίρονται, χωρίς αυτά να συνδυάζονται με το θέμα της ανωνυμίας. Την άρση της ανωνυμίας μπορεί να αποφασίσει και αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο, ενώ σε κάθε περίπτωση, εάν κανείς δεν ζητήσει την αποκάλυψη των στοιχείων τής ταυτότητας του μάρτυρα, μόνη η κατάθεσή του δεν αρκεί για την καταδίκη τού κατηγορουμένου.

Η προστασία, επομένως, των συμφερόντων ενός κατηγορουμένου είναι πλήρως εξασφαλισμένη. Η ανωνυμία, όπως ρητά ορίζεται στον νόμο, προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώση του μάρτυρα, ο οποίος μπορεί να παραιτηθεί εν όλω ή εν μέρει από αυτήν. Όπως προφανώς, θέλω να πιστεύω, συνέβη με εκείνον τον ανώνυμο μάρτυρα που εμφανίστηκε στο δικαστήριο και δήλωσε «παρών». Ο αρμόδιος εισαγγελέας δεν δικαιούται να επιβάλει τα μέτρα προστασίας και σε εκείνους που δεν τα θέλουν…