ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ Ανησυχητικά παραδείγματα της Ιστορίας για τον Κ. Σημίτη

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

Η επιτυχία της ελληνικής Προεδρίας στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη προβληματική εικόνα που παρουσιάζει η καθημερινότητα στο εσωτερικό, παραπέμπει στα πολλά παραδείγματα ηγετών οι οποίοι, παρότι σημείωσαν επιτυχίες διεθνούς εμβέλειας, δεν κατάφεραν να τις εξαργυρώσουν πολιτικά και έχασαν τις εκλογές.

Κορυφαίο ίσως παράδειγμα η ήττα του Ουίνστον Τσώρτσιλ μετά τη νίκη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είναι όμως ο μόνος. Ο Τζορτζ Μπους, ο πατήρ, είδε τη δημοτικότητά του να εκτοξεύεται στο ξενίθ (91%) μετά τη νίκη στον Πόλεμο του Κόλπου, για να χάσει ένα χρόνο αργότερα την προεδρία από τον Μπιλ Κλίντον.

Σε μερικές περιπτώσεις μεσολάβησε σημαντικό χρονικό διάστημα ανάμεσα στις ιστορικής σημασίας επιτυχίες και την τελική απομάκρυνση από την εξουσία. Ο Χέλμουτ Κολ έχασε οκτώ χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελίωσε τη Δημοκρατία το '74, αλλά θα έχανε στις εκλογές του '81 εάν δεν μεταπηδούσε ευφυώς στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Πιο πρόσφατη είναι η περίπτωση του Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος δύο μόλις μήνες μετά τη μεγαλύτερη επιτυχία της κυπριακής εξωτερικής πολιτικής και την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. γνώρισε τη συντριβή στις εκλογές.

Το δίδαγμα είναι σαφές. Σε όλες τις περιπτώσεις οι λαοί έδειξαν ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για την οικονομική τους κατάσταση και την ποιότητα της εσωτερικής διακυβέρνησης παρά για τις διπλωματικές επιτυχίες των ηγετών τους.

Αυτό επιβεβαιώνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα. Πολλοί χαιρετίζουν την απόφαση του Ελσίνκι, την ένταξη στην ΟΝΕ, την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., ενδεχομένως και τη λύση του Κυπριακού, αλλά η απογοήτευση από τα προβλήματα της καθημερινότητας και την περιρρέουσα διαφθορά, και η κούραση από την παρατεταμένη παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία απειλούν τον κ. Σημίτη και του υπενθυμίζουν τα ανησυχητικά παραδείγματα της Ιστορίας.