ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ

Η απόσβεση των χρεών στις ΠΑΕ της Ιταλίας που προωθείται στην ιταλική Βουλή και μάλιστα με απροκάλυπτο τρόπο σκίασε τη συζήτηση στη Γερουσία πριν από δύο ημέρες.

Αφορμή, η αστραπιαία παρέμβαση του Ιταλού επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον «ανταγωνισμό», Μάριο Μόντι.

Με κατεπείγουσα εντολή του, ομάδα ειδικών σε θέματα ανταγωνισμού αναχώρησε από τις Βρυξέλλες και έφθασε στη Ρώμη, προκειμένου να αρχίσει έρευνες αναφορικά με το περιεχόμενο των εισηγήσεων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Ο τελευταίος μάλιστα μετά τις παρεμβάσεις του ακόμα και στον… τεχνικό τομέα του ποδοσφαίρου, όπου πρότεινε μεταξύ άλλων και την αλλαγή των κανονισμών «ώστε το ποδόσφαιρο να γίνει πιο θεαματικό και αποτελεσματικό σε φάσεις και γκολ», ζητεί τώρα να εξομαλυνθούν οι σχέσεις του κόμματός του με τις υπηρεσίες οικονομικού ελέγχου στα επαγγελματικά σωματεία.

Στο ποσό των 1.926,6 εκατομμυρίων ευρώ ανέρχονται τα περιουσιακά στοιχεία (αξία ποδοσφαιριστών, αμοιβές και λειτουργικά έξοδα) των δεκαέξι επαγγελματικών ομάδων της Α' κατηγορίας.

Η ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί με την κάλυψη της Γερουσίας να ξεπεράσει τον σκόπελο της οικονομικής κρίσης στον χώρο και κατ' επέκταση στην κοινωνία, με «χάρισμα» κατά το ήμισυ των χρεών και απόσβεση του υπολοίπου σε δέκα χρόνια. Όμως, μοναδικός χαμένος θα είναι ο ποδοσφαιριστής, αφού η ονομαστική του αξία μειώνεται στο ελάχιστο εφόσον μεταγραφεί σε άλλο σύλλογο.

Ο Μάριο Μόντι άναψε κόκκινο στους συμπατριώτες του, υπενθυμίζοντας τα άρθρα 87 και 88 της Συνθήκης της Ρώμης, αλλά και τον «αθέμιτο ανταγωνισμό» τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό με τα υπόλοιπα σωματεία.

«Κάθε οικονομική βοήθεια του κράτους σε συλλόγους επαγγελματικούς μεταφράζεται σε ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», είπε.

«Παιδιά ενός κατώτερου Θεού» χαρακτήρισε τα φτωχά σωματεία ο κύριος «Καθαρά Χέρια» Αντόνιο ντι Πιέτρο.

Ο δε πρόεδρος της Φεράρι στη Φόρμουλα Μοντεζέμολο χαρακτήρισε τις κινήσεις των βουλευτών «χώρας μη σοβαρής».

«Σημαδεμένη τράπουλα» ονόμασαν άλλοι τις προσπάθειες αυτές, που προβλέπουν μεταξύ άλλων την αύξηση κεφαλαίου, ώστε οι μεγαλομέτοχοι να είναι πάντοτε εξουσιαστές του αθλήματος και της κοινωνίας των φιλάθλων.

Ανάλογοι παράμετροι συζητούνται και στην Ελλάδα, καθώς από χρόνια η τακτική αυτή γράφει «στα παλιά της παπούτσια» την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αρχές της.

Πόσο μακριά όμως είναι η Αθήνα από τις Βρυξέλλες; Κι αν ο Μάριο Μόντι μας κτυπήσει ξαφνικά την πόρτα;

Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;