Παρατεταμένη "νηστεία"

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΤΣΙΚΑΣ

ΜΠΗΚΑΜΕ στη Σαρακοστή. Περίοδος νηστείας. Πνευματικής και υλικής. Αλλά και… ποδοσφαιρικής για τη Θεσσαλονίκη, οφείλουμε να συμπληρώσουμε. Συνηθισμένο το έργο της… παρατεταμένης "νηστείας". Εννιά συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη, μακριά από την Τούμπα, για τον ΠΑΟΚ.

ΟΚΤΩ ο Ηρακλής εκτός Καυταντζόγλειου, με χαρακτηριστικά σημάδια αυτοκαταστροφής, όπως φάνηκε και με τον Ατρόμητο. Ο Άρης, την ίδια ώρα, βγάζει τα κομπιουτέρακια και προσπαθεί να παραμείνει με οδηγό τον κόσμο στο τρένο της ανόδου στην Α΄ εθνική, μπαίνοντας στην τελική ευθεία του μαρτυρίου, που ξεκίνησε ουσιαστικά από πέρσι τον Μάιο. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ διαιτητικών εγκλημάτων, από εκεί και πέρα, τύπου Καλάβριας, υπήρχαν πάντοτε και δυστυχώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο η κατάσταση παραμένει στάσιμη και δεν διακρίνεται φως στο τούνελ, όσο ζωηρή… φαντασία κι αν διαθέτει κάποιος. Απλώς έρχονται για να υπογραμμίσουν και να μεγεθύνουν το πρόβλημα της αγωνιστικής μας παρακμής.

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ… επιθετικά το αυτονόητο: θα έφτανε ποτέ ο ΠΑΟΚ στο σημείο να μετράει μια ακόμη… περήφανη ισοπαλία στην Αθήνα και να του κλέβουν τους βαθμούς μέσα από τα χέρια του, αν ήταν σε όλα τα επίπεδα πιο ισχυρός και ενωμένος; Αν ήταν ΠΑΟΚ; Αν είχε μια ισχυρή διοίκηση, αντάξια της δυναμικής του συλλόγου, ικανής να τη χειρισθεί προς το συμφέρον του, ο ΠΑΟΚ θα βρισκόταν μόνιμα στη θέση του αδικημένου;

ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ όμηρος της εμφύλιας διαμάχης, που αναγκάζει ακόμη κι αυτούς του πενήντα οπαδούς που πήγαν στη Νεάπολη να βρίζουν από το πρώτο λεπτό σε βάρος της ομάδας, δεν θα ήταν πολύ πιο δυνατός; Η "κλοπή" της Νεάπολης αποτελεί ένα από τα σημάδια των καιρών και δίδει πρόσκαιρο άλλοθι. Οφείλουμε όλοι να δούμε πιο βαθιά το πρόβλημα. Η περίοδος "νηστείας" κάποτε πρέπει να λάβει τέλος.