Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Επιστολές :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( διαρκής ιερά σύνοδος :: 10/1/2006 19:29:49) 

Διαρκής Ιερά Σύνοδος ΜΩΡΙΣ ΜΠΛΑΝΣΟ

β) Η ποίηση μέχρι το 1930

Βραβεύτηκε η Ελένη Γλύκατζη - Άρβελερ

Σιωπηλός και "άφαντος" έως τον θάνατο

Μέσα στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα εμφανίζονται ποιητές που ανανέωσαν την παράδοση αλλά δεν αποτέλεσαν μια συγκεκριμένη σχολή, καθώς ο καθένας τους είχε τα δικά του χαρακτηριστικά.

Στη βράβευση της κ. Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ με το παράσημο του "Χρυσού Σταυρού" του Αποστόλου Παύλου προχώρησε χθες η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (ΔΙΣ) της Εκκλησίας της Ελλάδος.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΙΜΠΛΗΣ

Ανάμεσά τους ξεχωριστή είναι η παρουσία του Κωνσταντίνου Καβάφη, ποιητή που επρόκειτο να ασκήσει ισχυρότατη και διαρκή επίδραση.

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος χαρακτήρισε μοναδική τη συμβολή της κ. Γλύκατζη - Αρβελέρ στο βιβλίο της για το Βυζάντιο, αφού σε αυτό "εκθέτει τον κυριολεκτικώς θεμελιώδη ρόλο του ελληνισμού στη διαμόρφωση της Ευρώπης και όχι μόνο του αρχαίου ελληνισμού".

Ο Μωρίς Μπλανσό σε ηλικία 29 ετών. Είναι μία από τις δύο μοναδικές φωτογραφίες του. Η δεύτερη πάρθηκε από παπαράτσι το 1985, για λογαριασμό του περιοδικού "Life"

Πρόσθεσε επίσης πως η συγγραφέας "εξηγεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Βυζαντίου και της Ορθοδοξίας στη γένεση του ευρωπαϊκού κόσμου, φανερώνει με ενάργεια και χωρίς καμιά επιθετικότητα την ενότητα του ελληνικού πνεύματος και δείχνει πως η απόπειρα διχασμού του πνεύματος αυτού σε αρχαίο και βυζαντινό είναι προϊόν ιδεολογικής ερμηνείας και όχι επιστημονικής σπουδής".

Ένας μεγάλος της γαλλικής λογοτεχνίας και κριτικής, ο Μωρίς Μπλανσό, απεβίωσε σε ηλικία 96 ετών.

Οικονομικοί έλεγχοι

Πέθανε κατά τον τρόπο που έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, μέσα στη σιωπή και την ηθελημένη απομόνωση.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, οι συνοδικοί ιεράρχες ενημερώθηκαν μεταξύ άλλων για τους οικονομικούς ελέγχους που διενήργησε η διεύθυνση της Γενικής Εκκλησιαστικής Οικονομικής Επιθεωρήσεως στις μητροπόλεις Γλυφάδας, Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος, Θεσσαλονίκης, Μυθήμνης και Μεγάρων και Σαλαμίνος, από τους οποίους προκύπτει πως η οικονομική διαχείριση ήταν σύννομη και κανονική.

Υπήρξε η πλέον μυστηριώδης προσωπικότητα των γαλλικών γραμμάτων και ο τελευταίος μιας γενιάς, όπου η Μαργκερίτ Ντυράς και ο Ντιονίς Μασκολό συναντούσαν τον Εμμανουέλ Λεβινάς και τον Πιερ Κλοσόφσκι.

Για τον Μπλανσό, ο άνθρωπος πίσω από τον συγγραφέα δεν είχε κανένα ενδιαφέρον και μόνο το έργο του αποτελούσε μία πραγματικότητα άξια να σχολιαστεί. Ο θάνατος, που υπήρξε από τις κύριες συνιστώσες του έργου του, όσον αφορά τον συγγραφέα, συνέπιπτε, κατά τον Μπλανσό, με την ολοκλήρωση του έργου του. Ο Μωρίς Μπλανσό έγραψε αφηγήματα, μυθιστορήματα και κριτικά κείμενα. Ήταν δύσκολο έργο του και γι' αυτό δεν άγγιζε το ευρύ κοινό. Ωστόσο, άσκησε βαθιά επιρροή τόσο στους συγχρόνους του όσο και στους μεταγενεστέρους, για παράδειγμα στον Ζαν Πολ Σαρτρ, στον Ρολάν Μπαρτ, στον Μισέλ Φουκό. Συνεχιστής του Βαλερί και του Μπατάιγ, ο Μωρίς Μπλανσό έθεσε σε αμφισβήτηση τη λογοτεχνία, την αισθητική, τη φιλοσοφική, την κοινωνική και την ιδεολογική της λειτουργία.

Βέβαια, ο Μπλανσό δεν είχε πάντα θυσιάσει τη δημοσιότητα, για χάρη της σιωπής που απαιτεί η λογοτεχνία. Ο πρώιμος διανοούμενος της δεκαετίας του '30 αρθρογραφούσε υπέρ της μοναρχίας, κατά του δημοκρατικού πνεύματος, των ξένων και των εσωτερικών εχθρών. Απαγκιστρώθηκε γρήγορα, όμως, από αυτές τις απόψεις - που αποτέλεσαν πάντοτε και το ανομολόγητο στίγμα της βιογραφίας του - και συνδιαλέχθηκε θερμά με την άκρα Αριστερά, παρά το γεγονός ότι η σχέση του με τον κομμουνισμό υπήρξε πάντοτε αμφίσημη. Το 1960 υπήρξε ο βασικός συντάκτης του Μανιφέστου των 121, το οποίο καλούσε τους νέους Γάλλους να λιποτακτήσουν κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αλγερίας. Στήριξε ενεργά εκδηλώσεις υπέρ των Βιετναμέζων το 1966, ενώ στήριξε δημόσια και τους εξεγερμένους φοιτητές το 1968.

Από τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν στα ελληνικά τα βιβλία του "Η στιγμή του θανάτου μου" (2000, μτφ. Βαγγέλης Μπιτσώρης), "Ο τελευταίος άνθρωπος" (1994, μτφ. Δημήτρης Δημητριάδης), "Η τρέλα της ημέρας" (1988, μτφ. Δημήτρης Δημητριάδης) και από τον Εξάντα "Ο χώρος της λογοτεχνίας" (1994, μτφ. Δημήτρης Δημητριάδης).

Ο θάνατος του Μωρίς Μπλανσό επήλθε την Πέμπτη. Ωστόσο, οι οικείοι του τον ανακοίνωσαν επίσημα, σύμφωνα με επιθυμία του, μετά τη χθεσινή κηδεία.