Παρατεταμένη "νηστεία"

Άλματα

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΤΣΙΚΑΣ

Τα άλματα στον κλασικό αθλητισμό χωρίζονται σε οριζόντια (άλμα σε μήκος και άλμα τριπλούν) και σε κάθετα (άλμα σε ύψος και άλμα επί κοντώ).

Ο καλός άλτης πρέπει να είναι δυνατός, γρήγορος και ευκίνητος με πολύ καλό επίπεδο τεχνικής.

ΜΠΗΚΑΜΕ στη Σαρακοστή. Βασικοί κανονισμοί αλμάτων. Περίοδος νηστείας. Στα οριζόντια άλματα, σκοπός των αθλητών είναι να πηδήσουν όσο πιο μακριά μπορούν με έξι προσπάθειες. Πνευματικής και υλικής. Για την τελική σειρά κατάταξης των αθλητών μετράει το καλύτερο άλμα που έκαναν από τις έξι προσπάθειες. Αλλά και… ποδοσφαιρικής για τη Θεσσαλονίκη, οφείλουμε να συμπληρώσουμε. Αν κάποιοι αθλητές έχουν την ίδια καλύτερη επίδοση τότε σε καλύτερη θέση κατάταξης είναι αυτός που έκανε το δεύτερο καλύτερο άλμα. Συνηθισμένο το έργο της… παρατεταμένης "νηστείας". Τόσο στο άλμα σε μήκος όσο και στο άλμα τριπλούν υπάρχει προκαθορισμένο σημείο (βαλβίδα) από το οποίο ο αθλητής είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει το άλμα. Εννιά συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη, μακριά από την Τούμπα, για τον ΠΑΟΚ. Στα κάθετα άλματα σε αντίθεση με τα οριζόντια οι αθλητές εκτελούν συνεχώς άλματα με την προϋπόθεση ότι δε ρίχνει ο αθλητής τον πήχη ο οποίος είναι τοποθετημένος σε διάφορα ύψη.

ΟΚΤΩ ο Ηρακλής εκτός Καυταντζόγλειου, με χαρακτηριστικά σημάδια αυτοκαταστροφής, όπως φάνηκε και με τον Ατρόμητο.

Σε κάθε ύψος ο αθλητής έχει τρεις προσπάθειες.

Ο Άρης, την ίδια ώρα, βγάζει τα κομπιουτέρακια και προσπαθεί να παραμείνει με οδηγό τον κόσμο στο τρένο της ανόδου στην Α΄ εθνική, μπαίνοντας στην τελική ευθεία του μαρτυρίου, που ξεκίνησε ουσιαστικά από πέρσι τον Μάιο.

Όταν στο τέλος του αγώνα δυο ή τρεις αθλητές έχουν περάσει το ίδιο ύψος, νικητής είναι αυτός που το έχει περάσει με λιγότερες προσπάθειες (π.χ. με την πρώτη).

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Αν και εκεί υπάρχει ισοβαθμία τότε νικητής είναι αυτός με το συνολικά μικρότερο αριθμό αποτυχημένων προσπαθειών.

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ διαιτητικών εγκλημάτων, από εκεί και πέρα, τύπου Καλάβριας, υπήρχαν πάντοτε και δυστυχώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο η κατάσταση παραμένει στάσιμη και δεν διακρίνεται φως στο τούνελ, όσο ζωηρή… φαντασία κι αν διαθέτει κάποιος. Απλώς έρχονται για να υπογραμμίσουν και να μεγεθύνουν το πρόβλημα της αγωνιστικής μας παρακμής.

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ… επιθετικά το αυτονόητο: θα έφτανε ποτέ ο ΠΑΟΚ στο σημείο να μετράει μια ακόμη… περήφανη ισοπαλία στην Αθήνα και να του κλέβουν τους βαθμούς μέσα από τα χέρια του, αν ήταν σε όλα τα επίπεδα πιο ισχυρός και ενωμένος; Αν ήταν ΠΑΟΚ; Αν είχε μια ισχυρή διοίκηση, αντάξια της δυναμικής του συλλόγου, ικανής να τη χειρισθεί προς το συμφέρον του, ο ΠΑΟΚ θα βρισκόταν μόνιμα στη θέση του αδικημένου;

ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ όμηρος της εμφύλιας διαμάχης, που αναγκάζει ακόμη κι αυτούς του πενήντα οπαδούς που πήγαν στη Νεάπολη να βρίζουν από το πρώτο λεπτό σε βάρος της ομάδας, δεν θα ήταν πολύ πιο δυνατός; Η "κλοπή" της Νεάπολης αποτελεί ένα από τα σημάδια των καιρών και δίδει πρόσκαιρο άλλοθι. Οφείλουμε όλοι να δούμε πιο βαθιά το πρόβλημα. Η περίοδος "νηστείας" κάποτε πρέπει να λάβει τέλος.