ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΝΩΜΗ

Οι Φαναριώτες

Μπαράζ… αναβολών

Σημασία έχουν οι πράξεις

Γύρω από το Πατριαρχείο, τη συνοικία Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, διαμορφώθηκε μια ομάδα λαϊκών αξιωματούχων, που είναι γνωστή με την προσωνυμία Φαναριώτες.

Η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών είχε σαν αποτέλεσμα να αναβληθούν οι προγραμματισμένοι αγώνες σε εννέα ενώσεις της βόρειας Ελλάδας.

Πολιτικό δεν είναι το έγκλημα με πολιτικά κίνητρα

Με τη μόρφωση και τη γλωσσομάθειά τους έγιναν απαραίτητοι στην οθωμανική διοίκηση και κατέλαβαν υψηλά αξιώματα, όπως του Δραγομάνου (διερμηνέα) της Υψηλής Πύλης, του Δραγομάνου του Στόλου και του Ηγεμόνα των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών.

Πρόκειται για τις ΕΠΣ Κιλκίς, Σερρών, Πέλλας, Ημαθίας, Κοζάνης, Γρεβενών, Φλώρινας, Καστοριάς και Έβρου.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

Έτσι, απόκτησαν κύρος και εξελίχθηκαν σε κοινωνική ομάδα με μεγάλη οικονομική δύναμη και επιρροή.

ΕΠΣ ΔΡΑΜΑΣ: Α' κατηγορία (20η αγωνιστική): Δοξάτο - Αλιστράτη 5-0, Αμπελόκηποι - Χωριστή 0-3, Φτελιά - Πετρούσα 0-1, Ξηροπόταμος - Ν. Αμισσός 1-0, Ν. Κρώμνη - Ν. Σεβάστεια 4-0, Κ. Νευροκόπι - Φωτολίβος δ.δ., Καλλίφυτος- Αγ. Αθανάσιος 0-0, Παρανέστι - Καστρινός δ.δ.

Η φάση της κρίσης των ενστάσεων, στην οποία εισήλθε η δίκη, θα σφραγισθεί εκ των πραγμάτων κυρίως από την έκβαση της αμφισβήτησης ως προς την αρμοδιότητα του δικαστηρίου.

Νάμουν…. Νάμουν το Μάη πιστικός, τον Αύγουστο δραγάτης και στην καρδιά του χειμωνιού να ’μουνα κρασοπούλος. Μα πλιο καλά 'ταν να 'μουνα αρματολός και κλέφτης. Αρματολός μες τα βουνά και κλέφτης μες τους κάμπους, να 'χα τα βράχια αδέλφια μου, τα δέντρα συγγενάδια, να με κοιμάν' οι πέρδικες, να με ξυπνάν' τ' αηδόνια και στην κορφή της Λιάκουρας να κάνω το σταυρό μου, να τρώγω τούρκικα κορμιά, σκλάβο να μη με λένε. Κλέφτικο δημοτικό τραγούδι, Ανθολογία, Περάνθη, χ. χ., τ. Γ., 546. πιστικός: μισθωτός βοσκός, δραγάτης: αγροφύλακας • Πώς έβλεπε ο λαός τους κλέφτες και τους αρματολούς; Γιατί τους ταύτιζε; Βλ. και το παράθεμα Ανταρσία Ναουσαίων.

ΕΠΣ ΠΙΕΡΙΑΣ: Α' κατηγορία (19η αγωνιστική): Δρυάνιτσα - Ν. Τραπεζούντα δ.δ., Λιτόχωρο - Βροντού διεκόπη (1-0), Λεπτοκαρυά - ΓΑΣ Σβορώνου 2-1, Αλώνια - Καταχάς διεκόπη (2-2), Κορινός - Σφενδάμη 2-1, ΑΕ Ποντίων - ΑΕ Καρίτσας 3-0, Αιγινιακός - Σάρισσα δ.δ., Λόφος - Άγιος Σπυρίδων 1-0.

Η πλευρά των κατηγορουμένων έχει ήδη προβάλει το επιχείρημα ότι, επειδή τα αποδιδόμενα αδικήματα είναι πολιτικά, θα έπρεπε, κατά τη συνταγματική επιταγή, να δικαστούν από μεικτό δικαστήριο, αποτελούμενο από δικαστές και ενόρκους, και όχι από το Τριμελές Εφετείο, όπως καθόρισε ο νόμος.

ΕΠΣ ΘΡΑΚΗΣ: Α' κατηγορία (18η αγωνιστική): Σάπες - Μεσούνη 2-1, Ροδίτης - Σιδηροχώρι 1-2, Καλλίστη - Κοπτερό 0-2, Φιλύρα - Κόσμιο 0-1, Κάλχας - Δοκός 3-2, Διαλαμπή - Αρριανά 0-3, Ορφέας Κ. - Αίγειρος 2-2, Μίσχος - Ηρακλής Σ. 5-2.

Το ζήτημα, κατ' εξοχήν νομικό, έχει προφανείς πρακτικές διαστάσεις.

Έχοντας ήδη διευκρινίσει από χθες ότι δεν υπάρχει "πολιτική δίκη" (και η εκδίκαση πολιτικών εγκλημάτων γίνεται στα πλαίσια ποινικής δίκης), δεν θα ήταν άσκοπο να προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε με βάση ποια στοιχεία το δικαστήριο θα κληθεί να αποφασίσει τις προσεχείς ημέρες για τον πολιτικό ή όχι χαρακτήρα των αποδιδόμενων στους κατηγορούμενους εγκλημάτων.

Κάθε συζήτηση γύρω από μια νομική έννοια που δεν γνωρίζει ούτε γενικό ορισμό ούτε μονοσήμαντα νομολογιακά πορίσματα, πρέπει, πιστεύω, να εκκινεί από δύο αρχές: πρώτον, ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, κάθε αδίκημα ή σύνολο αδικημάτων κρίνεται αν είναι πολιτικό ή όχι με βάση τις ιδιαιτερότητές του. Και, δεύτερον, ότι, πάλι σε κάθε περίπτωση, δεν αρκεί η προβολή, ακόμα και η ενδεχόμενη απόδειξη, πολιτικών κινήτρων για τη στοιχειοθέτηση πολιτικού εγκλήματος.

Οι συγκεκριμένες πράξεις είναι αυτές που έχουν την καθοριστική σημασία, ιδωμένες σε σχέση με το εύρος τους, τις ευθείες αλλά και "παράπλευρες" συνέπειές τους, τη σύνδεσή τους με την περιρρέουσα κοινωνική κατάσταση, και όλα αυτά βέβαια υπό το πρίσμα της προώθησης ή όχι πολιτικών ιδεών. Δεν αρκεί, συνεπώς, οι ίδιοι οι δράστες των πράξεων ή οι συνήγοροί τους να χαρακτηρίζουν τις πράξεις τους "πολιτικές", γιατί πολλές πολιτικές πράξεις είτε δεν συνιστούν καθόλου εγκλήματα είτε δεν συνιστούν πολιτικά, υπό νομική έννοια, εγκλήματα.

Με αυτά τα δεδομένα, οι βασικές παράμετροι της συγκεκριμένης υπόθεσης, τις οποίες πρέπει να σταθμίσει το δικαστήριο, είναι κυρίως οι ακόλουθες: ότι υπήρξε δράση οργανωμένης ομάδας που απέληξε στη διάπραξη σωρείας αδικημάτων, πολλά από τα οποία δεν έχουν ούτε μακρινή σχέση με την υπεράσπιση πολιτικών ιδεών· ότι η δράση αυτή στηρίχτηκε ίσως σε μια νεφελώδη γενική "ιδεολογία", αλλά χωρίς σύνδεση με το κλίμα της εποχής, χωρίς λαϊκά ερείσματα και, κυρίως, με μέσα βαθιά α-πολιτικά· ότι τα αδικήματα που εξετάζονται έπληξαν, όπως επισημαίνει και το παραπεμπτικό βούλευμα, πολλούς αθώους ή ανυπεράσπιστους πολίτες και πάντως άσχετους με οποιαδήποτε πολιτική διαπάλη αλλά και με τους ίδιους τους "κεντρικούς στόχους" των δραστών· ότι η ελληνική Πολιτεία δεν απομόνωσε την τρομοκρατική δράση ως προς την ποινική της μεταχείριση, αλλά την συμπεριέλαβε, λόγω των χαρακτηριστικών της, στην ευρύτερη κατηγορία του οργανωμένου εγκλήματος· ότι, τέλος, δικαστικές κρίσεις σχετικές με τον πολιτικό χαρακτήρα άλλων εγκλημάτων δεν είναι δυνατόν να χρησιμεύσουν ως οδηγοί στην παρούσα κρίση, στο μέτρο που αφορούσαν υπέρ της ελευθερίας ενέργειες μεμονωμένων ατόμων και εκείνο που κρινόταν ήταν το αν θα έπρεπε να εκδοθούν ή όχι (τίποτα από αυτά δεν ισχύει στην προκείμενη περίπτωση).

Όλα αυτά τα στοιχεία νομίζω ότι είναι επαρκή για μια αδέσμευτη από προκαταλήψεις, όχι όμως από τη λογική, την επιστήμη και το κοινό αίσθημα, κρίση του δικαστηρίου γύρω από ένα ζήτημα που θα καθορίσει, τελικά, την αξιοπιστία της κατηγορούσας Πολιτείας.