Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Διεθνή :: Ανεπτυγμένη είδηση-αφήγηση

( το όπλο της ενέργειας :: 4/1/2006 21:30:09) 

Το όπλο της ενέργειας Υπέρ του αβάτου

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Μπορεί η τελευταία διένεξη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας με επίκεντρο την παροχή φυσικού αερίου να ήταν το κόστος της «πορτοκαλί επανάστασης», όπως πολλοί δυτικοί αναλυτές σημείωναν τις προηγούμενες ημέρες, ή ένα βρόμικο αντιπραξικόπημα απέναντι στις χώρες (πρώην) δορυφόρους της που είχαν αρχίσει να αρέσκονται στον εναγκαλισμό της Ουάσιγκτον.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΕΛΕΖΙΝΗΣ

Για ποιες τιμές του [pic], η συνάρτηση [pic] είναι: i) συνεχής στο [pic]; ii) παραγωγίσιμη στο [pic];

Οι πολύ χαμηλές τιμές πώλησης του φυσικού αερίου που κληρονόμησε η Ουκρανία από τη σοβιετική εποχή δεν φαίνεται να έχουν πλέον λόγο ύπαρξης και, όπως σημειώνεται, οι τιμές για το φυσικό αέριο δεν διαμορφώνονται στα γραφεία της Gazprom αλλά μέσα στο Κρεμλίνο. «Εύα […] είσαι η θύρα του διαβόλου»

ΛΥΣΗ

Είναι ενδεικτικό ότι η Λευκορωσία, που παραμένει πιστή στη Μόσχα, θα πληρώνει μόνο 47 δολάρια τα 1.000 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, όταν η Ουκρανία καλείται να πληρώνει στο ρωσικό κολοσσό 230 δολάρια, ενώ οι τιμές για τη Γεωργία και τη Μολδαβία, που επίσης στράφηκαν προς τη Δύση, είδαν τις τιμές να διπλασιάζονται σε διάστημα λίγων εβδομάδων και να φτάνουν τα 110 δολάρια. Τερτυλλιανός

i) Η f είναι συνεχής στο [pic], αν και μόνο αν [pic] ή, ισοδύναμα, [pic] ή [pic].

Με την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου η Μόσχα επιχείρησε να ανακτήσει ως ένα βαθμό τον πολιτικό έλεγχο στις χώρες της περιοχής, αλλά σε καμία περίπτωση να μη διαταράξει τις σχέσεις της με τις χώρες της Ε.Ε., που σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται ενεργειακά από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι αγωγοί του οποίου διέρχονται από την Ουκρανία. Η συζήτηση στα ΜΜΕ για το άβατο του Αγίου Όρους απέδωσε πενιχρούς ή και, κάποτε, αηδείς καρπούς.

ii) Διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις:

Η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης είναι μία από τις παραμέτρους που έφερε στην επιφάνεια η τελευταία κρίση στο θέμα του φυσικού αερίου.

Και όμως δόθηκε η ευκαιρία να αρθρωθεί και στη χώρα μας ένας λόγος ικανός να εξορκίσει τις φυλετικές (σεξιστικές) προκαταλήψεις.

- Αν [pic], η συνάρτηση f δεν είναι συνεχής και επομένως δεν είναι παραγωγίσιμη.

Οι δρόμοι διέλευσης των αγωγών αποτελούν τη δεύτερη συνιστώσα, που, όπως φαίνεται, απασχολεί τόσο τις Βρυξέλλες όσο και τη Μόσχα, συνιστώσα που στην παρούσα φάση το Κίεβο χρησιμοποίησε ως ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί.

Κάτι τέτοιο όμως θα σήμαινε ότι άρρενες και θήλεις θα νοιάζονταν για τα θρησκευτικά, ευαγγελικά και μοναστικά θεμέλια που πάνω τους βασίστηκαν για αιώνες και χιλιετίες η «αποστροφή» (η υποταγή) της γυναίκας στο έτερο φύλο και η σιγή, ο αποκλεισμός της, πράγμα τρισχειρότερο από κάθε άλλο άβατο, από τον Λόγο.

- Αν [pic], η συνάρτηση γράφεται [pic].

Μ.Γ.Μ.

Το παράδοξο είναι ότι και Ελληνίδες, ανάμεσα στις οποίες οι ευφυέστατες και «τηλαυγέστατες» Άννα Παναγιωταρέα και Λιάνα Κανέλλη, αποδέχονται την ενοχή τους για την πρωτογενή και ριζική αμαρτωλότητα του φύλου τους και για την ολέθρια επίδραση που ασκούν πάνω στους άντρες.

- Για [pic], έχουμε [pic], οπότε [pic].

Γιατί αν δεν ήταν έτσι, εάν δηλαδή ο Αδάμ ήταν που παρέσυρε την Εύα στην ανυπακοή και όχι η Εύα τον Αδάμ, εάν η Εύα πλάστηκε πρώτη και ο Αδάμ δεύτερος, εάν, αλλιώς, κατά τον Λατίνο πατέρα στον οποίο οφείλουμε και το μότο της παρούσης, η γυναίκα δεν «έμοιαζε με ναό κτισμένο πάνω σε οχετό», τότε η φιλτάτη Λιάνα Κανέλλη θα ήταν αδικαιολόγητη να ασκήσει βία, όπως απείλησε, κατά των ομοφύλων της που σχεδιάζουν (με δόλο βέβαια) να πατήσουν το πόδι τους και να μολύνουν το αγιώνυμο όρος.

- Για [pic] έχουμε [pic], οπότε [pic].

Αλλά ευτυχώς αυτό που έμμεσα μόνο ανομολογούν οι γυναίκες, ενώ προσποιούνται ότι αγνοούν οι άντρες, οι χλιαροί μας θεολόγοι, ποιμένες και τηλεοπτικοί ζηλωτές, μας το πετάει κατακέφαλα, των ανίδεων, ένας ποιητής.

Άρα [pic] και επομένως, για [pic] η f είναι παραγωγίσιμη στο [pic].

Στην τελευταία και δέκατη κατά σειράν συλλογή του Άγγελου Φωκά με τον τίτλο «Βίος Ησύχιος» (Αρμός, 2002) περιέχεται ένα ποίημα που θυμίζει ένα ανάλογο «παίγνιο» του Ν. Εγγονόπουλου, ερωτηματικής και διαλεκτικής εκείνο μορφής και διαφορετικής βέβαια ιδεολογικής κατεύθυνσης.

- Αν [pic], η συνάρτηση γράφεται [pic]

Το κειμενικό σώμα υπό την κοινή επιγραφή «Όχι» διακλαδίζεται σε δύο στήλες.

- Για [pic], έχουμε [pic], οπότε [pic].

Στην πρώτη, εισαγόμενα με ισχυρότατο αρνητικό τοποθετούνται μεγέθη του σύγχρονου βίου και πολιτισμού που αποδοκιμάζονται και απορρίπτονται αναφανδόν (π.χ. «Όχι… δολοφόνα κοινοβούλια, / ακατανόητες μουσικές»), ενώ στη δεύτερη φιλοξενούνται και υπερυψούνται τα θετικά τους αντίστοιχα (π.χ. «Κεκραγάριον, νήψις παθών»).

- Για [pic] έχουμε [pic], οπότε [pic].

Σε μια από τις οξύτερες κατ' άρση και θέση αντιστοιχίσεις αποδοκιμάζεται πλήρως και απερίφραστα η αρχή της ισότητας που, αν μη τι άλλο, έχει υπέρ αυτής εθνική παράδοση δύο κοντά αιώνων.

Άρα [pic] και επομένως, για [pic] η f δεν είναι παραγωγίσιμη στο [pic].

Ότι πρόκειται για την ισότητα υπό τη γενική και κυρίως υπό την ειδική της έννοια, δηλαδή για την ισότητα των φύλων, εξάγεται από το δεύτερο μέλος της άτυπης αντίθεσης: «Ανισότητα, πραότητα / αιτιότητα: κεφαλή γυναικός ο άνδρας, του ανδρός ο Χριστός». Ο ποιητής επικαλείται το εδάφιο εκείνο της Α' προς Κορινθίους επιστολής που κατ' εξοχήν ερεθίζει τη «γυναικεία» θεολογία των καιρών μας. Επιπλέον η χρήση στο ίδιο συγκείμενο της λέξης «αιτιότητα» είναι προκλητική.

Με τον όρο αυτό εικάζουμε ότι ο ποιητής θέλει να εξάρει τον απόλυτο, στυγνό και άτεγκτο χαρακτήρα της ανισότητας των δύο φύλων! Είναι φανερό ότι ο Άγγελος Φωκάς εμπνέεται από την πολεμική ή αντιρρητική θεολογία, ένα είδος που σήμερα αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη και θεωρείται ότι δεν συμβάλλει ουσιωδώς στη σωτηρία του ανθρώπου.