Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( κκε: στο στρασβούργο για το αντι-κομμουνιστικό μνημόνιο :: 18/1/2006 17:54:07) 

ΚΚΕ: Στο Στρασβούργο για το αντι-κομμουνιστικό μνημόνιο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ

Α. Ανάγνωση κατανόηση τον κειμένου

Στο Στρασβούργο θα μεταβεί την επόμενη Τρίτη μεγάλη αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, για να παρουσιάσει στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κείμενο χιλιάδων υπογραφών που καταδικάζει το μνημόνιο το οποίο εξισώνει τα εγκλήματα του ναζισμού με τα καθεστώτα του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.

Ένας καλόκαρδος αποικιοκράτης

1. Ο δάσκαλος της Τετάρτης τάξης εφάρμοζε τη Νέα Παιδαγωγική. Το "αντικομμουνιστικό", όπως το χαρακτηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα αλλά και δεκάδες κοινωνικοί φορείς, μνημόνιο θα τεθεί σε ψηφοφορία την επόμενη εβδομάδα στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και το ΚΚΕ διοργανώνει αυτές τις ημέρες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα της Δευτέρας στην πλατεία Αριστοτέλους.

"ΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΞΕΡΟΥΝ; " ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ - ΜΟΤΙΒΟ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ "Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ" - ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΡΑΝΤΓΙΑΡΝΤ ΚΙΠΛΙΝΓΚ. ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΕ ΩΣ Ο ΥΜΝΩΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΔΙΚΑΙΗ ΜΟΜΦΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗ. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕΝ ΕΠΙΣΚΙΑΣΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΘΕΣΗ

Ποια ήταν αυτή; Χθες για το θέμα αυτό η Αλέκα Παπαρήγα έδωσε συνέντευξη Τύπου και υποστήριξε ότι το μνημόνιο αποτελεί τον προπομπό ενός νέου κύκλου βάρβαρων αντιδραστικών μέτρων, που περιλαμβάνουν την περιστολή κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων αλλά και την εξαπόλυση νέων πολέμων.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

2. Να περιγράψεις τη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στον "Ιούδα". Όσον αφορά τις κατηγορίες περί εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων, η γενική γραμματέας του ΚΚΕ είπε ότι το κόμμα της κάνει αυτοκριτική εκεί όπου υπάρχει ανάγκη να γίνει και λογοδοτεί στην εργατική τάξη, όχι όμως και στους ιμπεριαλιστές.

Εάν εξαιρέσουμε τα στενόχωρα παιδικά του χρόνια - που θα μεταποιήσει αργότερα σε εξαιρετικά αφηγήματα - και την απώλεια του δικαοκτάχρονου γιου του Τζον κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ έζησε όπως κάθε συγγραφέας ονειρεύεται να ζήσει, έστω και αν δεν το ομολογεί.

"Είναι λάθος έως έγκλημα και ανιστόρητο ψέμα η ταύτιση του ναζισμού με τον κομμουνισμό, το αναποδογύρισμα της ιστορίας με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά", σημείωσε χαρακτηριστικά.

Από τα νεανικά του χρόνια τον συνοδεύει η σχεδόν καθολική αποδοχή για το έργο του - περισσότερο το πεζογραφικό, λιγότερο το ποιητικό - κι επισφραγίζεται στα 1907 με το Βραβείο Νόμπελ.

Η κ. Παπαρήγα εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη στάση των εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο της Ευρώπης και κάλεσε όλους τους Έλληνες βουλευτές να ξαναψηφίσουν κατά του μνημονίου στη συνεδρίαση της επόμενης Τρίτης.

Ο Κίπλινγκ είναι ο πρώτος Βρετανός που παίρνει το Βραβείο κι ένας από τους πιο νέους κατόχους γενικώς, αν όχι ο πιο νέος. "Είναι άλλο πράγμα η ευθεία καταδίκη των εγκλημάτων του σταλινισμού, τα οποία είναι απολύτως αντίθετα με τη βασική ιδέα του σοσιαλισμού. Προτού κλείσει τα σαράντα δύο. Είναι όμως άλλο πράγμα να επιτρέπει κανείς στον εαυτό του να επιδίδεται σε επικίνδυνο και ανεπίτρεπτο ξαναγράψιμο της ιστορίας.

Καθώς συμπληρώνει τα εβδομήντα, στα 1935, στρώνεται να γράψει την αυτοβιογραφία του.

Καλούμε όλους τους δημοκράτες να απορρίψουν κάθε τέτοια απόπειρα", τονίζεται στην ομόφωνη απόφαση-καταδίκη του μνημονίου που πήρε η εκτελεστική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς.

Δεν θα προλάβει να τον ολοκληρώσει. Ένα χρόνο αργότερα θα πεθάνει και η τέφρα του θα ταφεί στη "Γωνιά των Ποιητών", στο Αβαείο του Ουέστμινστερ, στο Λονδίνο. Παρότι ανολοκλήρωτη - γεγονός πως κακώς δεν μνημονεύεται πουθενά στην ελληνική έκδοση - η αυτοβιογραφία του θα δημοσιευθεί το 1937 και θα τύχει ευνοϊκής υποδοχής. Αν και ο Κίπλινγκ παρέχει με φειδώ πληροφορίες γύρω από τον εαυτό του, φωτίζει επαρκώς την εποχή που δημιούργησε το "φαινόμενο Κίπλινγκ" - ένα φαινόμενο που ο ίδιος συχνά πυκνά, δεν διστάζει να απομυθοποιήσει - και περιέχει όλα τα συστατικά του προσωπικού του ύφους, με κυρίαρχο το οξύ χιούμορ του.

Γεννημένος στη Βομβάη τον Δεκέμβριο του 1865, ο Κίπλινγκ θα σταλθεί οικότροφος στο Λονδίνο, όπως επιβάλλει η παράδοση για όλους τους γόνους Εγγλέζων των Αποικιών. Από την οικογένεια που τον φιλοξενεί με το αζημίωτο, ο Κίπλινγκ διατηρεί μονάχα δυσάρεστες αναμνήσεις: "Αν ανακρίνεις ένα παιδί επτά οκτώ ετών για τις δραστηριότητές του της ημέρας - ιδίως όταν νυστάζει και θέλει να κοιμηθεί - θα πέσει σε αντιφάσεις. Αν κάθε αντίφαση εκληφθεί ως ψέμα και ανακοινωθεί την ώρα του πρωινού, η ζωή δεν είναι εύκολη […] Αυτό με έκανε όμως να δίνω ιδιαίτερη προσοχή στα ψέματα, που πολύ σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν αναγκαίο να λέω. Και αυτό, υποθέτω, ήταν το θεμέλιο της λογοτεχνικής προσπάθειας". Ένας παραμυθάς ξεφύτρωσε μέσα στην παιδική δυστυχία. Μολαταύτα, για ν' ανθίσει αληθινά, έπρεπε να περάσει από ένα δεύτερο σχολείο. Το απαιτητικό - όταν δεν είναι εξοντωτικό - σχολείο της δημοσιογραφίας. Το 1882 επιστρέφει στην Ινδία, στη Λαχώρη - όπου ο πατέρας του διευθύνει τη Σχολή Καλών Τεχνών - και αναλαμβάνει χρέη υποδιευθυντή σύνταξης στην αγγλόφωνη καθημερινή εφημερίδα "Civil and Military Gazette". Το δεκαεπτάχρονο φιντανάκι θα μάθει - σύντομα κι επώδυνα - τι σημαίνει ν' αποτελείς μόνος σου "τη μισή συντακτική ομάδα", ακόμη κι αν ψήνεσαι στον πυρετό, καθώς και πώς να ελέγχεις την αφηγηματική σου αμετροέπεια: "Δεν τους απασχολούσαν τα όνειρά μου. Ήθελαν ακρίβεια και ενδιαφέρον αλλά πρώτα απ' όλα ακρίβεια".

Τα "Βιβλία της Ζούγκλας" και ο "Κιμ" είναι τα πιο δημοφιλή έργα του Κίπλινγκ. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν 53 βιβλία του

Είκοσι πέντε χρόνων, ο Κίπλινγκ είναι ήδη ένας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας και μέσα στην επόμενη επταετία - από τον γυρισμό του στην Αγγλία κι εντεύθεν - η υπόσχεση έχει πραγματοποιηθεί. Μπορεί να ζήσει από τα γραπτά του, μολονότι - με την πλημμελή του διαχείριση - καταφέρνει να βρεθεί στο χείλος της καταστροφής. Με τη συμπαράσταση της συζύγου του, της Αμερικανίδας Κάρολαϊν Μπαλεστιέ, την τετράχρονη μετανάστευσή του στην Αμερική - όπου η γυναίκα του θα φέρει στον κόσμο τρία παιδιά κι εκείνος τα πιο δημοφιλή του πονήματα, τα "Βιβλία της Ζούγκλας" και τον "Κιμ" - και το άνοιγμά του προς την αχανή αμερικανική αγορά του βιβλίου (παρότι μαστίζεται από την κλεψιτυπία), ο Κίπλινγκ θα ορθοποδήσει οριστικά και θα παραβλέψει το μίσος που τρέφουν οι Αμερικανοί για τους Εγγλέζους. "Είναι ο (προστατευτικός) δακτύλιος γύρω από τις πολιτείες της Ένωσης", όπως πολύ σωστά θα του επισημάνει ένας Αμερικανός πρέσβης. Με τα λεφτά των Γιάνκηδων και την ακόρεστη δίψα του, θα ταξιδέψει και προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα: Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Αυστραλία. Μονάχα όμως σε δυο χώρες θα στεριώσει. Στην Αγγλία και στη Νότια Αφρική. Έξι μήνες τον χρόνο στη μία, έξι μήνες στην άλλη.

Ο Πόλεμος των Μπόερς

Θ' αποκτήσει ισχυρούς πολιτικούς φίλους - κυρίως από τον συντηρητικό χώρο -, θα καλύψει τον Πόλεμο των Μπόερς (δίχως ν' αποσιωπήσει τις εγκληματικές βλακείες των συμπατριωτών του, αν και δεν θ' αμφισβητήσει τη "νομιμότητα" του πολέμου τους εναντίον των Ολλανδών αποίκων) και στις συχνές κατηγορίες για τις "ιμπεριαλιστικές" του αντιλήψεις θ' απαντήσει με δηκτικότητα: "Ισχυρίστηκαν (οι Βρετανοί φιλελεύθεροι) ότι οι Βρετανοί στην Ινδία καταπίεζαν σκληρά τους ντόπιους. Και αυτό σε μια χώρα (τη Βρετανία) όπου λευκά δεκαεξάχρονα κορίτσια, με δώδεκα ή δεκατέσσερις λίρες τον χρόνο, υποχρεώνονταν να ανεβάζουν τριάντα και σαράντα λίβρες νερό τέσσερις ορόφους για το μπάνιο των αφεντικών τους!".

Στην κολοβή του αυτοβιογραφία, ο Κίπλινγκ έχει προλάβει να συμπεριλάβει και διεισδυτικά σχόλια γύρω από την κριτική, τη λογοκλοπή, τις μιμήσεις του έργου του και το "δαιμόνιο" του δημιουργού, που μαρτυρούν γιατί - σε αντίθεση με τις παρωχημένες πολιτικές του σκέψεις - τα αφηγήματά του αντέχουν στη φθορά. Η ελληνική έκδοση εμπεριέχει σημειώσεις για πρόσωπα και πράγματα, οικεία στον Άγγλο αλλά ανοίκεια στον Έλληνα αναγνώστη, άκρως χρήσιμες κι ευπρόσδεκτες. Δεν λείπουν και οι "διορθώσεις", όπου η μνήμη του Κίπλινγκ δείχνει να τον απατά.

ΑΓΓΛΙΚΟ ΧΙΟΥΜΟΡ

"Δεν υπάρχει ράτσα τόσο προικισμένη με το χάρισμα της πραγματικής, πλούσιας, υπαινικτικής και εύστοχης διασκεδαστικής ομιλίας όσο οι Άγγλοι. Οι Αμερικανοί είναι πολύ ανεκδοτολόγοι και οι Γάλλοι πολύ ρήτορες γι' αυτό το ανάλαφρο παιχνίδι, και καμιά άλλη ράτσα δεν επιδίδεται τόσο ανεπιφύλακτα στην ευθυμία όσο εμείς". (σελ. 154).