Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( "να γιατί... γκρινιάζουμε" :: 20/1/2006 18:14:48) 

"Να γιατί… γκρινιάζουμε"

ΟΦΗ

Δραστηριότητα 11

Η "Μακεδονία" ασχολείται, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα, με τα πολιτιστικά ελλείμματα της Θεσσαλονίκης.

Φωνές για τα σφυρίγματα του Μπισογιάννη

Η μαθήτρια της εικόνας φόρτισε με τριβή μερικά μπαλόνια και τα ακούμπησε σε έναν κατακόρυφο τοίχο. Κι αυτό, παρά τον κίνδυνο της μονοτονίας, καθώς σ' αυτόν τον τόπο τα ελλείμματα είναι κατά κανόνα συνηθέστερα της επάρκειας και οι εκκρεμότητες περισσότερες από τα αποκτήματα. Παράπονα για τη διαιτησία του κ. Μπισογιάννη από τη Θεσσαλονίκη, εξέφρασε χθες η ΠΑΕ ΟΦΗ. Όπως παρατηρείτε, τα μπαλόνια παρέμειναν κολλημένα στον τοίχο.

Οι "ιθύνοντες" συνηθίζουν να απαριθμούν όσα πέτυχαν και οι δημοσιογράφοι όσα μας λείπουν.

Σε ανακοίνωσή της η ομάδα της Κρήτης αναφέρει ότι "το ανθρώπινο λάθος του κ. Μπισογιάννη να ακυρώσει κανονικό γκολ του Μπόατεγκ, αφαίρεσε τη δυνατότητα από τον ΟΦΗ να πάρει ακόμα κι αυτή τη νίκη. Να επαναλάβετε το πείραμα και να προσπαθήσετε να εξηγήσετε το φαινόμενο που παρατηρείτε.

Πολύ συχνά οι πρώτοι κατηγορούν τους δεύτερους για… καθ' έξιν και κατ' επάγγελμα μεμψιμοιρία.

Η ακύρωση του καθαρού γκολ έγινε όταν το σκορ ήταν 2-1 υπέρ της ΑΕΚ.

Πόσο δίκιο, όμως, έχουν;

Αν μετρούσε αυτό το γκολ, όχι μόνο ο ΟΦΗ θα έπαιρνε ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά ίσως και τη νίκη διότι ήταν η ομάδα που πίεζε στα τελευταία λεπτά του αγώνα".

Είναι, πράγματι, εξαιρετικά εύκολο να απαριθμούμε όσα έχουμε. Μόνο που, όσοι εκ των κεντρικών ή τοπικών αρχόντων αρέσκονται σ' αυτή την τακτική, παραβλέπουν (σκοπίμως) όχι απλώς όσα θα έπρεπε να έχουμε, αλλά και πώς, πότε, με πόση καθυστέρηση και με πόσες (δημοσιογραφικές και άλλες) γκρίνιες αποκτήσαμε όσα διαθέτουμε. Θα ήταν ευτυχείς, αν πανηγυρίζαμε απλώς, επειδή το έτος 2000 αποκτήσαμε στη Θεσσαλονίκη μια αίθουσα για τη συμφωνική μουσική, που άλλες χώρες διαθέτουν από το… 1600! Που "θα" αποκτήσει δική της στέγη η κρατική μας σκηνή, η οποία πληρώνει νοίκι από τη δεκαετία του '60! Που έχουμε τη συλλογή Κωστάκη, όχι όμως πού να τη στεγάσουμε. Που χτίσαμε καινούργια Δημοτική Βιβλιοθήκη, αλλά περιμένουμε επί χρόνια να λειτουργήσει, έστω και λειψά! Αυτά τα ελλείμματα δεν είναι αποκυήματα δημοσιογραφικής διαστροφής. Και ας μην ακούσουμε πάλι για την τουρκοκρατία ή τον εμφύλιο! Η πρώτη τέλειωσε το 1821 και ο δεύτερος το 1949. Κι αύριο ξημερώνει 2001!

Χρήστος Αρνομάλλης (5-12-2000)

Για την αντιγραφή Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος -Την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από την ημέρα που ο Χρήστος την "κοπάνησε" στα ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση. Η γραφή του πάντα επίκαιρη, η απουσία τόσο διδακτική όσο -κάποτε- και η παρουσία του. Αντί μνημοσύνου, την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου, στις 9 το βράδυ, στο θέατρο Αμαλία, η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης των δύο μονοπράκτων του Πίντερ με τον γενικό τίτλο "Ο άγνωστος εχθρός" θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του (ελεύθερη είσοδος για το κοινό).