Επιβάλλεται σκληρή στάση από την πλευρά των δημάρχων Ποιοι ψήφισαν τι

Ερωτήσεις-Δραστηριότητες

Ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι δημοτικοί και κοινοτικοί άρχοντες και τα αρμόδια συμβούλια; Στη χθεσινή ψηφοφορία, από το ΠΑΣΟΚ καταψήφισαν το νομοσχέδιο οι Γ. Αρσένης, Νόρα Κατσέλη, Στ. Παπαθεμελής, Ελισάβετ Παπαζώη (σ.σ.: στην αναθεώρηση του Συντάγματος είχε ψηφίσει υπέρ του «ασυμβίβαστου») και ορισμένοι από εκείνους οι οποίοι είχαν υπογράψει την αίτηση για ονομαστική ψηφοφορία, οι κ.κ. Γ. Καψής (σ.σ.: είχε ψηφίσει υπέρ του «ασυμβίβαστου» στην αναθεώρηση του Συντάγματος»), Δ. Κρεμαστινός Γ. Παπαγεωργίου, Θ. Κατσανέβας. 1. Να παρατηρήσετε στον χάρτη τη γεωγραφική θέση της Κρήτης. Γιατί θέτουν υποψηφιότητα και εκλέγονται;

Απόντες ήταν οι κ.κ. Α. Τσοχατζόπουλος (σ.σ.: ήταν σε σύνοδο υπουργών Ανάπτυξης της Ε.Ε. στη Θεσσαλονίκη και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας ήταν σε πτήση από την Αθήνα), Π. Κρητικός (σ.σ.: είχε υπογράψει την αίτηση για ονομαστική ψηφοφορία), Κ. Κουλούρης (σ.σ.: είναι στην Κούβα), Ε. Γιαννόπουλος(σ.σ.: είναι ασθενής και είχε καταψηφίσει στην αρμόδια επιτροπή το νομοσχέδιο), Σ. Στολίδης, Σ. Βαλυράκης.

Με βάση αυτή να εξηγήσετε τη μινωική θαλασσοκρατία. Για να καταλάβουν μια καρέκλα ή για να προσφέρουν στα κοινά;

«Παρών» δήλωσαν οι κ.κ. Θ. Ασκητής, Λ. Γρηγοράκος (σ.σ.: είχε υπογράψει την αίτηση για ονομαστική ψηφοφορία), και Δ. Λιντζέρης.

2. Πως φαντάζεστε τη ζωή και την κίνηση σε ένα κρητικό ανάκτορο μια ημέρα γιορτής; Είναι βέβαιο ότι κατέχονται από την επιθυμία να προσφέρουν.

Από τους υπογράψαντες την αίτηση για ονομαστική ψηφοφορία, τρεις άλλαξαν θέση και ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου: Κ. Σπυριούνης, Γ. Χρονόπουλος και Κ. Διαμαντής.

Τοιχογραφία από τα ανάκτορα της Κνωσού. Ιερή τελετουργία με κέντρο τον ταύρο, ταυροκαθάψια. (Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου)

Ωστόσο, στις περισσότερες φορές, όχι από δική τους αδυναμία, αλλά από την στρεψόδικη συμπεριφορά του ανάλγητου κράτους, μένουν "με τα χέρια δεμένα".

Από τη Ν.Δ. έλειπαν στο εξωτερικό ο κ. Γ. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος ήταν και ο εισηγητής του κόμματος, ταχθείς υπέρ του «ασυμβιβάστου», και ο κ. Μ. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος έστειλε τηλεγράφημα ότι καταψηφίζει το νομοσχέδιο.

Παρόμοιες σκέψεις διατυπώθηκαν πρόσφατα, με αφορμή το πρόβλημα της συσσώρευσης σκουπιδιών στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Τώρα, δίδεται συνέχεια, με αφορμή την ανάγνωση, για δεύτερη φορά, ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος κειμένου, του αείμνηστου Γιώργου Βαφόπουλου με τίτλο "Το παραμύθι της Θεσσαλονίκης". Στον επίλογο, που προστέθηκε το 1992, γράφει:

"Γνωρίζω τα μεγάλα προβλήματα αυτής της πόλης και είμαι βέβαιος ότι, με την αγάπη όλων μας, θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια, για να λυθούν στο διάστημα των τεσσάρων χρόνων, που μας χωρίζουν από το 1997.

"Εκτός από τη συγκίνησή μου και την αγάπη μου προς την πόλη τούτη, δε διαθέτω κανένα, τεχνικό τουλάχιστον, προσόν για τη λύση των προβλημάτων αυτών. Διαθέτω όμως κοινόν απλώς νουν, που ξυπνά στη συνείδησή μου πολλές ανησυχίες. Συλλογίζομαι πως η Θεσσαλονίκη δεν έχει ακόμα ένα λαμπρό δημοτικό μέγαρο. Δεν έχει μια μεγάλη Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη. Δεν έχει ένα μεγάλο Δημοτικό Θέατρο και μια μεγάλη Πινακοθήκη, που όλα αυτά μαζί αποτελούν τα κύρια και βασικά στοιχεία, που συνθέτουν τη φυσιογνωμία κάθε μεγάλης πόλης και μάλιστα ιστορικής, όπως η Θεσσαλονίκη.

"Είναι λοιπόν ανάγκη, μέσα στην ερχόμενη τετραετία, να στηθούν όλα αυτά τα ανύπαρκτα σημερινά μνημειακά συγκροτήματα. Είναι ανάγκη ν' απαλλαγούν τα βυζαντινά μνημεία από τα ξύλινα υποστηρίγματα, που τα προστατεύουν, επί δεκατρία τώρα χρόνια, από την κατάρρευση, με την οποία τα απείλησε ο μεγάλος σεισμός του 1978. Αν δεν πραγματοποιηθούν όλα αυτά, η ευθύνη όλων όσοι αγαπούν την πόλη μας, θα είναι μεγάλη. Πιστεύω ότι θα πραγματοποιηθούν".

Είχε κάνει και άλλες αξιόλογες προτάσεις ο μεγάλος πνευματικός άνθρωπος, που αγάπησε πολύ τη Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς, αν και πέρασαν οκτώ χρόνια, καμία από τις προτάσεις αυτές δεν υλοποιήθηκε. Τα χρήματα που καταβάλλουν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης είναι άγνωστο πού διατίθενται, δεδομένου ότι ουδέποτε δίδεται στη δημοσιότητα ένας επίσημος και λεπτομερής ισολογισμός. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται μόνο στη Θεσσαλονίκη. Διαπιστώνεται σε όλους τους δήμους της χώρας.

Πολλές φορές έχει έλθει στη δημοσιότητα και το θέμα της δημιουργίας ενός επιβλητικού κτιρίου, με καλαίσθητη αρχιτεκτονική γραμμή, που θα στεγάσει τις υπηρεσίες του δήμου και θα δέχεται ο δήμαρχος τους ξένους επισκέπτες, οι οποίοι έχουν επίσημη ιδιότητα, με υπερηφάνεια, που δεν μπορεί να έχει τώρα, όταν κατεβαίνει στην είσοδο του "Καραβάν Σαράι". Βέβαια, για την κατασκευή ενός τέτοιου οικοδομήματος απαιτούνται τεράστια ποσά, που ο δήμος, δικαιολογημένα, δεν έχει τη δυνατότητα να διαθέσει. Αλλά, διαθέτει πολλές εκτάσεις σε διάφορα σημεία της πόλης. Μια από τις εκτάσεις αυτές, που πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, μπορεί να διατεθεί, για να ανεγερθεί επ' αυτής το δημαρχιακό μέγαρο. Άρα, θέμα οικοπέδου δεν υφίσταται. Θέμα μελετών και σχεδίων επίσης δεν υφίσταται, αφού ο δήμος διαθέτει τεχνικές υπηρεσίες. Απομένει το κυριότερο. Η έλλειψη κεφαλαίων για την ανέγερση του κτιρίου. Μα αφού ο δήμος διαθέτει σε διάφορα σημεία της πόλης πολλά ακίνητα, γιατί δεν εκποιεί μερικά από αυτά, ώστε να εξασφαλίσει τα χρήματα τα οποία απαιτούνται; Οι διαδικασίες, βέβαια, θα είναι χρονοβόρες. Και η αδιαφορία της Αθήνας δεδομένη. Όλα όμως, μπορεί να παρακαμφθούν, αν ο δήμαρχος και οι συνεργάτες του υψώσουν τη φωνή τους και διεκδικήσουν αυτό που ζητεί ο λαός της περιοχής. Και αν διαπιστώσουν ότι ο αρμόδιος υπουργός προτάσσει τις γνωστές αρνήσεις, να χτυπήσουν τη γροθιά τους στο γραφείο του και να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους. Το γεγονός, όμως, πρέπει να έχει και συνέχεια. Πρέπει να έχει προαποφασιστεί ότι ουδείς αναπληρωματικός, από όλες τις παρατάξεις, θα δεχθεί να καταλάβει τη θέση εκείνη που θα παραιτηθεί, γιατί δεν ικανοποιήθηκε δίκαιο αίτημα των κατοίκων της πόλης. Το αποτέλεσμα θα είναι η προκήρυξη νέων δημοτικών εκλογών. Και στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση ας λάβει υπόψη της το περίφημο "πολιτικό κόστος". Ίσως θα είναι η πρώτη φορά που ο λαός θα ψηφίσει με το μυαλό κι όχι με την καρδιά. Και ίσως γίνει η αρχή για μια γενικότερη εξυγίανση. Βέβαια, η σκέψη φαίνεται ουτοπική και ορισμένα από όσα προαναφέρθηκαν περιέχουν και λίγη αφέλεια. Οι εθνικές και δημοτικές εκλογές δεν είναι αστεία υπόθεση. Διακυβεύονται συμφέροντα και διατίθενται ολόκληρες περιουσίες. Ωστόσο, δεν πρέπει να αποκλείεται ποτέ η έκπληξη. Άλλωστε, πολλές απρόβλεπτες ιστορικές εξελίξεις, άρχισαν από τη Θεσσαλονίκη.

Β.