Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Χρονογράφημα

( ο δυναμισμός των οπλιτών των ειδικών δυνάμεων ) 

Ο δυναμισμός των οπλιτών των ειδικών δυνάμεων ΡΙΠΕΣ

Κείμενο 2 [Ταινίες φαντασίας]

Ο δημοσιογράφος έκλεισε το τηλέφωνο και χαμογέλασε.

Αδιαφορία

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ Το πρόσωπό του έδειχνε ικανοποίηση. ΣΤΟΙΒΑΓΜΕΝΟΙ ο ένας πάνω στον άλλο, σε συνθήκες που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια… THE LORD OF THE RINGS: THE RETURN OF THE KING. Επιτέλους, θα τον άφηναν ήσυχο.

ΧΩΡΙΣ τη στοιχειώδη υποδομή για σωφρονισμό και κοινωνική επανένταξη…

2003 (Έγχρ.) 201' Τώρα, μπορούσε να αρνηθεί την εξυπηρέτηση, προβάλλοντας πλήρη αδυναμία.

ΧΙΛΙΑΔΕΣ φυλακισμένοι ακόμα και για μικρά αδικήματα που δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε στέρηση της ελευθερίας…

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Πίτερ Τζάκσον, με τους: Βίγκο Μόρτενσεν, Ορλάντο Μπλουμ, Λιβ Τάιλερ, Ελάιζα Γουντ, Ίαν ΜακΚέλεν. Μπροστά του είχε ανοιγμένη την εφημερίδα, στη σελίδα που δημοσιευόταν η απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, για το χρόνο που θα υπηρετούσαν υποχρεωτικά οι στρατεύσιμοι, σε διάφορες νευραλγικές περιοχές…

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ την αναλγησία και την αδιαφορία της Πολιτείας.

Μέχρι ο Φρόντο να φτάσει στις Μαύρες Πύλες για να απαλλαγεί από το βάρος του δαχτυλιδιού, ο μάγος Γκάνταλφ και ο βασιλιάς Θέοντεν ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν την πρωτεύουσα της Γκόντορ (Μίνας Τίριθ) από την τελική μάχη ενάντια στις δυνάμεις του Κακού. Ήταν από τους πιο ικανούς στρατιωτικούς ρεπόρτερ και είχε πολλές γνωριμίες.

ΟΙ υποσχέσεις βέβαια πολλές για καινούργια κτίρια και νέες πιο ανθρώπινες φυλακές.

Το τελευταίο μέρος της τριλογίας είναι σαφώς και το καλύτερο. Το γεγονός αυτό ήταν η αιτία που δεν σταματούσε να κουδουνίζει το τηλέφωνο στο σπίτι και στο γραφείο.

Η μοναδική μεταρρύθμιση ωστόσο που χωρίς μεγάλο κόστος θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποσυμφόρηση των φυλακών…

- ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΙΙ 79 (Παρ.-Πέμ.) Συγγενείς και φίλοι τον θυμόντουσαν ύστερα από χρόνια, για να μεσολαβήσει, προκειμένου να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία ο γιος τους στη Θεσσαλονίκη.

Η εναλλακτική έκτιση των ποινών δηλαδή με την παροχή κοινωνικής εργασίας…

BIG FISH ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Και σαν να μην έφθανε η ενόχληση των συγγενών και φίλων, ορισμένες φορές αισθανόταν και την καταπίεση της γυναίκας του:

ΠΝΙΓΕΤΑΙ χρόνια τώρα στο τέλμα της γραφειοκρατίας.

BIG FISH. -Μια χάρη θα κάνεις, καημένε!

ΤΟ πιο τολμηρό βήμα που έχει γίνει για την εξυγίανση του συστήματος…

2003 (Έγχρ.) 110'

Άλλες φορές του έβαζε το μαχαίρι στο λαιμό:

ΕΝΑΣ θεσμός, που σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζεται με εντυπωσιακά αποτελέσματα…

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Τιμ Μπάρτον, με τους: Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Άλμπερτ Φίνεϊ, Τζέσικα Λανγκ, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ.

-Ο Γιωργάκης απειλεί πως θ' αυτοκτονήσει!

ΣΤΗΝ Ελλάδα αντιμετωπίστηκε από την αρχή με προκατάληψη και καχυποψία.

Γνωστός αλλά και αγαπητός στο περιβάλλον του ως μεγάλος μυθοπλάστης, ο Έντουαρντ Μπλουμ, αν και βρίσκεται στη δύση της ζωής του, επιμένει να αφηγείται φανταστικές ιστορίες.

Από εδώ και πέρα όμως, τέρμα οι πιέσεις.

ΟΙ φορείς που ενδιαφέρονται να απασχολήσουν φυλακισμένους υπάρχουν και με το παραπάνω - από δήμους και οργανισμούς πρόνοιας έως τον Ερυθρό Σταυρό.

Ο απόμακρος όμως γιος του, ο Γουίλ, δεν μπορεί να διακρίνει το αληθινό βίωμα από το μύθο και προσπαθεί, λίγο πριν από το τέλος, να βρει την αλήθεια πίσω από τις αφηγήσεις του.

Χαμογέλασε ακόμη μια φορά.

ΤΑ προγράμματα όμως δεν μπορούν να εφαρμοστούν γιατί - τι άλλο; - δεν έχουν προσληφθεί οι επιθεωρητές που θα τους παρακολουθούν!

- ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 5 50 (Παρ.-Πέμ.), ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 5 54 (Παρ.-Πέμ.), ΑΝΤΑΜΣ 2 112 (Παρ.-Πέμ.), ART ECRAN CINEMA 2 72 (Παρ.-Πέμ.), ΕΤΟΥΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 2 76 (Παρ.-Πέμ.), ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX 10 (Παρ.- Πέμ.)

Εκείνη τη στιγμή πέρασε από δίπλα του ο αρχισυντάκτης.

ΕΤΣΙ εκατοντάδες κατάδικοι που θα μπορούσαν να είναι ελεύθεροι και χρήσιμοι στην κοινωνία…

περ. Αθηνόραμα, 2004

-Γελάς μόνος σου; τον ρώτησε.

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ στη φυλακή μόνο και μόνο γιατί κάποιοι δεν κάνουν το καθήκον τους.

Ερωτήσεις κατανόησης

Ο δημοσιογράφος του εξήγησε το λόγο για τον οποίο αισθανόταν ευχάριστα.

Φυσικά ατιμωρητί…

1. Τι κείμενα είναι αυτά;

-Κι εγώ τα ίδια αντιμετωπίζω, γέλασε ο αρχισυντάκτης.

- Τι παρουσιάζουν;

Έχω υποχρεωθεί σ' ένα σωρό κόσμο.

- Σε τι είδους έντυπα μπορούμε να συναντήσουμε τέτοια κείμενα;

Επιτέλους, θα ησυχάσουμε….

2. Τι είδους πληροφορίες δίνει καθένα από τα κείμενα αυτά;

Ο δημοσιογράφος έμεινε λίγες στιγμές σκεφτικός κι έπειτα είπε αργά στον αρχισυντάκτη του:

-Κάναμε κι οι δύο, όπως κι άλλοι συνάδελφοί μας, μεγάλο σφάλμα. Έπρεπε να τους αφήναμε στα σύνορα, για να γίνουν άνδρες…

Ύστερα, κάλεσε με μια χειρονομία το νεαρό υπάλληλο που περιφερόταν στην αίθουσα της σύνταξης:

-Πήγαινε και πες στον Γιώργο, τον Κώστα και τον Παναγιώτη να έλθουν γρήγορα εδώ….

Δεν άργησαν να εμφανιστούν μπροστά στον αρχισυντάκτη και το βετεράνο δημοσιογράφο τρία λεβεντόπαιδα, με ύψος σχεδόν δύο μέτρα ο καθένας, που χαμογελούσαν. Ανήκουν στη νέα γενιά των δημοσιογράφων, των ικανών συντακτών που έχουν ήθος και που γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή, εκτός από τη γενικότερη μόρφωσή τους.

-Και οι τρεις είναι λοκατζήδες, είπε στον αρχισυντάκτη ο βετεράνος δημοσιογράφος.

Ο αρχισυντάκτης στράφηκε προς το μέρος τους.

-Θα ήταν δύσκολα τα πράγματα, ε;

-Όχι και τόσο δύσκολα, είπε ο Γιώργος.

-Είχε και την πλάκα του το πράγμα, είπε ο Κώστας.

-Περάσαμε ωραία, είπε ο Παναγιώτης.

Ο αρχισυντάκτης τούς κοίταζε με έκπληξη.

-Καλά, δεν είχατε κάθε μέρα πορεία;

-Τριάντα χιλιόμετρα, με όλο τον οπλισμό και το σακίδιο που ζυγίζει τριάντα κιλά, είπε ο Γιώργος.

-Και η κούραση;

-Τις πρώτες ημέρες ήταν λίγο δύσκολα, αλλά μετά συνηθίσαμε, είπε ο Κώστας.

-Οι ασκήσεις δεν ήταν σκληρές;

-Να σας πω ένα παράδειγμα, είπε ο Παναγιώτης. Την πρώτη ημέρα έπρεπε να ανεβούμε με όλο τον οπλισμό στην κορυφή ενός λόφου. Οι περισσότεροι έπεσαν κάτω, ενώ βρισκόμασταν στη μέση. Την άλλη ημέρα έπεσαν λιγότεροι. Σε δέκα ημέρες ανεβαίναμε όλοι το λόφο τρέχοντας.

-Και τους αξιωματικούς, τους υπαξιωματικούς;

-Ήταν ωραίοι, τους αγαπούσαμε….

-Δεν σας έκαναν καψόνια;

-Μα όλη μας η θητεία έμοιαζε με καψόνι. Όσοι δεν μπορούσαν να την ανεχθούν, μπορούσαν να ζητήσουν την απόσπασή τους σε άλλη μονάδα.

-Το ζήτησε κανείς;

-Όχι, το θεωρούσαμε ντροπή.

-Κι αγαπούσατε τους αξιωματικούς σας;

-Βεβαίως. Μας μάθαιναν να μη σκοτωθούμε, όταν βρεθούμε σ' έναν πόλεμο.

-Και μεταξύ σας;

-Ήμασταν σαν αδέλφια.

-Αναμνήσεις δυσάρεστες έχετε;

-Καθόλου. Μόνο ευχάριστες….

Οι νεαροί ρεπόρτερ, που υπηρέτησαν στους λόχους ορεινών καταδρομών, επέστρεψαν στα γραφεία τους, ενώ οι δύο βετεράνοι δημοσιογράφοι κοιτούσαν έκπληκτοι ο ένας τον άλλο. Τους πλησίασε ένας τρίτος συνάδελφός τους, της ίδιας ηλικίας και της ίδιας σειράς στο επάγγελμα. Θέλησε να μάθει τι συνέβαινε, κι εκείνοι του αφηγήθηκαν την όλη ιστορία. Το πρόσωπο του τρίτου δημοσιογράφου φωτίστηκε:

-Δεν ρωτούσατε κι εμένα; Έχω τον εγγονό μου στις ειδικές δυνάμεις. Η κόρη μου μετρά τις ημέρες που μένουν για την απόλυσή του και με κατηγορεί γιατί τον άφησα να πάει στους βατραχανθρώπους. Μπροστά της κάνω κι εγώ τον στενοχωρημένο. Όταν φύγει, παίρνω τον εγγονό στο τηλέφωνο και τα λέμε. Είναι γεμάτος ζωή.

Έμεινε λίγες στιγμές σιωπηλός και μετά πρόσθεσε:

-Είναι και κάτι που το διαισθάνομαι. Έγινε δυνατός άνδρας….