ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ: Ο κορυφαίος του Άρη στην Πάτρα Μωυσιάδης με τον Τζουλιάνο της Παναχαϊκής.

ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ

2η φάση: 1928-1933

ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΌΣ

Γκλάμορ

Στις εκλογές του 1928 οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν τις 178 από τις 250 έδρες.

Καλός και ο βαθμός

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ

Με τη μεγάλη αυτή πλειοψηφία, οι Βενιζελικοί είχαν τη δυνατότητα να στερεώσουν την κοινοβουλευτική δημοκρατία και να γεφυρώσουν το χάσμα που υπήρχε μεταξύ των αντίπαλων πολιτικών παρατάξεων.

Ο Νίκος Αναστόπουλος, παραδέχτηκε ότι εφόσον η ομάδα του δεν μπόρεσε να φτάσει στη νίκη και η ισοπαλία αφήνει ένα κέρδος:

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ ξεδιπλώνουν το ακόλουθο σενάριο.

Στην αρχή, οι ηγεσίες και των δύο μεγάλων κομμάτων επέδειξαν καλή θέληση και προσπάθησαν να γεφυρώσουν το χάσμα.

"Η Παναχαϊκή ήταν καλύτερη στο πρώτο μέρος, μας δημιούργησε προβλήματα και πέτυχε το γκολ.

Για να ανακάμψουμε από την ύφεση πρέπει να μειωθεί η τιμή των πρώτων υλών και να βρεθεί φτηνότερο προλεταριάτο.

Οι Βενιζελικοί όμως δυσπιστούσαν για την καλή θέληση του κύριου αντιπάλου, του Λαϊκού κόμματος, και επιπλέον φοβούνταν ότι μόνο ο αρχηγός του Π. Τσαλδάρης ήταν διαλλακτικός, και ότι σε περίπτωση ανάδειξης αντιβενιζελικής κυβέρνησης θα κυριαρχούσαν τα ακραία στοιχεία.

Στο δεύτερο μέρος μπήκαμε δυνατά, ισοφαρίσαμε γρήγορα και αν ήμασταν τυχεροί ίσως θα μπορούσαμε να πάρουμε και τη νίκη.

Το πρώτο - σου λένε - θα το εξασφαλίσουμε από το αίμα χιλιάδων αθώων (πετρέλαιο) και το δεύτερο από τη χαρμόσυνη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επιπλέον, οι βενιζελικοί αξιωματικοί δεν ήθελαν το συμβιβασμό, επειδή φοβούνταν ότι μ' αυτόν τον τρόπο το Λαϊκό Κόμμα θα μπορούσε να αυξήσει την επιρροή του, να κερδίσει τις εκλογές και να επαναφέρει στην ενεργό υπηρεσία πολλούς αντιβενιζελικούς αξιωματικούς.

Δεν κρίθηκε τίποτα ακόμη, ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι και το είχα πει από την αρχή της εβδομάδας.

Ακούστε τώρα την κορύφωση αυτού του εφιάλτη.

Καθώς τα ακραία στοιχεία των δύο παρατάξεων αλληλοϋποβλέπονταν, οι δυνατότητες να γεφυρωθεί το χάσμα περιορίζονταν.

Θέλω ν' ανοίξω μια παρένθεση, είδα σκυμμένα κεφάλια στην Παναχαϊκή και θέλω να πω ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει τίποτα, αν παίζει όπως μ' εμάς μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε.

Από το μακελειό που θα συντελεστεί στο Ιράκ και από την εκμετάλλευση των εργατών της Τσεχίας (ας πούμε) θα ωφεληθούν όλοι οι εταίροι της Συμμαχίας.

Κατά την περίοδο 1928-1932 η Κυβέρνηση των Φιλελευθέρων έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα σε ό,τι αφορά την οικονομική ανόρθωση της χώρας, την παιδεία και την εξωτερική πολιτική.

Τώρα έχουμε τον Ηλυσιακό και κατόπιν τον Ολυμπιακό Βόλου, δυο παιχνίδια που θα προσπαθήσουμε να πάρουμε.

Άρα ο νεοχιτλερίσκος Μπους είναι μοχλός οικονομικής ευφορίας.

Στις εκλογές του 1932, όμως, οι Φιλελεύθεροι υπέστησαν μεγάλες απώλειες και έχασαν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών της Βουλής.

Αρχή μου είναι αν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι, τότε είναι καλός και ο ένας βαθμός.

Και άρα όλοι μας - ακόμα και οι πένητες - έχουμε να κερδίσουμε κάτι.

Σε νέες εκλογές το 1933 επικράτησε ο συνασπισμός του Λαϊκού Κόμματος.

Το αποτέλεσμα είναι δίκαιο".

Έστω και μερικά ψιχία που θα πίπτουν από το ψωροκόμματο αυτής της λεηλασίας.

26. Η κήρυξη της αβασίλευτης Δημοκρατίας. «Η Δ' Συντακτική των Ελλήνων Συνέλευσις, έχουσα προ οφθαλμών τα δεινά που επεσώρευσεν εις το έθνος η Δυναστεία των Γλυξβούργων και με την πεποίθησιν ότι μόνον το Δημοκρατικόν πολίτευμα, το ανταποκρινόμενον προς τον χαρακτήρα του Ελληνικού λαού, τας πολιτικός του συνήθειας και την κοινοβουλευτικήν του ανατροφήν, δύναται να ασφάλιση τας ελευθερίας του και να βοηθήση να προαχθή ηθικώς, να αναλάβη οικονομικώς και να εξυγιάνη από πάσης απόψεως τον πολιτισμόν του. Ψηφίζει: Κηρύττει οριστικώς έκπτωτον την Δυναστείαν των Γλυξβούργων… 2. Αποφασίζει να συνταχθή η Ελλάς εις Δημοκρατίαν κοινοβουλευτικής μορφής, υπό τον όρον εγκρίσεως της αποφάσεως αυτής υπό του Λαού δια δημοψηφίσματος…». Αθανάσιος Βερέμης, ΙΕΕ, ΙΕ', σ. 281.

Όσο για κάποιες αποδοκιμασίες που ακούστηκαν;

Υπάρχει και ένα τέταρτο «άρα».

27. Απόσπασμα από το σύνταγμα του 1927: Άρθρον 2. Το Ελληνικόν Κράτος είναι Δημοκρατία. Άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουν από το Έθνος, υπάρχουν υπέρ αυτού και ασκούνται καθ' όν τρόπον ορίζει το Σύνταγμα. Άρθρον 3. Η νομοθετική εξουσία ασκείται υπό της Βουλής και της Γερουσίας. Άρθρον 4. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται υπό του προέδρου της Δημοκρατίας δια των υπευθύνων Υπουργών. Άρθρον 5. Η δικαστική εξουσία ασκείται υπό δικαστηρίων ανεξαρτήτων, υποκειμένων μόνον εις τους νόμους…. Αλέξανδρος Σβώλος, Τα ελληνικά Συντάγματα 1822-1972, σ. 168.

"Ωραία είναι αυτά, αν μένουμε στις αποδοκιμασίες και δεν πέφτουν αντικείμενα εμένα μ' αρέσουν.

Αν το σενάριο επαληθευτεί, τότε ουδείς δικαιούται να παριστάνει τον ουδέτερο, τον απολίτικο και τον αθώο.

Η Κυβέρνηση Βενιζέλου τον 1928 (Αθήνα, Μουσείο Ιστορικής Μνήμης Ελευθερίου Βενιζέλου)

Στο γήπεδο είμαστε, όχι στην εκκλησία".

Καλοδεχούμενες οι αντιπολεμικές (μας) εξάρσεις. Αλλά όλοι μας να ξέρουμε. Στην γκλαμουράτη κόλαση του ξέφρενου καπιταλισμού, Άγγελοι δεν υπάρχουν!