Η Κατερίνα Βόγγολη και οι υπόλοιποι αθλητές των ρίψεων θα αργήσουν να αποκτήσουν μόνιμη "στέγη" στη Θεσσαλονίκη.

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Λύση

ΣΤΙΒΟΣ: ΝΕΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΡΙΨΕΩΝ

Για τα παιδιά που χάθηκαν

Α. Το μέτρο της έντασης ΕΑ θα υπολογιστεί με τη χρήση του τύπου (2.5).

Ζητείται γήπεδο

ΆΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ

Με αντικατάσταση σε αυτόν θα έχουμε [pic]

Τα προβλήματα που συντροφεύουν τους αθλητές και τις αθλήτριες των ρίψεων της Θεσσαλονίκης, εξακολουθούν να υφίστανται και στο νέο έτος. Η λύση για την χρησιμοποίηση του γηπέδου του ΑΠΘ ως προπονητήριο εγκαταλείπεται και πλέον αναζητείται νέος χώρος για να στεγάσει μόνιμα τους ρίπτες.

Τρεις μέρες τώρα το ραδιόφωνο μάς κυνηγά με λεπτομέρειες.

Β. Η φορά του διανύσματος της έντασης θα είναι "από" το φορτίο Q, μια και αυτό το φορτίο που παράγει το πεδίο είναι θετικό.

Του ΗΛΙΑ ΤΑΤΑΛΑ

Εκδίκηση που κλείσαμε την τηλεόραση ίσως.

Χωρίς τη σύγκλητο και του φοιτητές φαίνεται πως λογάριασαν ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός και ο πρύτανης του ΑΠΘ Ιωάννης Αντωνόπουλος όταν υπέγραψαν πριν από λίγους μήνες τη σύμβαση για τη μετατροπή του πανεπιστημιακού γηπέδου σε προπονητήριο ρίψεων.

Η φαντασία, η έλλειψη εικόνας, μήπως κάνει χειρότερα τα πράγματα;

Προτού καν οι μπουλντόζες να αναλάβουν δράση, η λύση θεωρείται αδόκιμη.

Τρεις μέρες με περιγραφές για τα νερά του Αλιάκμονα, για τις πιθανότητες να βρεθεί το τρίχρονο παιδάκι που παρέσυρε.

"ΕΙΧΑΜΕ επισημάνει εξαρχής κάποια εμπόδια και τώρα προέκυψαν μεγάλα προβλήματα.

Πρωινά που ξεκινούν με άγχος και φρίκη, με ανείπωτους φόβους, με συμπόνια τραγικά άχρηστη για την άγνωστη μητέρα.

Παρ' όλο που έγινε διαγωνισμός και βρέθηκε ανάδοχος οι εργασίες δεν ξεκίνησαν στο πανεπιστήμιο και ούτε πρόκειται να ξεκινήσουν", τόνισε στη "Μ Sports" ο πρόεδρος της ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, Χάρης Λαζαρίδης και πρόσθεσε ότι "απ' όσα γνωρίζουμε διαφωνεί η σύγκλητος με την παραχώρηση του γηπέδου.

Τρεις μέρες με αγωνιώδεις ερωτήσεις και ατέλειωτες περιγραφές.

Το καταλαβαίνουμε διότι και οι φοιτητές θέλουν να κάνουν προπονήσεις, φεστιβάλ κτλ.

Τι έγινε το παιδάκι;

Για μας η μοναδική λύση είναι να ξαναγίνει το γήπεδο των ρίψεων μέσα στο συγκρότημα του Καυταντζογλείου, ακριβώς στη θέση που ήταν πριν από την ανακαίνιση του σταδίου, ώστε το στάδιο να πληροί και όλες τις προδιαγραφές για να φιλοξενεί μεγάλους αγώνες".

Θεέ μου συγχώρα με, τι βγαίνει μ' αυτό το πράγμα;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ χώρο, υπάρχει η σκέψη να μετατραπεί σε υπόγειο πάρκινγκ και εμπορικό κέντρο, προκειμένου το στάδιο να έχει κάποια έσοδα και η οριστική απόφαση ανήκει στην Πολιτεία.

Με αυτή τη διασπορά ανατριχίλας;

Χθες ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Ορφανός είχε συνάντηση στη Θεσσαλονίκη με τον πρόεδρο του Καυταντζογλείου, Θανάση Μήλιο και μεταξύ άλλων συζητήθηκε το θέμα του γηπέδου των ρίψεων.

Αυτή την πεισματώδη επανάληψη;

Ουσιαστικά ο υφυπουργός πιάστηκε εξ απήνης με τα νέα δεδομένα σχετικά με το γήπεδο του ΑΠΘ, ωστόσο πρόθεσή του είναι να λυθεί το ζήτημα το συντομότερο δυνατόν και εντός της εβδομάδας θα υπάρχουν θετικές εξελίξεις.

Χρησιμεύει σε κάτι;

ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ δύο μήνες οι αθλητές και οι αθλήτριες των ρίψεων της πόλης προπονούνται στο βοηθητικό στάδιο δίπλα στο Ιβανώφειο, που παραχώρησε η διοίκηση του Ηρακλή.

Βοηθάμε κανέναν;

Όπως όλα δείχνουν εκεί θα παραμείνουν για αρκετούς μήνες.

Ενημερωνόμαστε σε βάθος;

Ο χώρος, βέβαια, είναι μικρός, οι ανάγκες ίσα που καλύπτονται, αλλά από το να προπονούνται στο δρόμο, κάτι είναι και αυτό…

Περί τίνος πρόκειται ακριβώς; Γιατί η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί με ρεπορτάζ σε αυτές τις περιπτώσεις. Ίσως να υπάρχει σε άγνωστα παραμύθια του Άντερσεν, που μιλούν για θανάτους μικρών παιδιών. Στην εποχή του ήταν τόσο συχνότεροι αυτοί οι θάνατοι, που έπρεπε να βρεθεί μια εξήγηση. Και η εξήγηση ήταν ότι τα μικρά παιδιά γίνονταν αγγελάκια όταν πέθαιναν. Ήταν τόσο αθώα, τόσο υπέροχα, ώστε αμέσως έβρισκαν μια θέση στον Παράδεισο και ζούσαν αιώνια εκεί, διατηρώντας την πλήρη αγνότητά τους. Ήταν μια ιδέα που έφερνε ανακούφιση· αλλά δεν μεταδίδεται από το ραδιόφωνο. Δεν μπορεί να παρηγορήσει ραδιοφωνικά τους γονείς νεκρών παιδιών. Γι' αυτό τα ρεπορτάζ σταματούν κάποια στιγμή, όση συμπόνια κι αν έχουν νιώσει οι ρεπόρτερ, όσο επίκαιρο κι αν είναι το θέμα κι αν λέει η ημερήσια διάταξη πως ακόμη συγκινεί. Σταματούν να μεταδίδουν γιατί κάποια στιγμή από τα ρεπορτάζ δεν βγαίνει ούτε έλεος ούτε συμπόνια· μόνο φρίκη, τόσο γυμνή που μοιάζει με μομφή.