Μονομαχία των δύο σκόρερ του αγώνα της Πάτρας με τον Νασιόπουλο να προσπαθεί να ανακόψει τον Γκαρσία.

ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ

2. Τα κόμματα από το τέλος του Μικρασιατικού πολέμου μέχρι τη δικτατορία του Ι. Μεταξά

Ο ΑΡΗΣ ΑΦΗΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ (1-1) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Εκπαίδευση… ιστορικής αμάθειας!

1η φάση: 1923-1928

Συλλέκτης ισοπαλιών

Με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Και κατά την περίοδο αυτή, βασικός προγραμματικός στόχος των Φιλελευθέρων ήταν, όπως και κατά το παρελθόν, ο εκσυγχρονισμός της χώρας, σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα.

Ούτε στην Πάτρα ο Άρης βρήκε εκτός έδρας νίκη.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

Στηρίγματα των Φιλελευθέρων ήταν οι αστοί επιχειρηματίες, (οι οποίοι αναζητούσαν συνθήκες σταθερότητας, σύγχρονους και αποτελεσματικούς θεσμούς), οι πρόσφυγες και οι αγρότες στους οποίους είχε παραχωρηθεί γη.

Κινδύνεψε με ήττα από την Παναχαϊκή και με βάση την εξέλιξη του αγώνα μάλλον το τελικό 1-1 πρέπει να τον αφήνει ικανοποιημένο.

Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε μαθητές Γ΄ τάξης Γυμνασίων, Ενιαίων Λυκείων και Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων έγινε φανερό ότι ένα σημαντικό μέρος των ερωτηθέντων μπερδεύει, μέσα σε ένα «σύννεφο» ιστορικής άγνοιας και σύγχυσης, βασικές πλευρές της Επανάστασης του '21, κυρίως δεν είναι σε θέση να διηγηθεί σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Στην πολιτική πρακτική οι Φιλελεύθεροι ήταν αντιμέτωποι με δύο χρόνια προβλήματα: τη σχέση της πολιτικής εξουσίας με τους αξιωματικούς, και το καθεστωτικό.

Το παιχνίδι, ανήμερα της συμπλήρωσης 92 ετών από την ίδρυση του συλλόγου, δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας.

Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο τους μαθητές του Γυμνασίου (οι οποίοι, βεβαίως, έχουν διδαχθεί σε δύο φάσεις της εκπαιδευτικής τους πορείας την Επανάσταση του '21) ούτε τους μαθητές των ΤΕΕ (οι οποίοι, βεβαίως, ουσιαστικά και τυπικά δεν διδάσκονται το μάθημα της Ιστορίας).

Η διαρκής αντιπαράθεση στο εσωτερικό του κόμματος για τα ζητήματα αυτά προκάλεσε αντιφατικές επιλογές.

Δυο ομάδες που ήθελαν βαθμούς για διαφορετικούς σκοπούς η κάθε μία στο τέλος, προσέθεσαν από έναν στη συγκομιδή τους και έκαναν βήμα σημειωτόν, πέντε αγωνιστικές πριν από το φινάλε της σεζόν.

Αφορά και τους μαθητές του Λυκείου, τους υποψηφίους για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, εκείνους, δηλαδή, που έχουν περάσει επιτυχώς από δεκάδες «πύρινα εξεταστικά στεφάνια».

Σχετικά με το καθεστωτικό, άλλοι οπαδοί ήταν υπέρ της αβασίλευτης και άλλοι υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας.

ΟΙ ΓΗΠΕΔΟΥΧΟΙ, είχαν σαφή υπεροχή στο πρώτο ημίχρονο.

Δεν είναι λίγοι οι εκπαιδευτικοί που επισημαίνουν ότι πολλά γραπτά υποψηφίων για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (μαθητών που προετοιμάζονται σαν «άλογα κούρσας» με σχολείο, φροντιστήριο και ιδιαίτερο) είναι γεμάτα από ακατανόητες προτάσεις, ασυνταξίες και χοντροειδή ιστορικά λάθη.

Όσον αφορά τη σχέση του κόμματος με τους αξιωματικούς, από τη μια μεριά γινόταν κατανοητό ότι η πολιτικοποίηση τους δημιουργούσε κινδύνους για το πολίτευμα, από την άλλη όμως το φαινόμενο είχε αποκτήσει τέτοια δυναμική, ώστε δεν μπορούσαν να το αρνηθούν, καθώς υπήρχε κίνδυνος προσεταιρισμού των αξιωματικών από την αντίπαλη παράταξη.

Μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι, άγγιξαν το γκολ (φάουλ του Γκαμπινταούρι δοκάρι και άουτ) στο 4' και τελικά είδαν την πίεσή τους να καρποφορεί. Μάλιστα τονίζουν ότι τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται ένα αντιφατικό φαινόμενο: γραπτά μαθητών που απαντούν με επιτυχία στα περισσότερα ερωτήματα των εξετάσεων, σκοντάφτουν σε ερωτήσεις που απαιτούν κρίση, εκφράζουν με δυσκολία τις σκέψεις τους και εμφανίζουν τερατώδη λάθη.

Σημαντική πολιτική τομή της περιόδου είναι η ψήφιση νέου συντάγματος, διαδικασία που ξεκίνησε το 1924 και ολοκληρώθηκε μόλις το 1927, με το οποίο εγκαθιδρύθηκε το πολίτευμα της αβασίλευτης δημοκρατίας.

Η αποσυντονισμένη -απόντος του Παπαδόπουλου- άμυνα του Άρη δέχτηκε τέρμα μετά την παρέλευση οκτώ αγώνων και 32 λεπτών, με το σουτ του Νασιόπουλου από σέντρα του Τελκίνσκι. Εμφανίζονται, δηλαδή, σε εκατοντάδες περιπτώσεις γραπτά που παραπέμπουν, με βάση τις απαντήσεις τους, στα ερωτήματα των εξετάσεων, σε υποψηφίους που είναι «καλά προετοιμασμένοι» και ταυτόχρονα έχουν έλλειψη ικανότητας να αρθρώνουν συνεχή λόγο, να ελέγχουν και να λογικοποιούν τις σκέψεις τους χωρίς χάσματα και αντιφάσεις, να κάνουν λογικές αφαιρέσεις ή να κατανοούν γραπτά κείμενα εκτός από τα υποτυπώδη.

Στη θέση του βασιλιά τοποθετήθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που τον εξέλεγε η Βουλή και η Γερουσία, η οποία αποτελούσε νέο, δεύτερο νομοθετικό σώμα.

Το 1-0, αφύπνισε τους παίκτες του Αναστόπουλου. Ένα είδος «προσοντούχων αγραμμάτων».

Λαϊκή συγκέντρωση της 24ης Μαρτίου 1924 σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας για την ανακήρυξη της αβασίλευτης δημοκρατίας

Ο Άρης μπήκε δυνατά και κέρδισε το κέντρο στην επανάληψη και έφτασε πολύ γρήγορα στην ισοφάριση (52') από τη σέντρα (φάουλ) του Μωυσιάδη και την κεφαλιά του Γκαρσία.

Φυσικά το φαινόμενο αυτό κάθε άλλο παρά μόνο σχολικά αίτια έχει. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ φαινόταν να έρχεται και πάλι στα μέτρα των "κίτρινων". Αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το καταλάβει όταν αναλογιστεί ποια είναι τα πρότυπα που σήμερα, στην «κοινωνία της γνώσης» και «των δικτύων», προβάλλονται στους νέους ανθρώπους: ο ατομισμός, οι αξίες της ιδιωτικότητας, η απόρριψη της συλλογικής δράσης, η απαξίωση της συμμετοχής στα κοινά, ο αχαλίνωτος ανταγωνισμός, η λογική «ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός για όλους», ο χρησιμοθηρικός χαρακτήρας της γνώσης - όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν από μόνα τους τις «έξυπνες βόμβες» στα δίκτυα της μάθησης. Ο Αναστόπουλος αρχικά γέμισε τα μεσοαμυντικά κενά του με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο και σταδιακά ενίσχυσε μεσοεπιθετικά την ομάδα του με Φιλιππάκο και Γκουγκουλιά.

Η κρατούσα αντίληψη για την παιδεία προσπαθεί να πείσει ότι η μόνιμη και σταθερή απασχόληση ανήκει στο παρελθόν και καλεί σε συμφιλίωση με την απασχολησιμότητα.

Όμως, ο Άρης δεν βελτιώθηκε και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην δημιουργήσει κλασική ευκαιρία για γκολ.

Η αντίληψη αυτή επιβαρύνεται με την πρόσδοση ενός εργαλειακού χαρακτήρα στη γνώση καθώς ταυτίζει τις έννοιες «μόρφωση» και «επανεκπαίδευση» με την παροχή γνώσεων και δεξιοτήτων χρηστικού χαρακτήρα, δηλαδή, άμεσα εφαρμόσιμων στην αγορά εργασίας.

Αντίθετα, η Παναχαϊκή που βγήκε μπροστά στο τελευταίο πεντάλεπτο, λίγο έλειψε να πάρει τη νίκη.

Να η ιδέα που «ξύνει» τη γνώση ως συλλογικό εργαλείο ερμηνείας και αλλαγής του κόσμου και τη μεταλλάσσει σε γνώση ως στενή εφαρμογή για την επίτευξη του ατομικού στόχου που στοιχίζεται με τις έννοιες «κόστος» - «κέρδος».

Στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Αργυρόπουλος μέσα από την περιοχή γύρισε τη μπάλα που πέρασε… παράλληλα από την τελική γραμμή της εστίας του Μπούτσεκ, αφήνοντας το σκορ στο 1-1.

Εδώ η γνώση έχει εφαρμοσμένη και μόνο διάσταση και μετατρέπεται σε «δεξιότητα», ενώ η σχολική ύλη είναι εξ αρχής προορισμένη για τον «σκουπιδοτενεκέ» της μνήμης την επομένη των εξετάσεων. Ο Μωυσιάδης ήταν ο κορυφαίος του μετριότατου Άρη, ενώ από την Παναχαϊκή ξεχώρισαν, Τζουλιάνο και Γκαμπινταούρι.

Παράλληλα, αν ρίξουμε μια ματιά μέσα από την «κλειδαρότρυπα» της σχολικής αίθουσας, θα διαπιστώσουμε ότι στο σημερινό σχολείο είναι ιδιαίτερα αναβαθμισμένη η επιλεκτική λειτουργία εις βάρος της μορφωτικής.

Ο Σκουφίτσας έδειξε κίτρινη κάρτα στους Μωυσιάδη, Γόγολο,Αργυρόπουλο, Κολτσίδα, Αμανατίδη, Γκαμπινταούρι και Παπαδόπουλο.

Η εντατικοποίηση των σπουδών μέσα από την εξετασιομανία που διαπερνά όλο το σχολικό πρόγραμμα δεν αποτελεί παρά τη νεκρολογία της επαφής του μαθητή με την ουσία της γνώσης. ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ: Παναγιώτου, Τζουλιάνο, Γιάνκοβιτς, Αργυρόπουλος, Αμανατίδης, Τελκίβσκι (53΄Γκάτσης), Λουμπαρδέας (71΄Τζανετάκης), Σισμανίδης, Γκαμπινταούρι, Νασιόπουλος (92΄Ντόμας), Νικολάου. Γιατί, βέβαια, αν εξετάσει κανείς τη σχέση του περιεχομένου των μαθημάτων (τι), της μεθόδου (πώς) και των πρακτικών ελέγχου (εξεταστικές δοκιμασίες) θα διαπιστώσει εύκολα ότι η σύνθεσή τους, την ίδια στιγμή που μεταλλάσσει τη μαθησιακή διαδικασία σε μεθοδολογική εκγύμναση, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που μπορεί και να αναστείλει ακόμη και μορφές προσαρμοστικότητας στη μάθηση. ΑΡΗΣ: Mπούτσεκ, Γόγολος, Ντεκάμπ, Κολτσίδας, Ντομορό, Μωυσιάδης, Κάσερες (71' Παπαδόπουλος), Κόστα, Σκαρμούτσος, Γκαρσία (79' Φιλιππάκος), Φλόρες (85' Γκουγκουλιάς).

Οι δήθεν εκσυγχρονιστικές μορφές αξιολόγησης των μαθητών με την κατάταξη των ερωτήσεων σε κατηγορίες διδακτικών στόχων, αντιβαίνουν στην αρχή της ολότητας και υπονομεύουν βασικές αρχές ανάλυσης και δομικής προσέγγισης του κειμένου. Με άλλα λόγια, η ανάλυση - κατάτμηση μετατρέπει το κείμενο σε «σφάγιο» που περιμένει τον ανατόμο του. Θραύσματα γνώσεων και επιλεκτικής μνήμης που δεν είναι παρά μια από τις μορφές που παίρνει η ικανότητα συγκράτησης πληροφοριών που δρομολογείται στα ίδια ίχνη της αποστήθισης, την οποία υποτίθεται ότι έρχεται να αναιρέσει.

Με αυτή τη διαδικασία απονεκρώνεται κάθε διαδικασία εμβάθυνσης, κατανόησης, αμφιβολίας, αμφισβήτησης, εξαφανίζεται το γιατί και το διότι, καταστρέφεται κάθε δυνατότητα για συλλογική αφήγηση, συνολική εικόνα της φύσης, της κοινωνίας.