Έρευνες στο πλαίσιο των προσπαθειών εξάρθρωσης του δικτύου υποστήριξης του καταζητούμενου για εγκλήματα πολέμου, πρώην ηγέτη των Σερβοβοσνίων Ράντοβαν Κάρατζιτς, πραγματοποίησαν χθες μέλη της ειρηνευτικής δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη (EUFOR).

α. Οι αιτίες αντίδρασης των εθνικών

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε σπίτια και σε καταστήματα της οικογένειας του στελέχους του Σερβικού Δημοκρατικού Κόμματος Νέμανια Βάσιτς στην πόλη Πρνιάβορ, ανατολικά της πρωτεύουσας της Σερβικής Δημοκρατίας Μπάνια Λούκα. Αρχικά το ρωμαϊκό κράτος έδειξε αδιαφορία για το Χριστιανισμό, γιατί τον θεωρούσε μια ιουδαϊκή αίρεση. Ο Βάσιτς πριν από δύο χρόνια απομακρύνθηκε από τα αξιώματα του επικεφαλής της διεύθυνσης οδοποιίας της σερβοβοσνιακής οντότητας, που κατείχε, με απόφαση του πρώην ύπατου εκπροσώπου της διεθνούς κοινότητας στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη Πάντι Ασνταουν, επειδή θεωρείτο ύποπτος για συμμετοχή στο δίκτυο στήριξης του Κάρατζιτς. Οι Ρωμαίοι, όμως, θορυβήθηκαν, όταν έγιναν χριστιανοί άνθρωποι που κατείχαν ανώτερες θέσεις στην κοινωνία τους.

Από τις έρευνες φαίνεται να προέκυψαν ενδιαφέροντα στοιχεία, για τα οποία δεν δόθηκαν ωστόσο λεπτομέρειες στη δημοσιότητα.

Οι πρώτοι που αντέδρασαν με συκοφαντίες εναντίον των χριστιανών ήταν οι εκπρόσωποι του εθνικού ιερατείου, γιατί έχαναν σταδιακά το σεβασμό που απολάμβαναν στη ρωμαϊκή κοινωνία και περιορίζονταν τα τεράστια οικονομικά τους οφέλη από τις προσφορές των πιστών και από τις θυσίες.

Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ στο Σεράγεβο Ντέρεκ Τσάπελ, οι έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη και γι' αυτό δεν είναι δυνατό να ανακοινωθούν λεπτομέρειες επί των ευρημάτων.

Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός επαγγελματιών (αγαλματοποιοί, αργυροχόοι, οικοδόμοι κ.ά.), που είχε οικονομικά συμφέροντα από την εθνική λατρεία, άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα. Αυτές, λοιπόν, οι ομάδες κατηγόρησαν τους χριστιανούς για "αθεΐα" και για εγκληματικές πράξεις και έτσι άρχισαν οι πρώτες περιστασιακές διώξεις.

Η κατάσταση χειροτέρεψε προς τα τέλη του 1ου αι., όταν ο Αυτοκράτορας Δομιτιανός απαίτησε να λατρεύεται ο ίδιος από τους Ρωμαίους υπηκόους ως Κύριος και Θεός. Την αυτοκρατορική λατρεία αρνήθηκαν οι χριστιανοί, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο μαρτύριο. Παράλληλα, η αύξηση του αριθμού των χριστιανών και το νέο ήθος που πρόβαλλαν με τη ζωή τους στις ανθρώπινες σχέσεις, αντιμετωπίστηκαν ως κίνδυνος για το ρωμαϊκό κράτος.