Ο Μουζαουί με πλασέ ανοίγει το σκορ για τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

ΕΛ ΧΑΤΖΙ ΝΤΙΟΥΦ

14. Η παραβολή του σπλαχνικού πατέρα (παραβολή του "ασώτου υιού"): Η απέραντη αγάπη του Θεού για όλους

Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΠΤΗΣΗ ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

Κινδυνεύει με τιμωρία

Γιατί αυτή η παραβολή θεωρείται μοναδικού μεγαλείου;

Αφεντικό της πόλης

Ο Ελ Χατζί Ντιούφ επανέρχεται στον αγωνιστικό χώρο του Σταδίου της Γλασκώβης… Τι για πρώτη φορά και για πάντα - με τρόπο παραστατικό, συγκινητικό και αξέχαστο - φανέρωσε ο Ιησούς για τον Θεό;

ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ

Ο Σενεγαλέζος επιθετικός της Λίβερπουλ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο τιμωρίας, καθώς έφτυσε προς την πλευρά των οπαδών της Σέλτικ λίγο πριν από το τέλος του αγώνα για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ Γιατί είναι και σήμερα επίκαιρη;

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Θα τη μελετήσουμε σε βάθος.

Η τρελή πτήση του Απόλλωνα συνεχίζεται.

Έτσι θα απαντήσουμε στα πιο πάνω ερωτήματα.

Το 2-0 επί του Ηρακλή, του δίνει τη σιγουριά της παραμονής και τον τίτλο του… αφεντικού της πόλης.

Και τότε ίσως συμφωνήσουμε με όσους υποστηρίζουν ότι η παραβολή αυτή εκφράζει όλο το Ευαγγέλιο.

Οι "κοκκινόμαυροι" ήταν πιο ουσιαστικοί από τους "κυανόλευκους" και κέρδισαν δίκαια.

Λκ 15, 1: Όλοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί συνήθιζαν να πλησιάζουν τον Ιησού και να τον ακούνε.

Ο Απόλλων παρουσιάστηκε συμπαγής μεσοαμυντικά και (όσο κι αν για πολλούς ήταν προβλέψιμο) απειλητικός στην αντεπίθεση.

Οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι αυτός δέχεται αμαρτωλούς και τρώει μαζί τους.

Με τη συμπλήρωση ενός τετάρτου αγώνα, είχε ήδη δυο καλές φάσεις.

Εκείνος τότε τους είπε την ακόλουθη παραβολή:

Στο 14' ο Μουζαουί σούταρε άουτ και στο 15' ο Κλέιτον από καλή θέση ήταν επίσης άστοχος.

… "Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους.

Ο Κατσαβάκης με καλή μεσοαμυντική τακτική δεν άφησε διαδρόμους στην άμυνά του και πολύ λογικά περίμενε τις εκρήξεις από Παπά και Κλέιτον με τη συμπαράσταση του Μουζαουί για να απειλήσει την εστία του Αμπάρη.

Ο μικρότερος από αυτούς είπε στον πατέρα του:

Στο 35' ήρθε το γκολ.

'Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί'.

Οι "κοκκινόμαυροι" σε μία αντεπίθεση τεσσάρων επιθετικών εναντίον τριών αμυνόμενων, η σέντρα βρήκε τον Γαλλοαλγερινό στην καρδιά της περιοχής που δεν αστόχησε και έγραψε το 1-0.

Κι εκείνος τους μοίρασε την περιουσία.

Ο ΚΩΦΙΔΗΣ δεν έμεινε ικανοποιημένος από καμία γραμμή του Ηρακλή, που χτυπήθηκε ξανά από το σύνδρομο των εκτός έδρας αγώνων.

Ύστερα από λίγες μέρες ο μικρότερος γιος τα μάζεψε όλα κι έφυγε σε χώρα μακρινή.

Η άμυνα είχε αργές αντιδράσεις στις αντεπιθέσεις που δέχτηκε, ενώ οι αποστάσεις που δημιουργήθηκαν μεταξύ κέντρου και επίθεσης, φάνηκε να αποκόπτουν την επαφή της τετράδας Γεωργιάδη, Λαγού, Επαλέ, Ερέρα με αποτέλεσμα όλες οι επιθετικές προσπάθειες να είναι ημιτελείς και εύκολη λεία για την αντίπαλη άμυνα.

Εκεί σκόρπισε την περιουσία του κάνοντας άσωτη ζωή.

Ο Δρούγας που είχε προβλήματα με τον Παπά αντικαταστάθηκε από τον Στεφανή γρήγορα στην επανάληψη.

Όταν τα ξόδεψε όλα, έτυχε να πέσει μεγάλη πείνα στη χώρα εκείνη, κι άρχισε κι αυτός να στερείται.

ΔΥΟ ΣΟΥΤ από Σνάουτσνερ και Γεωργιάδη (κλασική ευκαιρία η δεύτερη) ήταν οι ενδείξεις επιθετικότητας για τον Ηρακλή.

Πήγε κι έγινε εργάτης σε έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον έστειλε στα χωράφια του να βόσκει χοίρους.

Ο Κατσαβάκης απάντησε στον Κωφίδη με την κίνηση που καθιστούσε σαφές πως μετά το 1-0 ο Απόλλων θα ήταν ικανοποιημένος απλώς αν το κρατούσε.

Έφτασε στο σημείο να θέλει να χορτάσει με τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι, και κανένας δεν του 'δίνε.

Έξω ο Μουζαουί, μέσα ο Ιωάννου για περαιτέρω ενίσχυση μεσοαμυντικά.

Τελικά συνήλθε και είπε:

Η κλασική συνταγή της αντεπίθεσης έφερε και το δεύτερο τέρμα στα μισά της επανάληψης.

Πόσοι εργάτες του πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, κι εγώ εδώ πεθαίνω της πείνας!

Στο 67' Ορφανός, Παπάς και Κλέιτον έφυγαν στην πλάτη της άμυνας, ο πρώτος πάσαρε στον δεύτερο ενώ ο τρίτος τράβηξε με κίνηση την άμυνα και το πλασέ του Βραζιλιάνου έκανε το 2-0.

Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω:

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ζήτησε αμέσως μετά (σωστά) πέναλτι σε ανατροπή του Κατσαμπή από τον Ιωάννου και στο 70' ο Επαλέ έκανε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία του με εκτέλεση φάουλ που έστειλε τη μπάλα στη συμβολή των δοκών του Κόβατς και άουτ.

'Πατέρα, αμάρτησα στον Θεό και σ' εσένα· δεν είμαι άξιος πια να λέγομαι γιος σου, κάνε με σαν έναν από τους εργάτες σου'.

Ο Κατσαβάκης με Σαμουηλίδη και (για πρώτη φορά) Κόλτση φρέσκαρε κι άλλο τη μεσοαμυντική γραμμή για να πιέσει στο δικό του μισό τον Ηρακλή.

Σηκώθηκε λοιπόν και ξεκίνησε να πάει στον πατέρα του.

Το παιχνίδι τελείωσε χωρίς άλλη φάση, αφού και οι τελευταίες κινήσεις του Κωφίδη (Διαμαντίδης και Καπετάνος) δεν άλλαξαν κάτι.

Ενώ ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο πατέρας του, τον σπλαχνίστηκε, έτρεξε, τον αγκάλιασε σφιχτά και τον καταφιλούσε. Τότε ο γιος του του είπε: 'Πατέρα, αμάρτησα στον Θεό και σ' εσένα και δεν αξίζω να λέγομαι παιδί σου'. Ο πατέρας όμως γύρισε στους δούλους του και τους είπε: 'Βγάλτε γρήγορα την καλύτερη στολή και ντύστε τον φορέστε του δαχτυλίδι στο χέρι και δώστε του υποδήματα. Φέρτε το καλοθρεμμένο μοσχάρι και σφάξτε το να φάμε και να ευχαριστηθούμε, γιατί αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε'. Έτσι άρχισαν να διασκεδάζουν χαρούμενοι.

Ο μεγαλύτερος γιος του βρισκόταν στο χωράφι. Καθώς λοιπόν ερχόταν και πλησίαζε στο σπίτι, άκουσε μουσικές και χορούς. Φώναξε έναν από τους υπηρέτες και ρώτησε να μάθει τι συμβαίνει. Εκείνος του είπε: 'Γύρισε ο αδερφός σου, κι ο πατέρας σου έσφαξε το καλοθρεμμένο μοσχάρι, γιατί του ήρθε πίσω γερός'. Αυτός τότε θύμωσε και δεν ήθελε να μπει μέσα. Βγήκε ο πατέρας του και τον παρακαλούσε, εκείνος όμως αποκρίθηκε στον πατέρα του: Εγώ τόσα χρόνια σου δουλεύω και ποτέ δεν παράκουσα διαταγή σου· κι όμως σ' εμένα δεν έδωσες ποτέ ένα κατσίκι για να διασκεδάσω με τους φίλους μου. Όταν όμως ήρθε αυτός ο γιος σου, που κατασπατάλησε την περιουσία σου με πόρνες, έσφαξες για χάρη του το καλοθρεμμένο μοσχάρι'. Κι ο πατέρας του του είπε: 'Παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου και όλα τα δικά μου είναι και δικά σου. Έπρεπε όμως να χαρούμε και να ευχαριστηθούμε, γιατί ο αδερφός σου αυτός ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε'".

Η επιστροφή του χαμένου γιου, Ρέμπραντ (1606-69)

Ο σπλαχνικός πατέρας, του Sieger Koder (Ζήγκερ Κέντερ)

Ερμηνευτικά 1. Οι τελώνες ήταν εισπράκτορες εισφορών σε συνοριακούς σταθμούς. Για την ευκολία τους οι Ρωμαίοι ή οι Ισραηλίτες ηγεμόνες νοίκιαζαν σε ενδιαφερόμενους τα τελωνεία τους. Αυτοί μάζευαν τους φόρους των συμπατριωτών τους για λογαριασμό των Ρωμαίων και των ηγεμόνων. Εκτός όμως από τα υποχρεωτικά εισέπρατταν επιπλέον ποσά για τον εαυτό τους, και φυσικά θησαύριζαν. Ο λαός τους θεωρούσε προδότες, εκμεταλλευτές και αρχιαμαρτωλούς. Γι' αυτό και τους περιφρονούσε, τους σιχαινόταν και τους μισούσε βαθιά. 2. Πουθενά δεν φαίνεται να ζητά ο μικρότερος γιος με τρόπο απαιτητικό το μερίδιο της περιουσίας που του αναλογούσε. Παρακάλεσε τον πατέρα του, και αυτός του έκανε τη χάρη. Κατά το τότε κληρονομικό δίκαιο, ο μεγαλύτερος γιος κληρονομούσε τα 2/3 της πατρικής περιουσίας. Το υπόλοιπο 1/3 μοιραζόταν στους υπόλοιπους γιους σε ίσα μερίδια. (Οι κόρες δεν κληρονομούσαν τίποτε). Με αυτή την ελάχιστη κληρονομιά δύσκολα μπορούσαν αυτοί οι γιοι να τα βγάλουν πέρα. Γι' αυτό οι περισσότεροι νέοι τότε αναγκάζονταν να μεταναστεύουν για μια καλύτερη ζωή. Στη χώρα ζούσαν τότε κάπου 1,5-2 εκατομ. Ισραηλίτες, ενώ σε χώρες εκτός αυτής 4-6 εκατομ. (βλ. μάθ. 1,2). 3. Τα γουρούνια θεωρούνταν τότε από τους Ισραηλίτες ακάθαρτα ζώα και δεν επιτρεπόταν να τα τρώνε. Η χοιροτροφία ήταν λαθραία επιχείρηση και οι χοιροτρόφοι και χοιροβοσκοί αντιμετωπίζονταν με περιφρόνηση. Χοιροβοσκός, και μάλιστα στην υπηρεσία αλλοεθνούς και αλλόθρησκου αφεντικού, όπως στην περίπτωση του μικρού γιου, σήμαινε μεγάλο κατάντημα. 4. Η υποδοχή του μικρότερου γιου από τον πατέρα του, με τις συγκινητικές εκδηλώσεις του, ήταν για τα μέτρα της συμπεριφοράς τότε κάτι το εντελώς ασυνήθιστο και όχι αξιοπρεπές για πατέρα, και μάλιστα γαιοκτήμονα. Οι εντολές του προς τους δούλους για τη γιορτή και τα γεμάτα χαρά λόγια του δείχνουν ότι δίνει ξανά στον χαμένο γιο του, που επέστρεψε, τη θέση που είχε πρώτα: στην καρδιά του, στην οικογένεια, στην διαχείριση της περιουσίας και στις κοινωνικές σχέσεις.

Ο μικρότερος γιος σε κρίσιμες στιγμές, Α. Μπορατίνσκι