Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Αθλητικά :: Αθλητική είδηση

( ο αρης θα εξαντλησει τα περιθωρια για τον αντικαταστατη του μπρουερ :: 24/1/2006 21:11:44) 

Τον προσωρινό αντικαταστάτη του Κόρεϊ Μπρούερ αναζητεί ο Άρης.

Οξέα -Βάσεις κατά Br?nsted - Lowry

Ο ΑΡΗΣ ΘΑ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΕΡ

Έχουμε ήδη αναφερθεί στις απόψεις του Arrhenius, γύρω από τους ηλεκτρολύτες, στην Α΄ Λυκείου.

Ψάχνει τον καλύτερο

Σύμφωνα μ΄ αυτές έχουμε:

Ούτε χθες ο Άρης κατάφερε να έρθει σε συμφωνία με κάποιον παίκτη, που θα καλύψει το κενό του τραυματία Κόρεϊ Μπρούερ και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.

Θεωρία Arrhenius:

Ο Τζέιμσον Μπρούερ διάκειται θετικά στο ενδεχόμενο να έρθει στον Άρη για δυο μήνες, όμως οι άνθρωποι της ομάδας τον έβαλαν στην… αναμονή, ψάχνοντας κάτι καλύτερο.

Οξέα είναι οι υδρογονούχες ενώσεις που όταν διαλυθούν στο νερό δίνουν λόγω διάστασης Η+.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΡΙΔΗ

Βάσεις είναι οι ενώσεις που όταν διαλυθούν στο νερό δίνουν λόγω διάστασης ΟΗ-

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως ο (Τζέιμσον) Μπρούερ δέχτηκε να παίξει για τον Άρη το επόμενο δίμηνο, όμως η περίπτωσή του φαίνεται να υποχωρεί σε σχέση με άλλους υποψήφιους Αμερικανούς σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του Κόρεϊ Μπρούερ.

Όμως, υπάρχουν και άλλες θεωρίες σχετικά με τα οξέα και τις βάσεις, πιο γενικές, χωρίς τον περιορισμό που βάζει η θεωρία του Arrhenius, δηλαδή το νερό να είναι διαλυτικό μέσο.

Οι άνθρωποι του Άρη εξετάζουν και άλλες περιπτώσεις παικτών, γιατί οι τελευταίες συστάσεις που πήραν στα χέρια τους για τον παίκτη δεν είναι και τόσο καλές αναφορικά με τις ικανότητές του στην επίθεση.

Οι σημαντικότερες είναι των: α. Br?nsted - Lowry β. Lewis

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ βέβαια είναι ότι ο Άρης πρέπει πάση θυσία να βρει παίκτη άμεσα και να τον δηλώσει μέχρι την Παρασκευή (αυτή είναι η καταληκτική ημερομηνία) στην ULEB, ώστε να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει στους αγώνες του ULEB Cup.

Johanes Br?nsted (1879 -1947). Δανός χημικός και χημικός μηχανικός. Καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Διακρίθηκε για τις αντιναζιστικές του αντιλήψεις στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Εξελέγη βουλευτής το 1947, όμως δεν πρόλαβε να χαρεί τη νίκη του, λίγους μήνες αργότερα πέθανε.

Παίκτες από το CBA ή το NBDL υπάρχουν, όμως για να αποδεσμευτούν από τις ομάδες που παίζουν τώρα και να έρθει το "letter of clearance" στην ΕΟΚ χρειάζεται να καταβληθούν 20.000 και 30.000 ευρώ αντίστοιχα).

Thomas Lowry (1874 - 1936). Άγγλος χημικός, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Οι Br?nsted και Lowry, εργαζόμενοι ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, διατύπωσαν την ομώνυμη θεωρία περί οξέων και βάσεων. Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι την αντίληψη αυτή περί οξέων (ότι είναι δηλαδή δότες πρωτονίων) πρώτος διατύπωσε ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Manchester Lapworth (1872 - 1941), του οποίου μαθητής ήταν ο Lowry.

Ο Άρης -και ορθώς- δεν θέλει να δώσει αυτό το ποσό για έναν παίκτη που θα αγωνιστεί για τόσο μικρό χρονικό διάστημα και προτιμάει να ψάξει άλλες λύσεις. Απ΄ αυτές ιδιαίτερα «βολική» για τη μελέτη των ιοντικών διαλυμάτων είναι των Br?nsted - Lowry.

ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ είναι ο Νέιτ Τζόνσον (27, 1,88μ.) που αγωνιζόταν στην Καντού και είχε 8,3 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2,1 ασίστ κατά μέσο όρο στους 11 αγώνες που έπαιξε στο ιταλικό πρωτάθλημα.

Σύμφωνα με τις απόψεις των Br?nsted -Lowry, τα οξέα και οι βάσεις ορίζονται:

Έφυγε όμως από την Καντού γιατί οι άνθρωποι της ομάδας δεν ήταν ικανοποιημένοι με την απόδοσή του. Θεωρία Br?nsted - Lowry: Στον Άρη πάντως τη δεδομένη στιγμή ίσως και να ταιριάζει, γιατί αργότερα, όταν θα επιστρέψει και ο Κόρεϊ Μπρούερ θα έχει βοηθητικό ρόλο. Οξύ είναι η ουσία που μπορεί να δώσει ένα ή περισσότερα πρωτόνια.

ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ οι "κίτρινοι" προπονήθηκαν χθες αντί για το φιλικό με την ΜΕΝΤ το οποίο αναβλήθηκε λόγω της κακοκαιρίας.

Βάση είναι η ουσία που μπορεί να δεχτεί ένα ή περισσότερα πρωτόνια

Αγωνιστικά προβλήματα πέραν του Μπρούερ δεν υπάρχουν για τον Αντρέα Ματζόν.

ΣΧΗΜΑ 3.4 Διαγραμματική απεικόνιση του ορισμού οξέος - βάσης κατά Br?nsted - Lowry.

ΧΘΕΣ ΕΓΙΝΕ γνωστό, ότι άλλαξε η ώρα του αγώνα με τον Ηρακλή και από τις 17.00 μεταφέρθηκε δυο ώρες αργότερα (19.00). Στο παράδειγμα ιοντισμού του HF: HF + H2O [pic] H3O+ + F- το HF είναι οξύ, ως δότης πρωτονίων και το Η2Ο βάση, ως δέκτης πρωτονίων. Για την προς τα αριστερά αντίδραση, οξύ είναι το οξώνιο Η3Ο+ και βάση το ιόν F-. Με την ίδια σκέψη ο ιοντισμός της ΝΗ3 έχει τη μορφή: [pic] Σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσαν οι Br?nsted - Lowry για τα οξέα και τις βάσεις, παρατηρούμε ότι: - Δεν μπορεί να εκδηλωθεί ο όξινος χαρακτήρας χωρίς την παρουσία βάσης, και αντίστοιχα, δεν μπορεί να εκδηλωθεί ο βασικός χαρακτήρας χωρίς την παρουσία οξέος. Με άλλα λόγια, για να δράσει ένα σώμα ως οξύ πρέπει να υπάρχει μια ουσία που να μπορεί να δεχτεί πρωτόνια (βάση), και αντίστοιχα, για να δράσει ένα σώμα ως βάση πρέπει να υπάρχει μια ουσία που μπορεί να δώσει πρωτόνια (οξύ). Για παράδειγμα το καθαρό αέριο ξηρό HCl δεν εκδηλώνει όξινο χαρακτήρα. Οι όξινες ιδιότητες του HCl εκδηλώνονται, όταν αυτό διαλυθεί στο νερό (το νερό παίζει το ρόλο της βάσης). Με ανάλογο σκεπτικό στην οξειδοαναγωγή, δεν εκδηλώνεται ο οξειδωτικός χαρακτήρας χωρίς την παρουσία μιας αναγωγικής ουσίας, και αντίστροφα. - Ένα οξύ αποβάλλει πρωτόνιο και μετατρέπεται σε βάση, τη συζυγή του βάση. Επίσης μια βάση δέχεται πρωτόνιο και μετατρέπεται σε οξύ, το συζυγές της οξύ.

Lewis (1875-1946). Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του Lewis: Οξύ είναι ο δέκτης ζεύγους ηλεκτρονίων π.χ. AlCl3 και βάση ο δότης ζεύγους ηλεκτρονίων π.χ. ΝΗ3.

Η ονομασία πρωτόνιο, χρησιμοποιείται ως συνώνυμη του Η+, καθώς η απώλεια ενός ηλεκτρονίου από το άτομο του Η αφήνει μόνο τον πυρήνα του ατόμου, δηλαδή ένα πρωτόνιο. Ωστόσο, τα πρωτόνια είναι τόσο δραστικά, ώστε σχηματίζουν πάντοτε δεσμούς με άλλες ενώσεις π.χ. παρουσία νερού σχηματίζουν Η3Ο+.

Όσο μάλιστα ισχυρότερο είναι το οξύ (όσο δηλαδή μεγαλύτερη τάση έχει να αποβάλλει πρωτόνιο), τόσο πιο ασθενής είναι η συζυγής του βάση (τόσο δηλαδή μικρότερη τάση έχει να προσλάβει πρωτόνιο). Και αντίστοιχα, όσο πιο ισχυρή είναι μια βάση, τόσο πιο ασθενές είναι το συζυγές της οξύ. Αν συμβολίσουμε ένα οξύ ΗΑ, μπορούμε να γράψουμε: [pic] Η βάση Α- λέγεται συζυγής του οξέος ΗΑ και το οξύ ΗΑ λέγεται συζυγές της βάσης Α-. Το δε ζεύγος ΗΑ και Α- λέγεται συζυγές ζεύγος. Αν συμβολίσουμε μια βάση με Β, μπορούμε να γράψουμε: [pic] Το οξύ ΗΒ+ λέγεται συζυγές της βάσης Β και η βάση Β λέγεται συζυγής του οξέος ΗΒ+. Το ζεύγος ΗΒ+ και Β λέγεται συζυγές ζεύγος. Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι ένα οξύ διαφέρει από τη συζυγή του βάση κατά ένα πρωτόνιο (δηλαδή κατά ένα πυρήνα ατόμου Η). Στον παρακάτω πίνακα δίνονται χαρακτηριστικά παραδείγματα συζυγών ζευγών.

ΠΙΝΑΚΑΣ 3.1 Χαρακτηριστικά παραδείγματα συζυγών οξέων - βάσεων Παραδείγματα συζυγών - ζευγών ΟΞΥ - ΒΑΣΗ HCl - Cl- HF - F- H2S - HS- HS- - S2- H2O - OH- H3O+ - H2O NH4+ - NH3 NH3 - NH2-

Το Η2Ο, στην μεν ισορροπία HF + H2O [pic] H3O+ + F- παίζει το ρόλο της βάσης, στη δε ισορροπία: ΝΗ3 + H2O [pic] ΝΗ4+ + ΟΗ- παίζει το ρόλο του οξέος. - Ουσίες, όπως το νερό, που άλλοτε δρουν ως οξέα και άλλοτε ως βάσεις, ανάλογα με την ουσία με την οποία αντιδρούν, ονομάζονται αμφιπρωτικές ή αμφολύτες. - Τα οξέα και οι βάσεις δεν είναι απαραίτητο να είναι μόρια, αλλά μπορεί να είναι και ιόντα, όπως φαίνεται στον πίνακα 3.1. - Η θεωρία των Br?nsted - Lowry είναι πολύ γενικότερη εκείνης του Arrhenius και επεκτείνεται εύκολα σε οποιονδήποτε διαλύτη, ερμηνεύοντας όλες τις αντιδράσεις μεταφοράς πρωτονίων.

Γενικά ο μηχανισμός ηλεκτρολυτικής διάστασης των ηλεκτρολυτών αναφέρεται απλά ως διάσταση Ο βαθμός ιοντισμού (α) εξαρτάται από τη: 1. φύση του ηλεκτρολύτη. (βλέπε σχέση ισχύος και μοριακής δομής ηλεκτρολύτη). 2. φύση του διαλύτη. Για παράδειγμα το CH3COOH σε υδατικό διάλυμα είναι ασθενές οξύ, ενώ σε υγρή αμμωνία συμπεριφέρεται ως ισχυρό οξύ. 3. θερμοκρασία. Όσο αυξάνεται η θερμοκρασία, τόσο η τιμή του α αυξάνεται. Αυτό συμβαίνει, επειδή η αντίδραση ιοντισμού είναι ενδόθερμη αντίδραση. 4. συγκέντρωση του ηλεκτρολύτη. Όσο αυξάνεται η συγκέντρωση τόσο η τιμή του α μειώνεται 5. παρουσία κοινού ιόντος. Στην περίπτωση αυτή η τιμή του α μειώνεται. Ο βαθμός ιοντισμού αποτελεί το μέτρο της ισχύος των ηλεκτρολυτών, με την προϋπόθεση ότι η σύγκριση των ηλεκτρολυτών γίνεται κάτω από τις ίδιες συνθήκες θερμοκρασίας και συγκέντρωσης, στον ίδιο διαλύτη, χωρίς να υπάρχει παρουσία κοινού ιόντος.