ΚΑΖΟΥΑΚΙ ΟΚΑΖΑΚΙ ΓΝΩΜΗ 3η ενότητα ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Το Μάρτιο του 1995 η Ιαπωνία πάγωσε.

Η υπομονή μπορεί να φέρει τη νίκη

Σ' αυτή την ενότητα: Μια ομάδα που εμφανιζόταν ως θρησκευτική αίρεση προκάλεσε το θάνατο 12 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 5.000 διοχετεύοντας σε σταθμό του μετρό του Τόκιο μεγάλη ποσότητα του νευροπαραλυτικού αερίου σαρίν.

ANATOLE KALETSKY

Θα γνωρίσουμε μαζί διαφορετικά είδη κειμένων: - τα περιγραφικά, - τα αφηγηματικά, - κείμενα στα οποία υπάρχουν επιχειρήματα.

Οι έρευνες οδήγησαν στην εξάρθρωση της οργάνωσης "Αούμ Σίνρι Κίο" (Υπέρτατη Αλήθεια), και τη σύλληψη δεκάδων μελών της.

Τι θα συμβεί εάν δεν γίνει τελικά πόλεμος εναντίον του Ιράκ;

Θα μάθουμε να κάνουμε την περίληψη ενός κειμένου.

Η δίκη του αρχηγού της, Σόκο Ασαχάρα, που άρχισε πριν από δύο χρόνια, έφερε στην επιφάνεια ένα δίκτυο, ιεραρχικά δομημένο, με 11.400 μέλη στην Ιαπωνία, 40.000 σε ολόκληρο τον κόσμο, ανεξάντλητους πόρους και εντυπωσιακό οπλοστάσιο.

Εμένα πάντως μου φαίνεται περίεργο που πολύ λίγοι πολιτικοί και αναλυτές λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους την πιθανότητα ότι αυτή η υπόθεση με το Ιράκ μπορεί να λήξει χωρίς να γίνει πόλεμος.

Θα μιλήσουμε και θα γράψουμε για τη σχέση μας με τη φύση με αφορμή τα κείμενα.

Χθες, ένα από τα ιδρυτικά και ηγετικά μέλη της οργάνωσης, ο 38χρονος Καζουάκι Οκαζάκι καταδικάσθηκε από δικαστήριο του Τόκιο στην εσχάτη των ποινών και εντός των προσεχών ημερών αναμένεται να οδηγηθεί στην αγχόνη. Οι Αμερικανοί και Βρετανοί ηγέτες έχουν τουλάχιστον κάποιους λόγους που συμπεριφέρονται σαν να είναι αναπόφευκτος ο πόλεμος.

Νίκος Μαρουλάκης, στο Έλληνες γελοιογράφοι του 20ού αιώνα, επιμ. Γήσης Παπαγεωργίου, εκδ. Αστραία, 1999

Η καταδίκη αυτή, η πρώτη θανατική που απαγγέλλεται εις βάρος στελέχους της "Αούμ Σίνρι Κίο", δεν αφορά την επίθεση στο μετρό του Τόκιο.

Ο κύριος στόχος του Τζορτζ Μπους είναι βεβαίως να αναγκάσει τον Σαντάμ Χουσεΐν να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του ΟΗΕ, ή, ακόμα καλύτερα, να τον αναγκάσει να αυτοεξοριστεί.

Σχετίζεται όμως με τον τρόπο λειτουργίας αυτής της οργάνωσης.

Για να έχει πιθανότητες να το πετύχει αυτό - και μάλιστα με ειρηνικά μέσα - είναι απολύτως αναγκαίο για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, να συνεχίσουν να πιέζουν όσο το δυνατόν περισσότερο, να εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν στρατεύματα και να μην αφήσουν περιθώριο αμφιβολίας σε κανέναν ότι είναι έτοιμοι να χτυπήσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν όποτε κρίνουν, και με όλες τους τις δυνάμεις. Ο Οκαζάκι κρίθηκε ένοχος της δολοφονίας τεσσάρων ανθρώπων, το 1989:

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπους έχει, βέβαια, δύο ακόμα λόγους που θέλει να κρατάει τα ΜΜΕ και το αμερικανικό κοινό με στραμμένο το ενδιαφέρον τους στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ.

Ενός δικηγόρου που μαχόταν για την "απεξάρτηση" νέων παιδιών από την οργάνωση, της συζύγου του, του ενός έτους παιδιού τους και ενός πρώην μέλους της "Αούμ Σίνρι Κίο".

Η δημοτικότητά του πέφτει και ο Τζ. Μπους θέλει να κρατήσει το ενδιαφέρον του κόσμου στραμμένο προς τη γεωπολιτική και όχι προς τη σχετικά αδύναμη οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ.

Όπως αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Οκαζάκι εγκατέλειψε την οργάνωση το 1990, παίρνοντας μαζί του και… το ταμείο της, κάπου δύο εκατομμύρια δολάρια.

Μάλιστα πιστεύω ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα έχει ένα διπλωματικό και στρατιωτικό πλεονέκτημα εάν δώσει στους επιθεωρητές του ΟΗΕ λίγους ακόμα μήνες για να ολοκληρώσουν το έργο τους.

Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε ούτε ένα ελαφρυντικό υπέρ του κατηγορουμένου, ο οποίος ύστερα από πολυήμερη ανάκριση, αναγνώρισε την ενοχή του και ζήτησε συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων της οργάνωσης.

Και αυτό, επειδή οι ΗΠΑ θα είχαν βέβαιη στήριξη από τη Γαλλία και τη Ρωσία, καθώς και πρόθυμη συνεργασία από τις γειτονικές τού Ιράκ χώρες.

Επιβαρυντικό στοιχείο θεωρήθηκε ότι ο Οκαζάκι άργησε πολύ να "μιλήσει".

Μάλιστα, ένα ενωμένο μέτωπο που θα αγκάλιαζε την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, και ακόμα και το Ιράν, θα καθιστούσε σχεδόν βέβαιη μια γρήγορη και σχεδόν αναίμακτη νίκη εις βάρος του Σαντάμ Χουσεΐν.

Αν αποκάλυπτε νωρίτερα όσα γνώριζε για τα σχέδια της οργάνωσης, θα μπορούσε να προληφθεί η επίθεση στο μετρό του Τόκιο και να σώζονταν ανθρώπινες ζωές.

Το να κάνει όμως ο Μπους υπομονή, έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα - σύμφωνα με την κυβέρνηση. Τον περασμένο Μάιο είχε καταδικαστεί σε ισόβια ο "αρχίατρος" της οργάνωσης, Ικούο Χαγιάσι, ενώ άλλα 130 μέλη της αναμένεται να δικαστούν στο αμέσως προσεχές μέλλον. Ένας γρήγορος πόλεμος θεωρείται ότι θα είναι προτιμότερος για τις ΗΠΑ και τις οικονομίες του κόσμου, απ' ό,τι μια αργή επίλυση του ζητήματος. Αλλά, είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; Εγώ πιστεύω ότι εάν ο Τζορτζ Μπους μπορούσε να πείσει τον κόσμο ότι επιλέγει την υπομονή ως θετική πολιτική - και όχι απλώς ως σύμπτωμα διχόνοιας και σύγχυσης μέσα στον Λευκό Οίκο - το ορατό ενδεχόμενο μιας ξεκάθαρης, αποφασιστικής νίκης στο Ιράκ θα αποδεικνυόταν παραπάνω από επαρκές για να καταλαγιάσει τους φόβους της επιχειρηματικής κοινότητας και της Γουώλ Στρητ.