Τα δένδρα έχουν μνήμη

Του Μισέ Τζανή το κεφάλι

Η 18η Φεβρουαρίου, όπως κάθε χρόνο, είναι η καθιερωμένη μέρα δενδροφύτευσης της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Ο Μισέ Τζανής, ο Μισέ Μπουρλής και άλλοι επήγανε στο κυνήγι. Πρόκειται για ένα θεσμό που μέχρι τώρα έχει βρει χιλιάδες αποδέκτες, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα μικρό όμορφο δασάκι στους χώρους της σχολής. Ένα αγρίμι επήρεν του Μισέ Τζανή το κεφάλι.

Αξίζει, για την ιστορία του θεσμού, να επισημάνουμε ότι η πρώτη φορά που έγινε δενδροφύτευση στη μνήμη χαμένων από τη ζωή προσώπων ήταν το 1922.

Άμα είδαν το Μισέ Τζανή οι σύντροφοι του χωρίς κεφάλι, ερουτούσανε ο ένας τον άλλον:

Στο βιβλίο "Αναμνήσεων" που βρίσκεται στο εκκλησάκι της σχολής, μπορεί κανείς να δει από κοντά τη συγκινητική προσωπική ιστορία χιλιάδων ανθρώπων αυτής της περιοχής.

"Είχε κεφάλι ο Μισέ Τζανής για εν είχεν;".

Κάθε δωρητής γράφει το όνομά του και το όνομα του προσφιλούς του προσώπου στη μνήμη του οποίου έχει φυτευτεί ένα δένδρο, ένα κυπαρίσσι για παράδειγμα ή ένας θάμνος, δάφνη ή πικροδάφνη είναι τα συνηθέστερα.

Εσκέφτουνταν, εσκέφτουνταν, δεν εμπόρεσαν να βρούνε αν είχεν κεφάλι.

Έναντι ενός συμβολικού ποσού (50 ευρώ) οι δωρητές φυτεύουν το δένδρο, το οποίο έχουν δικαίωμα να επισκέπτονται όποτε θέλουν, για να το περιποιηθούν.

Επήγανε τότε στη γυναίκα του και την ερωτήσανε αν είχεν κεφάλι ο άντρας της.

Το πρωί της 18ης Φεβρουαρίου θα φυτευτούν και πάλι νέα δένδρα και στη συνέχεια θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση στον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και θα διαβαστούν όλα τα ονόματα που φυλάσσονται στο "Βιβλίο των αναμνήσεων".

Εκείνη τως λε: "Ξέρω γω, αφεντικά;

Στις 10.30 θα γίνει η δενδροφύτευση και στις 11 το πρωί θα ακολουθήσει καφές.

Ήρκουνταν ο μπαρμπέρης κι εμπαρμπέριζέν τον".

Ναι, πρόκειται για ένα διαφορετικό… μνημόσυνο που φέρνει πιο κοντά αυτούς που έμειναν όχι μόνο με τους ανθρώπους που έχασαν αλλά με την ίδια τη φύση.

Χιώτικα ανέκδοτα

Οι υπεύθυνοι της σχολής επισημαίνουν ότι "φυτεύοντας ένα δένδρο στο λόφο των αναμνήσεων της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής δείχνετε το σεβασμό σας για αγαπημένα σας πρόσωπα που έχουν φύγει και βοηθάτε στην ενίσχυση των περιβαλλοντικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων της σχολής". Εκτός όμως από αυτό, όσοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα, έχουν την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν την αξία της προσφοράς και τη σχέση που μπορεί κανείς να αποκτήσει με τη φύση.

Μήπως λοιπόν, ο θεσμός αυτός θα μπορούσε τελικά να βρει μιμητές από αντίστοιχους φορείς, ώστε να αποκτήσει αυτή η πόλη λίγο περισσότερο πράσινο;