Στη λειτουργία των κυριακάτικων γιουσουρούμ ή αλλιώς τις "λαϊκές των φτωχών" αντιδρούν οι εμποροβιοτέχνες της Θεσσαλονίκης.

2. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911)

Του ΦΩΤΗ ΚΟΥΤΣΑΜΠΑΡΗ

Κορυφαίος διηγηματογράφος.

Κάθετα αντίθετοι στη λειτουργία κυριακάτικων γιουσουρούμ, στην πρόταση για λειτουργία των καταστημάτων επτά Κυριακές το χρόνο και την απομάκρυνση της ΔΕΘ από τη Θεσσαλονίκη είναι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι της πόλης.

Γεννήθηκε και πέθανε στη Σκιάθο, όπου έμαθε και τα πρώτα γράμματα.

Με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Εμπόρων Θεσσαλονίκης οι εκπρόσωποι των κλάδων συγκρότησαν κοινό μέτωπο διεκδίκησης, ενώ συνέστησαν γνωμοδοτική επιτροπή, η οποία θα παίρνει ανοικτά θέση για τα ζητήματα που τους απασχολούν.

Φοίτησε, έπειτα, σε γυμνάσια της Χαλκίδας, του Πειραιά, και της Αθήνας.

"Τα κυριακάτικα γιουσουρούμ, που εμφανίστηκαν σε δύο-τρεις περιοχές της μείζονος Θεσσαλονίκης και μάλιστα χωρίς τις απαιτούμενες άδειες, δεν αποτελούν λύση ούτε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των επαγγελματιών ούτε όμως και για τη σωστή εξυπηρέτηση του καταναλωτικού κοινού", υποστηρίζουν οι έμποροι.

Μεγάλος, το 1874, τελείωσε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου, όπου και φοίτησε χωρίς ποτέ να πάρει πτυχίο·

Όσον αφορά τη λειτουργία των καταστημάτων επτά Κυριακές το έτος, "για μας αποτελεί 'Δούρειο Ίππο' για την άλωση του μικρομεσαίου χώρου από τις πολυεθνικές εταιρείες.

αναγκάστηκε νωρίς να στραφεί στο βιοπορισμό.

Πιστεύουμε ότι οι πειραματισμοί αυτοί για τις Κυριακές θα οδηγήσουν με βεβαιότητα στην τελική κατάργηση της παραδοσιακής κυριακάτικης αργίας και την προσωπική και επιχειρηματική εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρηματιών", δήλωσε στη "Μ" ο Ιωάννης Μανδρίνος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Εμπόρων Θεσσαλονίκης.

Έτσι εργάστηκε ως δημοσιογράφος/μεταφραστής σε διάφορες εφημερίδες.

Ανακαίνιση ναι, εμπορικό κέντρο όχι

Χρονικά, ανήκει στη γενιά του 1880, αν και έμεινε έξω από τους αγώνες και τις αγωνίες αυτής της γενιάς, στην οποία πολλά οφείλει η λογοτεχνία μας.

Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες υποστηρίζουν επίσης την άποψη ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ιδιωτικοποιηθεί η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και να υποβαθμιστεί ο ρόλος της.

Κρατήθηκε μακριά από τις φιλολογικές ζυμώσεις της εποχής του: φιλολογικοί καβγάδες, γλωσσικό ζήτημα, νέοι φιλολογικοί προσανατολισμοί φαίνεται να τον αφήνουν ασυγκίνητο.

"Θα αντιταχθούμε σε κάθε σχέδιο ιδιωτικοποίησης και δεν πρόκειται να προσέλθουμε ποτέ σε διάλογο κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις", επισήμανε ο κ. Μανδρίνος και υπογράμμισε ότι "δεν είμαστε αντίθετοι στην ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης.

Αυτό όμως είναι εντελώς εξωτερικό.

Είμαστε υπέρ της ανακαίνισης και της αναβάθμισης των υποδομών, αρκεί να γίνουν με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Ο Παπαδιαμάντης έχει το δικό του κόσμο, και σύμφωνα µ' αυτόν πλάθει το δικό του έργο.

Αντιτιθέμεθα όμως στα σχέδια για δημιουργία κάθε μορφής εμπορικού κέντρου στους χώρους της ΔΕΘ και ξενοδοχείου.

Στα μεγάλα φιλολογικά προβλήματα του καιρού του δίνει τις προσωπικές του λύσεις.

Η κίνηση αυτή θα καταφέρει ακόμη ένα πλήγμα στις επιχειρήσεις μας".

Γι' αυτό και μένει μόνος στα γράμματα χωρίς εταίρους και απογόνους.

ΛΙΑΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Όπως μόνος έμεινε και στη ζωή· μόνος και ιδιότυπος.

Αίτημα πρόσβασης σε κοινοτικά κονδύλια

Το ίδιο ιδιότυπο είναι και το έργο του·

Σύμφωνα με τους εμπόρους της πόλης τα τελευταία χρόνια το μικρομεσαίο λιανικό εμπόριο διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες και υπάρχει ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων από την κυβέρνηση για την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας και του αθέμιτου ανταγωνισμού αλλά και για την οικονομική ενίσχυση των μικρομεσαίων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων.

είναι επηρεασμένο από τη ζωή του:

Η οικονομική ενίσχυση μπορεί να γίνει, όπως υποστηρίζουν, μέσω των κονδυλίων της Ε.Ε., από τα οποία σήμερα αποκλείονται.

Ο Παπαδιαμάντης καταγόταν από φτωχή οικογένεια·

Ακόμη ζητούν από την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην αύξηση του ποσοστού της προκαταβολής φόρου.

ήταν γιος ιερέα· το περιβάλλον του σπιτιού του ήταν θρησκευτικό· του ίδιου η ζωή υπήρξε ασκητική· ήταν ο κοσμοκαλόγερος, όπως τον είπαν, ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων. Αυτή λοιπόν η μυστική ζωή του σφραγίζει το έργο του, που είναι εμπνευσμένο από τη Σκιάθο: οι ήρωές του, απλοί ναυτικοί, ευσεβείς χριστιανοί, γυναίκες, παιδιά, γέροι, ιερείς, κινούνται στο χώρο του νησιού, όπου κινήθηκε και ο ίδιος, όταν ήταν παιδί. Τα διηγήματά του δεν έχουν πάντα πλοκή και δέσιμο. Είναι αφηγήσεις απλές.

Η γλώσσα του είναι κι αυτή ιδιότυπη· είναι η γλώσσα του Παπαδιαμάντη· μια γλωσσική ποικιλία που συναιρεί και ζωντανεύει μέσα της γλωσσικά στοιχεία παρμένα από τη δημοτική, την καθαρεύουσα, τα εκκλησιαστικά βιβλία και από το ιδίωμα της Σκιάθου. Ωστόσο έχει μουσικότητα και γοητεία.

Έργα του: "Οι Έμποροι των εθνών" (μυθιστόρημα), "Η Φόνισσα" (νουβέλα), "Όνειρο στο κύμα" (διήγημα), "Υπό την βασιλικήν δρυν" (διήγημα), "Φτωχός άγιος" (διήγημα), "Σταχτομαζώχτρα" (διήγημα), "Στο Χριστό στο κάστρο" (διήγημα) και άλλα πολλά διηγήματα, περίπου διακόσια.