Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Διάφορα :: Συνέντευξη-πληροφορία

( εξέταση τραχήλου της μήτρας :: 12/2/2006 20:50:30) 

Εξέταση τραχήλου της μήτρας

ΒΟΛΦ ΜΠΙΡΜΑΝ

δ. Ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853-1856) και η κατοχή του Πειραιά (1854-1857)

Του ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, μαιευτήρα-γυναικολόγου

Πρόσωπα

Ο ανταγωνισμός Γάλλων και Ρώσων για την προστασία των Καθολικών και των Ορθοδόξων αντίστοιχα που ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και η αύξηση της γαλλικής επιρροής στους Αγίους Τόπους υπήρξαν οι αιτίες για την έκρηξη του ρωσοτουρκικού πολέμου (1853).

«Κάθε σφάλμα έχει τον καιρό του»

Στο πλευρό των Τούρκων τάχθηκαν οι Γάλλοι και οι Άγγλοι.

Τι είναι η κολποσκόπηση;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πόλεμος έληξε με τη Συνθήκη των Παρισίων (30 Μαρτίου 1856), με την οποία επισφραγίστηκαν οι θέσεις των Δυτικών Δυνάμεων στο Ανατολικό Ζήτημα.

Είναι η εξέταση του τραχήλου (του κατώτερου στομίου) της μήτρας του κόλπου και του αιδοίου με ένα ειδικό όργανο, το κολποσκόπιο.

Ο Βολφ Μπίρμαν κατηγορεί τον Σρέντερ για οπορτουνισμό στο θέμα του Ιράκ. Και μέμφεται τους Γερμανούς «Εθνικο-Ειρηνιστές».

Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου η Ελλάδα κινήθηκε για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Μακεδονίας δίχως όμως αποτέλεσμα.

Αυτό περιλαμβάνει έναν ειδικό μεγεθυντικό φακό πάνω σε βάση, με τον οποίο μπορούμε να δούμε τα παραπάνω όργανα σε μεγάλη μεγέθυνση (μέχρι και είκοσι φορές) και να διακρίνουμε τυχόν βλάβες που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι.

Βολφ Μπίρμαν. «Η πολιτική κατευνασμού τού Σρέντερ είναι έγκλημα»

Το Μάιο του 1854 οι Γάλλοι κατέλαβαν τον Πειραιά για να επιτηρούν την Ελλάδα.

Πότε πρέπει να γίνεται αυτή;

Ο 66χρονος ποιητής και τραγουδοποιός αντιπαραθέτει την ήπια στάση του καγκελαρίου Σρέντερ έναντι του Σαντάμ Χουσεΐν με τη στάση του Τσώρτσιλ που αντιτασσόταν στον κατευνασμό ή με του Τόνυ Μπλαιρ, που βαδίζει κόντρα στο ρεύμα.

Η «Κατοχή του Πειραιά» τερματίστηκε το 1857.

Πρέπει να γίνεται όταν το αποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου δεν είναι φυσιολογικό ή όταν στη συνηθισμένη εξέταση από τον γυναικολόγο φανεί κάτι παθολογικό, π.χ. κονδυλώματα, ύποπτη βλάβη στον τράχηλο κτλ.

«Ο οπορτουνισμός του Σρέντερ είναι ο χειρότερος», λέει στον Τζων Βίνοκουρ της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν».

Πώς γίνεται η εξέταση;

«Έπεσε στη δημοκρατική παγίδα.

Η γυναίκα τοποθετείται στη γυναικολογική καρέκλα, όπως σε μια συνηθισμένη εξέταση.

Το μόνο που ήθελε ήταν να εκλεγεί, και τώρα γίνεται ηθικά κατώτερος των Τσάμπερλαιν και Νταλαντιέ.

Ο ιατρός τοποθετεί τον κολποδιαστολέα, όπως όταν γίνεται λήψη τεστ Παπανικολάου.

Η πολιτική τού κατευνασμού εκείνων ήταν εσφαλμένη, αλλά τουλάχιστον την εννοούσαν σοβαρά.

Στη συνέχεια εξετάζει με τον ειδικό φακό του κολποσκοπίου τον τράχηλο, τον κόλπο και το αιδοίο, χρωματίζοντας τις παραπάνω περιοχές διαδοχικά με ειδικό οξύ.

Δεν υπήρχε τότε ιστορική εμπειρία στην οποία να βασιστούν».

Με αυτόν τον τρόπο μπορούν και απεικονίζονται καλύτερα τυχόν βλάβες που δεν μπορούν να φανούν με άλλον τρόπο.

Αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει τώρα με τον Σρέντερ:

Η εξέταση διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά χωρίς να απαιτείται αναισθησία.

«Κάθε σφάλμα έχει τον καιρό του.

Τι κάνουμε για τις βλάβες αυτές;

Υπάρχουν σφάλματα που είναι στο ύψος της ιστορίας και εκείνα που είναι κατώτερα του ύψους των ιστορικών περιστάσεων.

Αν η εξέταση δείξει εικόνες ύποπτων βλαβών, τότε παίρνουμε βιοψία από αυτές, δηλαδή τεμαχίδιο ιστού βάθους μερικών χιλιοστών, το οποίο στέλνουμε για εξέταση στον παθολογοανατόμο.

Η πολιτική κατευνασμού τού Σρέντερ είναι κάτω από το ύψος αυτό.

Τι μπορεί να συμβεί μετά την εξέταση;

Είναι χειρότερη από σφάλμα, είναι έγκλημα».

Είναι δυνατόν να υπάρξει μικρή αιμόρροια ή ήπιος πόνος, που διαρκούν για μικρό χρονικό διάστημα και δεν χρειάζονται ιδιαίτερη αντιμετώπιση.

Ο Βολφ Μπίρμαν είναι σαφής.

Η γυναίκα μπορεί να επανέλθει στην καθημερινή της δραστηριότητα.

Οι δημοκρατίες, τονίζει, δεν μπορεί να εκφέρουν τζάμπα απειλές και να ελπίζουν πως θα έχουν αποτελέσματα σε καθεστώτα τα οποία περιφρονούν πλήρως την ανθρωπότητα.

Σε τι μας βοηθά;

Το κίνημα κατά του πολέμου, προσθέτει, περιλαμβάνει στη Γερμανία από έντιμους ειρηνιστές μέχρι πρώην κομμουνιστές, απογοητευμένους της γενιάς του '68, πρώην Ανατολικογερμανούς δημόσιους υπάλληλους και Χριστιανοδημοκράτες - ένα αμάλγαμα το οποίο αποκαλεί «Εθνικο-Ειρηνιστές», σε μια γλώσσα που το πρώτο συνθετικό «Εθνικο-» φέρνει αμέσως στον νου τούς «Εθνικο-Σοσιαλιστές».

Με την κολποσκόπηση μπορούμε να δούμε ύποπτες βλάβες για προκαρκινωματώδεις, καλοήθεις ωστόσο καταστάσεις του τραχήλου κυρίως με ακρίβεια μεγαλύτερη από το γυμνό μάτι ή το τεστ Παπανικολάου.

Η άποψη του Βολφ Μπίρμαν είναι σαφώς μειοψηφική στη Γερμανία - αλλά, πάλι, έτσι συνέβαινε συνήθως.

Λαμβάνοντας βιοψία από αυτές, επιβεβαιώνουμε τη μορφή τους με μεγάλη ακρίβεια και τις αντιμετωπίζουμε κατάλληλα.

«Έχω δύναμη μόνον όταν ακολουθώ τη μούσα μου… Οι Σρέντερ διαρκούν μόνον όσο καιρό ακολουθούν τη μάζα», εξηγεί. Γιος κομμουνιστή που δολοφονήθηκε από τους ναζί στο Άουσβιτς, εγκατέλειψε το 1953, στα 17 του, το Αμβούργο για να εγκατασταθεί στο Ανατολικό Βερολίνο και να ζήσει στην αυτοανακηρυχθείσα «χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού». Δήλωνε κομμουνιστής, απαιτούσε όμως και περισσότερη ελευθερία και ανθρωπιά από το καθεστώς και από το 1965 ετέθη υπό απαγόρευση. Και όταν, το 1976, οι ανατολικογερμανικές αρχές τού έδωσαν αναπάντεχα βίζα για τη Δυτική Γερμανία, πληροφορήθηκε λίγες ημέρες μετά την αναχώρησή του πως του αφαίρεσαν την ανατολικογερμανική υπηκοότητα…

Μα πώς συνδυάζεται το αίτημά του για ανθρωπιά, όταν ο πόλεμος, τον οποίο υποστηρίζει, θα γίνει αιτία να σκοτωθούν αθώοι; Ο Βολφ Μπίρμαν απαντά με τα λόγια που του είπε η μητέρα του το 1943, όταν οι Βρετανοί βομβάρδιζαν το Αμβούργο και ο κόσμος προσπαθούσε να σωθεί: «Αυτά τα τρομερά βομβαρδιστικά θα μας απελευθερώσουν από τους κακούς, κακούς ανθρώπους που μας πήραν τον μπαμπά».