Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Επιστολές :: Δικαστικό ρεπορτάζ

( ισόβια σε πρώην αρχιφύλακα :: 17/1/2006 20:51:32) 

Κατηγορείται ότι δολοφόνησε 30χρονο, αλλά υποστηρίζει ότι βρισκόταν σε άμυνα ΔΙΚΤΥΟ

2. Οι Βούλγαροι και οι σχέσεις τους με το Βυζάντιο

Ισόβια σε πρώην αρχιφύλακα

Ο Μίμης…

α. Ίδρυση Βουλγαρικού Κράτους

Ποινή ισόβιας κάθειρξης επέβαλε χθες το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης στον 38χρονο, πρώην αρχιφύλακα, ο οποίος κατηγορείται ότι τον Αύγουστο του 2004 σκότωσε τον 30χρονο Αναστάσιο Τσεχιλίδη, σε αγροτική περιοχή της Πέλλας.

Γ.Δ.Κ.Σ.

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε να αντιμετωπίσει από τα τέλη του 7ου αι. ένα νέο αντίπαλο στο βαλκανικό χώρο, τους Βουλγάρους.

Στη δίκη, που άρχισε την Τετάρτη της προηγούμενης εβδομάδας, ο πρώην αστυνομικός ομολόγησε για μία ακόμη φορά ότι πράγματι πυροβόλησε και σκότωσε τον 30χρονο, υποστηρίζοντας ωστόσο ότι αναγκάστηκε να το κάνει, διότι βρισκόταν σε κατάσταση νόμιμης άμυνας.

"Τον πολυαγαπημένο μας Δημήτριο Κουγιουμτζή…" έγραφε το ψυχρό το νεκρώσιμο που ήταν κολλημένο έξω απ' το θέατρο της Φρυνίχου. Οι Βούλγαροι ήταν φύλο ασιατικής προέλευσης με καλή στρατιωτική και πολιτική οργάνωση.

Το φονικό έγινε στις 27 Αυγούστου του 2004, στην ερημική αγροτική περιοχή Δωροθέα, της Αριδαίας Πέλλας, όπου οι δύο άντρες, που τους συνέδεε μακρινή συγγένεια, είχαν συναντηθεί μόνοι τους.

Επειδή δεν το 'χα πιστέψει, έτσι ξαφνικά που έγινε, σ' ένα κλικ, λέω "ρε, για λάθος πρόκειται, "Δημήτριος" λέει, δεν είναι ο Μίμης ο δικός μας…". Το 680 νίκησαν τα βυζαντινά στρατεύματα και κατέλαβαν την περιοχή μεταξύ Δούναβη και Αίμου.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε, μετά την εξιχνίαση της υπόθεσης ο 38χρονος πρώην αρχιφύλακας, σκοπός της συνάντησης ήταν να επιστρέψει κάποια χρήματα στον Τσεχιλίδη, τα οποία είχε δανειστεί λίγο καιρό νωρίτερα, για να πληρώσει τα έξοδα χειρουργικής επέμβασης στην οποία χρειάστηκε να υποβληθεί.

Αλλά, αμέσως, ένα παιδάκι, εκεί πλάι, στο πεζοδρόμιο, με συνέφερε. Τότε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ' (668-685) υπέγραψε συνθήκη ειρήνης και συμφώνησε να παρέχει στους Βουλγάρους ετήσιο φόρο.

Όπως υποστήριξε στην ομολογία του ο 38χρονος, είχε δανειστεί 1.700 ευρώ, ενώ, όταν πήγε να συναντήσει τον 30χρονο, είχε μαζί του μόνο 1.000 ευρώ, διότι δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα υπόλοιπα.

Ρώτησε: Ήταν μια έμμεση αναγνώριση του νέου κράτους.

Το γεγονός αυτό, σύμφωνα πάντα με την ομολογία, εξόργισε τον 30χρονο, ο οποίος άρχισε να βρίζει και κάποια στιγμή άρπαξε ένα πιστόλι που είχε μαζί του και άρχισε να τον απειλεί.

"Κυρία, ποιος ήταν αυτός που πέθανε;".

Ίδρυση του Βουλγαρικού Κράτους Οι Βούλγαροι καταδιώκοντας τους Ρωμαίους πέρασαν τον Δούναβη και έφτασαν στη λεγόμενη Βάρνα, κοντά στην Οδησσό (Σημ.: παρευξείνεια πόλη με ελληνικό πληθυσμό), και την ενδοχώρα της. Εκεί είδαν ότι ο τόπος ήταν πολύ ασφαλής: προστατευόταν πίσω (βόρεια) από τον Δούναβη και μπροστά (νότια) και στα πλάγια (ανατολικά) από τις κλεισούρες (δηλ. τα στενά περάσματα του Αίμου) και τη θάλασσα του Πόντου. Έτσι οι Βούλγαροι έγιναν κύριοι των γειτονικών σλαβικών φυλών που ονομάζονταν Επτά Γενεές και εγκατέστησαν τους Σεβέρεις, μία από αυτές, στην περιοχή που απλώνεται από την κλεισούρα των Βερεγάβων (Σημ.: πιθανώς το πέρασμα Ris) προς τα ανατολικά. Συνάμα τοποθέτησαν τις υπόλοιπες Επτά Γενεές στα νότια και δυτικά της χώρας τους προς την Αβαρία (τη χώρα των Αβάρων). Έτσι μεγάλωσε η δύναμη τους και άρχισαν να κυριεύουν τα κάστρα που ανήκαν στο Ρωμαϊκό Κράτος. Γι' αυτό ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να κάνει ειρήνη μαζί τους και συμφώνησε να τους παρέχει ετήσιο φόρο. Θεοφάνης, Χρονογραφία, 358-359.

Σύμφωνα με τον αστυνομικό, ακολούθησε συμπλοκή, στη διάρκεια της οποίας αφόπλισε τον 30χρονο και τον πυροβόλησε.

Και η δασκάλα - γιατί τα παιδάκια ενός σχολείου ήταν, που είχαν έρθει να δουν, Σάββατο στις 3, το "Μια φορά κι ένα… λεπτό", που η μοίρα το 'φερε να είναι η τελευταία του δουλειά, αλλά η παράσταση αναβλήθηκε - του είπε σιγανά:

Στην περιοχή που εποίκισαν οι Βούλγαροι βρήκαν εγκατεστημένους πολλούς σλαβικούς πληθυσμούς, τους οποίους και προσπάθησαν να υποτάξουν.

Αμέσως μετά έκρυψε τον νεκρό πίσω από θάμνους και απομακρύνθηκε.

"Ήταν αυτός που ετοίμασε την παράσταση που θα βλέπαμε".

Μετά από πολλές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις διαμορφώθηκε το βουλγαρικό έθνος (εθνογένεση Βουλγάρων).

Οι συγγενείς του νεκρού δήλωσαν την ίδια μέρα την εξαφάνισή του στην αστυνομία.

Α, καλή κυρία, ναι, αυτό ήταν.

Στο νέο κράτος οι ολιγάριθμοι αλλά πολιτικά και στρατιωτικά κυρίαρχοι Βούλγαροι έδωσαν το όνομα και την οργάνωση, ενώ οι πολυάριθμοι Σλάβοι συγκρότησαν τη λαϊκή βάση και έδωσαν τη γλώσσα.

Τρεις μέρες αργότερα το πτώμα του 30χρονου εντοπίστηκε τυχαία στην περιοχή, όπου είχε εγκαταλειφθεί.

Αλλά αν ήταν μόνον αυτό…

Όροι-κλειδιά της ενότητας

Ο αρχιφύλακας είχε κριθεί εξαρχής ύποπτος, καθώς ήταν το τελευταίο πρόσωπο που είχε συνομιλήσει τηλεφωνικά με το νεκρό.

"Αυτός", παιδιά, ήταν κάποτε ένα παιδί όμορφο και ζεστό και λαϊκό, με τις ρίζες του εκεί στην Ανατολή, που ήρθε απ' το πουθενά, κατέβηκε σ' ένα υπόγειο στη Σταδίου όταν ήταν είκοσι χρονών παλικαράκι, το μάγεψε ένας Σπουδαίος Μάγος που έμενε εκεί, που πολύ τον ηγάπησε και τον έκανε Δάσκαλό του και πολύ το αγάπησε κι εκείνος και το έκανε Μαθητή του, αντάμωσε κι άλλα παιδιά που ήταν μαζεμένα εκεί και δεν ξανανέβηκε πάνω.

Ίδρυση Βουλγαρικού Κράτους, εθνογένεση Βουλγάρων, χάνοι, πόλεμοι, εμπορικές συναλλαγές, εκχριστιανισμός.

Μάλιστα συνελήφθη, διότι, όταν τον αναζήτησαν οι συνάδελφοί του που ερευνούσαν την εξαφάνιση του 30χρονου, βρήκαν στο σπίτι του ένα οπλοπολυβόλο καλάσνικοφ.

… και το σπίτι του

Ο 38χρονος αρχιφύλακας αρχικά υποστήριξε ότι δεν γνώριζε τίποτα για τον 30χρονο, αλλά μετά τον εντοπισμό του πτώματος ομολόγησε, υποστηρίζοντας πάντα ότι αναγκάστηκε να πυροβολήσει βρισκόμενος σε άμυνα.

Εκεί έμενε, παιδιά, εκεί έτρωγε, εκεί έπινε, εκεί ερωτεύτηκε, εκεί τον ερωτεύτηκαν, εκεί πήρε απ' το χέρι τη Ρένη, εκεί έφερε απ' το χέρι την Αργυρώ, εκεί έκανε θέατρο μαζί με τους άλλους και μας ξερίζωναν την καρδιά κι έτσι τους αγαπήσαμε και έτσι αγαπήσαμε και το θέατρο, εκεί χόρευε το ζεϊμπέκικο της "Ευδοκίας", εκεί έτρεχε με την κάμερα να καταγράφει τις στιγμές του Δασκάλου του και των άλλων παιδιών, εκεί έκανε Ανάσταση, εκεί Πρωτοχρονιά και Χριστούγεννα, εκεί τσακώθηκε, εκεί μάτωσε, εκεί άκουσε τις ειρωνείες και τα υπονοούμενα και τα κουτσομπολιά των "απέξω", εκεί έκανε τα λάθη του, εκεί, παιδιά, έκλαψε τον Δάσκαλό του όταν τους άφησε, εκεί πήραν, μετά, στους ώμους τους με τον άλλο το Μαθητή τη δουλειά σε καιρούς χαλεπούς πια, εκεί τον έφτασε τον Δάσκαλο όταν έκανε το ποιητικό "Η πραγματικότητα είναι πάντα εδώ", όταν έκανε τη "Γέρμα" του, όταν έκανε τον "Πλούτο" του…

Την ίδια στάση τήρησε ο 38χρονος και χθες κατά την απολογία του στο δικαστήριο.

Κι αν καμιά φορά τον βλέπανε έξω απ' το Υπόγειο, μη γελιέστε.

Ωστόσο κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία με πρόθεση και μάλιστα χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό, οπότε του επιβλήθηκε η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.

Η ψυχή του εκεί έμενε. Μόνιμα. Και εκεί θα μένει, παιδιά. Γι' αυτό κι όταν το Σάββατο το ακούσαμε ότι ο Μίμης "μας την έσκασε", εκεί μαζευτήκαμε. Και κανένας δεν διανοήθηκε να πάει αλλού παρά μόνον εκεί. Στο Υπόγειο. Στο σπίτι του.