Παράλληλη Αναζήτηση
Επαναφορά ενός δοκιμασμένου μοντέλου Υποταγή των μελών στις αποφάσεις της ηγεσίας
Μέτρηση του βάρους
Η συγκρότηση της "Συμμαχίας" δεν είναι μια καινοτομία στη γερμανική πολιτική, μια νέα πρωτοβουλία για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Η δομή της οργάνωσης, οι κανόνες που τηρούσαν τα μέλη της και οι πράξεις για τις οποίες διώκονται οι 18 της 17Ν σε 600 σελίδες
Στο παράδειγμα με την κούνια είναι πιο δύσκολο να σηκώσουμε από αυτή τον ενήλικο παρά το παιδί. Πριν τριάντα χρόνια και πλέον, ένας άλλος σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών, ο Καρλ Σίλερ, πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας ανάλογης συμμαχίας μεταξύ των συνδικάτων και της εργοδοσίας και η οποία είχε ονομασθεί ως Συντονισμένη ενέργεια" (Konzertierte Aktion).
Λέμε, ότι ο ενήλικας έχει μεγαλύτερο βάρος. Η πρωτοβουλία του Σίλερ είχε αρχικά επιτυχία στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και στην ραγδαία άνοδο της ανεργίας στα μέσα του '60, που αντιμετώπισε για πρώτη φορά η χώρα του "οικονομικού θαύματος".
Το βάρος είναι δύναμη και γι' αυτό το μετράμε με δυναμόμετρα σε μονάδες δύναμης Ν (Newton). Στην πορεία όμως αποδυναμώθηκε η δυναμική του και έφτασε να μετατραπεί σε συνάντηση ανούσιων συζητήσεων στρογγυλής τραπέζης, όπως χαρακτηρίστηκε από αρκετούς.
1 Ν είναι το βάρος που έχει ένα σώμα μάζας 0,1 Kg (100 g) στην επιφάνεια της θάλασσας.
Εκείνο ωστόσο που επέφερε τη διάλυσή του ήταν η αθέτηση των υποσχέσεων από την πλευρά των εργοδοτών το 1977, όταν σύσσωμοι οι τελευταίοι προσέφυγαν στη δικαιοσύνη καταγγέλλοντας τον θεσμό της συμμετοχής των εργαζομένων στις αποφάσεις της επιχείρησης.
Στην πορεία έγιναν αρκετές προσπάθειες κυρίως από την πολιτική ηγεσία "αναγέννησης" του προαναφερόμενου μοντέλου.
Όλοι οι κατηγορούμενοι ήταν μέλη της 17Ν έως την ημέρα της σύλληψής τους. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι δικαστές στο βούλευμα με το οποίο παραπέμπουν τους "18" της 17 Ν στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Ακόμα και στη διάρκεια της μακράς διακυβέρνησης του Χέλμουτ Κολ, όλες οι ενέργειες απέτυχαν.
Το αποτελούμενο από 600 σελίδες σκεπτικό του παραπεμπτικού βουλεύματος αναφέρεται εμπεριστατωμένα σε όλες τις πτυχές της πολύκροτης αυτής υπόθεσης, χωρίς να περιορίζεται στις πράξεις που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι.
Σ' αυτό συνετέλεσε η βαθιά δυσπιστία που επικρατούσε μεταξύ των εταίρων.
Η δομή της οργάνωσης και οι κανόνες που τηρούσαν τα μέλη της, η αρχηγική θέση του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, την οποία είχε κατακτήσει λόγω πνευματικής υπεροχής, όπως εκτιμούν τα μέλη του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, η αντίκρουση των ισχυρισμών όσων δηλώνουν άσχετοι προς την οργάνωση και, τέλος, η αιτιολόγηση της απόρριψης όλων των δικονομικών ενστάσεων που υπέβαλαν ορισμένοι εκ των κατηγορουμένων, αποτελούν τα επιμέρους κεφάλαια του βουλεύματος.
Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ τους ήταν σκληρές και συνέβαλλαν επί δεκαετίες αρνητικά στις διαπραγματεύσεις τους.
Η ιεραρχία
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι το μοντέλο της "Συμμαχίας" εφαρμόστηκε και στην Ολλανδία, στις αρχές της δεκαετίας του '80, και κατά γενική ομολογία χαρακτηρίστηκε ως επιτυχές.
Οργάνωση με ιεραρχική δομή, με κατανομή καθηκόντων και αρμοδιοτήτων για την προετοιμασία και εκτέλεση των τρομοκρατικών ενεργειών, με σταθερή υποδομή και διατήρηση κρησφύγετων και χώρων αποθηκεύσεως όπλων, εκρηκτικών υλών και μηχανημάτων και άλλων πολεμικών υλικών, αλλά και με εσωτερικούς συνωμοτικούς κανόνες λειτουργίας.
Τα αποτελέσματα των συντονισμένων προσπαθειών επέφερε θετικά αποτελέσματα: σημαντική μείωση της ανεργίας, σταθερή άνοδο της οικονομικής ανάπτυξης, χαμηλό πληθωρισμό όσο και εξυγίανση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Έτσι περιγράφεται στο σκεπτικό του υπ'αριθμ. 2869/2002 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών η 17 Νοέμβρη.
Ίσως δεν είναι και τυχαίο το γεγονός πως αρκετοί υποστηρικτές της επανασύστασης της "Συμμαχίας" στη Γερμανία υπερτονίζουν την αποτελεσματικότητα του στην Ολλανδία, προειδοποιώντας ταυτόχρονα τους εταίρους να μην επισκιάσουν τον διάλογο με πάγιες θέσεις και αιτήματα που για μια ακόμη φορά θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις συνολικά για τη γερμανική κοινωνία.
Οι κανόνες λειτουργίας της οργάνωσης, η οποία, πάντα κατά τα τρία μέλη του δικαστικού συμβουλίου, ιδρύθηκε το 1973 από τους Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, Νικόλαο Παπαναστασίου, Γιάννη Σερίφη, Παύλο Σερίφη και την αγνώστων πραγματικών στοιχείων ταυτότητας "Άννα", υπαγόρευαν υποταγή των μελών στις αποφάσεις της ηγεσίας της και αποδοχή των προσκλήσεών της για να συνδράμουν την οργάνωση στην υλοποίηση των σκοπών της.
Το "ραντεβού με την πραγματικότητα" θα δείξει τη σοβαρότητα των διαθέσεων όλων των πλευρών στους επόμενους μήνες…
Απαγόρευαν παράλληλα την αποχώρηση των μελών από αυτήν, ακόμη και με απειλή της ζωής τους. Το μήνυμα που πήραν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας από τους Γερμανούς πολίτες, στην πρόσφατη γενική εκλογική αναμέτρηση, είναι ξεκάθαρο: ουσιαστική μείωση της ανεργίας.
Οι Γιωτόπουλος, Παπαναστασίου, Γ. Σερίφης, Π. Σερίφης και η "Άννα" ενώθηκαν, όπως τονίζεται στο βούλευμα, με κοινή συμφωνία για τη διάπραξη ακαθόριστων κακουργημάτων (ανθρωποκτονιών, εκρήξεων, ληστειών, κλοπών κ.λπ.) που συγκεκριμενοποιούνταν κάθε φορά μετά την επιλογή του στόχου, κυρίως, αν όχι αποκλειστικώς, από τον αρχηγό της οργάνωσης Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, ο οποίος κατείχε και εξακολούθησε να κατέχει καθ' όλη τη διάρκεια της δράσης της μέχρι και την εξάρθρωσή της ηγετικό ρόλο.
Ο πολιτικός κόσμος γνωρίζει πλέον πως ο αριθμός των ανέργων είναι ο σημαντικότερος γνώμονας, που καθορίζει αποφασιστικά την εφαρμογή πολιτικής κάθε κυβέρνησης, οιασδήποτε ιδεολογικής ταυτότητας.
Στην οργάνωση εντάχθηκαν στη συνέχεια, προκειμένου να συνδράμουν τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε, οι εξής: 1. Δημ. Κουφοντίνας, από τους πρώτους μήνες του 1983 2. Θ. Ψαραδέλλης από το 1978 3. Π. Τσελέντης, από το 1983, στρατολογημένος από τον Κουφοντίνα 4. Χριστ. Ξηρός, από το τέλος του 1983, μυημένος από τους Γιάννη Σερίφη και Δ. Κουφοντίνα 5. Βασ. Τζωρτζάτος, από τις αρχές του 1985 - τον μύησε ο Χριστ. Ξηρός 6. Σάββας Ξηρός, από το 1986 - τον μύησε ο αδελφός του Χριστόδουλος 7. Αγγελική Σωτηροπούλου, από το 1986 - τη μύησε, όπως και τον Σάββα, ο Χριστόδουλος Ξηρός 8. Ηρ. Κωστάρης, από το τέλος του 1987 9. Κων. Καρατσώλης, από το τέλος του 1987 - τον μύησε ο Χριστ. Ξηρός 10. Κ. Τέλιος, από τις αρχές του 1988 11. Θωμάς Σερίφης, από το τέλος του 1988 - τον στρατολόγησαν οι Κωστάρης και Καρατσώλης 12. Σωτ. Κονδύλης, από το 1990 - τον μύησε ο Κουφοντίνας 13. Βασ. Ξηρός, από το τέλος του 1995 - τον μύησε ο αδελφός του Σάββας 14. Διον. Γεωργιάδης, από τις αρχές του 1998 - τον μύησαν οι Βασίλης και Σάββας Ξηρός.
Την σημασία του προβλήματος επιβεβαιώνει και η δήλωση του Όσκαρ Λαφονταίν, μια μέρα μετά την πανηγυρική νίκη του κόμματος του, της SPD: "από σήμερα οι άνεργοι είναι δικοί μας πλέον άνεργοι" υπογραμμίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο πως η επίλυση του μείζονος προβλήματος, θα σηματοδοτήσει την πορεία του κόμματος του τα επόμενα χρόνια.
Μέχρι τέλος
Όλοι οι κατηγορούμενοι παρέμειναν, σύμφωνα με το βούλευμα, στην οργάνωση έως την ημέρα της σύλληψής τους, δεδομένου ότι καθ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν προέβησαν σε καμιά φανερή ενέργεια που να δείχνει σαφή και σταθερή βούληση αποχώρησής τους από αυτήν. Στο σκεπτικό του παραπεμπτικού βουλεύματος επισημαίνεται: "Μόνη η μη συμμετοχή κάποιου ως αυτουργού ή συνεργού σε τρομοκρατική επίθεση της οργάνωσης δεν συνιστά αποχώρηση, αφού η ένταξη και παραμονή σε εγκληματική οργάνωση, όπως ορίζεται στο άρθρο 187 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, δεν προϋποθέτει αναγκαίως και τη συμμετοχή του δράστη σε συγκεκριμένο έγκλημα".
Τέσσερις δολοφονίες παραγράφονται
Για μία σειρά αξιόποινων πράξεων ορισμένοι από τους κατηγορουμένους απαλλάσσονται είτε γιατί δεν προκύπτουν στοιχεία εις βάρος τους είτε γιατί τα αδικήματα που τους αποδίδονται έχουν ήδη παραγραφεί.
Εκτός από τον Αυγουστίνο Ξηρό, ο οποίος δεν παραπέμπεται σε δίκη για καμία από τις τρεις κακουργηματικές κατηγορίες που του είχαν απαγγελθεί με βάση τις διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου, απαλλάσσονται και οι: - Σάββας Ξηρός, για συνέργεια σε απόπειρα ανθρωποκτονίας που τελέστηκε κατά τη διάρκεια ληστείας στην Εθνική Τράπεζα Παγκρατίου και για κλοπή πινακίδων. - Χριστόδουλος Ξηρός, για τη ληστεία στην Εθνική Τράπεζα στην οδό Φιλολάου, στον Άγιο Αρτέμιο, για την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά τη διάρκεια της ληστείας στην Εθνική Τράπεζα στο Παγκράτι και για παράβαση σχετική με εκρηκτικές ύλες, που αφορά την κλοπή των όπλων από το Πολεμικό Μουσείο. - Ηρακλής Κωστάρης, για τη συνέργεια στη δολοφονία του Βρετανού Στίβεν Σόντερς, την απόπειρα ανθρωποκτονίας του πρώην υπουργού Γιώργου Πέτσου και για δύο ληστείες σε χρηματαποστολές έξω από τον ΟΤΕ του Πειραιά και στην οδό Πατησίων. - Κώστας Καρατσώλης, για δύο πράξεις παράνομης οπλοχρησίας. - Αγγελική Σωτηροπούλου, για απλή συνέργεια σε έκρηξη και στην απόπειρα δολοφονίας εις βάρος του πρώην υπουργού Ιω. Παλαιοκρασσά. - Βασίλης Ξηρός, για συνέργεια σε απόπειρα ανθρωποκτονίας, για κατοχή εκρηκτικών υλών και για δύο πράξεις παράνομης οπλοχρησίας. - Διονύσης Γεωργιάδης, για μία ληστεία, μία απόπειρα ανθρωποκτονίας και για κατοχή εκρηκτικών υλών που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στις δύο γιάφκες της οργάνωσης. - Θωμάς Σερίφης, για απλή συνέργεια σε μία ανθρωποκτονία και σε μία απόπειρα ανθρωποκτονίας. - Δημήτρης Κουφοντίνας, για μία πράξη παράνομης οπλοχρησίας. - Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, για τις αντίστοιχες ηθικές αυτουργίες στις προαναφερόμενες πράξεις των συγκατηγορουμένων του. Στο κεφάλαιο της παραγραφής των αδικημάτων περιλαμβάνονται οι δολοφονίες του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς (23.12.1975), του απότακτου αστυνομικού Ευάγγελου Μάλλιου (22.10.1975) και του υποδιοικητή των ΜΑΤ Πέτρου Σταμούλη αλλά και του οδηγού του Σωτήρη Σταμούλη (16.1.1980). Οι εγκληματικές αυτές ενέργειες είχαν αποδοθεί στα μέλη της οργάνωσης, που κατά το βούλευμα αποτελούσαν την ιδρυτική ομάδα της 17 Νοέμβρη (Αλ. Γιωτόπουλο, Π. Σερίφη, Γ. Σερίφη, Ν. Παπαναστασίου και Θ. Ψαραδέλλη). Όλοι τους όμως θα παραμείνουν ατιμώρητοι καθώς, και για τις τέσσερις προαναφερόμενες δολοφονίες, όταν συνελήφθησαν οι δράστες είχε συμπληρωθεί το όριο της παραγραφής και οι δικογραφίες είχαν τεθεί οριστικά και αμετάκλητα στο αρχείο.
Οι συγγενείς
Για τον λόγο αυτό μάλιστα οι συγγενείς των θυμάτων οι δολοφονίες των οποίων θεωρούνται παραγεγραμμένες δεν θα μπορέσουν να παρασταθούν κατά τη διάρκεια της δίκης ως πολιτικώς ενάγοντες διεκδικώντας την τιμωρία των κατηγορουμένων, αλλά θα παρακολουθήσουν την εκδίκαση της υπόθεσης από το ακροατήριο. Τέλος, όπως διαπιστώνεται στο βούλευμα, έχουν παραγραφεί άλλες 43 αξιόποινες πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα όπως ληστεία, εκρήξεις, κλοπές, υπεξαγωγές εγγράφων, αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι κανείς δεν διώκεται για την κλοπή όπλων από το στρατόπεδο του Συκουρίου στη Λάρισα, αφού η δίωξη που είχε ασκηθεί αφορούσε "κλοπή σε βαθμό πλημμελήματος", αδίκημα που παραγράφεται στην πενταετία.
