Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Γιάννης Ταμουρίδης στον χθεσινό αγώνα στο Λος Άντζελες.

Πέντε χρόνια με διατατική μυοκαρδιοπάθεια ένιωθε να φθάνει στις όχθες του Αχέροντα. Ένα χρόνο μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς, υγιέστατος και ακμαίος, μιλάει στα "ΝΕΑ" για την περιπέτεια της ζωής του

Επιθετικοί πόλεμοι στη Δύση.

ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Καινούργια ζωή με καρδιά - μόσχευμα

- Στη Β. Αφρική καταλύθηκε το γερμανικό κράτος των Βανδάλων (533-534 μ.Χ.).

Μεταλλίων συνέχεια για τον Ταμουρίδη

Απ' τη ζοφερή προοπτική, στο φως της μεταμόσχευσης

Όλη η Β. Αφρική μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ), καθώς και τα νησιά Κορσική, Σαρδηνία και Βαλεαρίδες, πέρασαν στην κυριαρχία της Κωνσταντινούπολης.

Με κεκτημένη ταχύτητα σαρώνει τα μετάλλια ο Γιάννης Ταμουρίδης.

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

- Στη ν Ιταλία μετά από σκληρούς αγώνες που κράτησαν μια εικοσαετία (535-554 μ.Χ.), διαλύθηκε το βασίλειο των Οστρογότθων.

Στο παγκόσμιο κύπελλο του Λος Άντζελες, ο Θεσσαλονικιός ποδηλάτης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο επίπονο αγώνισμα των πόντων, παρά το γεγονός ότι είχε πτώση στην 90η από τις 120 στροφές του αγώνα, με αποτέλεσμα να αλλάξει ποδήλατο.

Βρέθηκε σε εκείνο το οριακό σημείο που ο "διακόπτης" μπορούσε να κλείσει, να βρεθεί από την οn στην οff κατάσταση. Πριν από έναν χρόνο ακριβώς, στα 34 του χρόνια, ο Νίκος Καραφόλας έμπαινε στη λίστα αναμονής του Ωνασείου για μεταμόσχευση καρδιάς.

Η Ιταλία επανήλθε στην αυτοκρατορική εξουσία και με νομοθετική πράξη του Ιουστινιανού οργανώθηκε κατά τον ίδιο τρόπο που ίσχυε πριν από την ίδρυση του Οστρογοτθικού κράτους.

Ο Ταμουρίδης, ουσιαστικά έκανε επίδειξη του ταλέντου του ενόψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος πίστας του Μπορντό και πλέον είναι εκ των φαβορί για μετάλλιο στα αγωνίσματα αντοχής (σκρατς ή πόντοι).

Ο Νίκος Καραφόλας απολαμβάνει τα δώρα της καθημερινότητας, γιατί έχει πια διαφορετικό εφαλτήριο ζωής

1. Η επιστολή του στρατηγού Βελισάριου προς τον Ιουστινιανό για την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ιταλία «Πήγαμε στην Ιταλία, μεγάλε βασιλιά, χωρίς να έχουμε στρατιώτες, άλογα, όπλα και χρήματα, χωρίς δηλαδή τα εφόδια εκείνα που, αν δεν τα έχει κάποιος σε αφθονία, είναι αδύνατο να κάνει πόλεμο. Γιατί, αν και προσπαθήσαμε γυρνώντας στη Θράκη και στην Ιλλυρία, συγκεντρώσαμε πολύ λίγους στρατιώτες, αξιολύπητους, που δεν έχουν εξοπλισμό και είναι εντελώς αμάθητοι από πόλεμο. Αλλά βλέπουμε και αυτούς που έχουν απομείνει στην Ιταλία. Είναι λίγοι, φοβούνται τους εχθρούς και έχουν χαμηλά το ηθικό τους, γιατί έχουν νικηθεί πολλές φορές από κείνους. Είναι άνθρωποι που κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τον εχθρό αφού εγκατέλειψαν τα άλογα τους και πέταξαν τα όπλα τους. Τέλος, είναι αδύνατο να βρούμε χρήματα στην Ιταλία, γιατί την έχουν καταλάβει πάλι οι εχθροί…». Προκόπιος, Ιστορία των πολέμων, VII, XII, 3-7.

Πρώτος, τερμάτισε με τέσσερις βαθμούς διαφορά ο Ρώσος χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας Ιγνατίεφ, ενώ τρίτος ήταν ο Ισπανός Λανέρας.

Η διατατική μυοκαρδιοπάθεια από την οποία έπασχε ο Νίκος είχε διαγνωσθεί από τον Ιανουάριο του '97.

- Στην Ισπανία επιχειρήθηκε εκστρατεία εναντίον των Βησιγότθων τη χρονιά που τελείωνε ο εξαντλητικός Οστρογοτθικός πόλεμος (554 μ.Χ.). Την πρόκριση για το παγκόσμιο εξασφάλισε και ο Θανάσης Ματζουράνης, που πήρε την ένατη θέση στο χιλιόμετρο.

Είχε ζήσει πέντε χρόνια με το πρόβλημα, ένιωσε σιγά σιγά την καρδιά του να φθίνει και είδε τις σωματικές του δυνάμεις να μειώνονται.

Αποτέλεσμα αυτής της επιχείρησης ήταν η κατάληψη της νοτιοανατολικής περιοχής της Ιβηρικής χερσονήσου και η ένταξη της στις αυτοκρατορικές κτήσεις.

ΣΤΙΒΟΣ: Ο Μιχάλης Μερτζανίδης ήταν ο πρωταγωνιστής στην πρώτη ημερίδα κλειστού στίβου της χρονιάς, που έγινε στο Καυταντζόγλειο. Όχι όμως και τις ψυχικές. Ο αθλητής της Ολυμπιακής Δομής τερμάτισε στα 60μ. εμπόδια σε 7.94, που θεωρείται η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών, καθώς άλλαξε το ύψος των εμποδίων. Ολόκληρη, άλλωστε, η ζωή του 35χρονου σήμερα Νίκου, δείχνει έναν άνθρωπο που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του. Πάντως, ο χρόνος του δεν αναγνωρίζεται ως νέο πανελλήνιο ρεκόρ, αφού αυτό θα προκύψει στο τέλος της χρονιάς.

Και από εκείνον εξαρτιόταν πόσο "υγιής" θα κατάφερνε να φθάσει στη μεταμόσχευση - όταν βρισκόταν το κατάλληλο μόσχευμα.

Στο αντίστοιχο αγώνισμα των γυναικών, η Μάχη Κοστογλίδου, πέτυχε με 8.86, την τρίτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για την κατηγορία των κορασίδων.

Αν βρισκόταν το μόσχευμα "γιατί κανένα μεταμοσχευτικό κέντρο, σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα βρεθεί ένα μόσχευμα για σένα…". ΠΕΡΙΠΛΕΚΕΤΑΙ η υπόθεση Κεντέρη - Θάνου.

Νέα πλάνα…

Η συνέχεια της εκδίκασης στο Διεθνές αθλητικό δικαστήριο της Λοζάνης είναι προγραμματισμένη για τις 22 Φεβρουαρίου, αλλά σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC ο Καναδός πρόεδρος του δικαστηρίου Ιβ Φορτιέ, είναι μέτοχος σε νομική εταιρεία που εκπροσωπεί την WADA, οπότε υπάρχει ασυμβίβαστο.

Ήταν "πάνοπλος", αισιόδοξος, ορθολογιστής και δημιουργικός ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της αρρώστιας του.

Για την υπόθεση του Φορτιέ θα αποφασίσει το ανώτατο ομοσπονδιακό δικαστήριο της Ελβετίας.

Την περίοδο που αντιμετώπιζε μια πάθηση με ασαφή προέλευση αλλά σαφέστατη προοπτική, αποδέχθηκε, μετά το αρχικό σοκ, την κατάσταση και έβαλε και άλλα πλάνα στη ζωή του. Άρχισε να μελετά, να μαθαίνει και να ενημερώνεται για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στη φαρμακολογία, την καρδιολογία και την καρδιοχειρουρχική.

Την ίδια εποχή ο Νίκος Καραφόλας, είναι μηχανικός τηλεπικοινωνιών με διδακτορικό στις οπτικές τηλεπικοινωνίες στη Γλασκώβη, κερδίζει και την υποτροφία που του χαρίζει μια θέση στο Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, στην Ολλανδία! Εκεί μετοίκησε ο νεαρός ταλαντούχος επιστήμονας - που είναι γέννημα της Νάουσας και θρέμμα της Βέροιας - με τα όνειρα, τους στόχους και το πρόβλημά του. Σε μια από τις επισκέψεις του στην Ελλάδα, παρουσίασε τη λεγόμενη "καρδιακή κάμψη". "Βρισκόμουν αντιμέτωπος με την καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Νοσηλεύτηκα στο ΑΧΕΠΑ απ' όπου με παρέπεμψαν στο Ωνάσειο για προμεταμοσχευτικό έλεγχο που έγινε τον Φεβρουάριο του 2002 και ένα μήνα μετά με ειδοποίησαν ότι έμπαινα στη λίστα για μεταμόσχευση…".

Νίκος Καραφόλας. Έξι μήνες μετά τη μεταμόσχευση μπορεί και τρέχει στο χιονισμένο τοπίο της Βέροιας

Η προοπτική… Τους πέντε μήνες αναμονής βίωσε, ομολογεί, μια περίπλοκη κατάσταση: "Ένας ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια βιώνει μια φθίνουσα πορεία. Η μια προοπτική είναι ο θάνατος και αυτό είναι τραγικό. Αλλά υπάρχει και το φως, η προοπτική της μεταμόσχευσης που μπορεί να αλλάξει άρδην τα πράγματα και να ακυρώσει τον επικείμενο θάνατο…".

Εκείνη την περίοδο αναπόλησε ολάκερη τη ζωή του: "Ήταν μια απίστευτη διανοητική προσπάθεια να θυμηθώ κομμάτι κομμάτι όλα μου τα βήματα, όλες τις μικρές και μεγάλες καταστάσεις που βίωσα, την πρώτη, τη δευτέρα, την τρίτη Δημοτικού, χρονιά με τη χρονιά όλα τα γυμνασιακά χρόνια, ύστερα εκείνα του Λυκείου, τα χρόνια στο Πανεπιστήμιο, στο Λονδίνο, στη Γλασκώβη, στον Στρατό. Όταν τελείωσε η αναδρομή μου, είχα μια αίσθηση πληρότητας και ήξερα ότι αν χρειαζόταν να φύγω, θα άφηνα πίσω μου μια γεμάτη ζωή"!

Αυτό τον γαλήνεψε περισσότερο. Ήλπιζε - δεν παραιτήθηκε ποτέ από την ελπίδα. Είχε συχνή επαφή με τις συντονίστριες μεταμοσχεύσεων. Κλήθηκε μια φορά τον Ιούνιο, αλλά η μεταμόσχευση δεν έγινε. Δεν απογοητεύτηκε. Τον κάλεσαν και πάλι στις 10 Αυγούστου. "Από τη στιγμή που βρέθηκα στα χέρια των γιατρών μου έφυγε όλο το άγχος…".

Το τελευταίο πράγμα που έκανε ήταν να συζητήσει με τον αδελφό του. Ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει εκ των προτέρων την οικογένεια του δότη του για την ευκαιρία που του χάριζαν να ζήσει και τους γιατρούς για την προσπάθεια που θα έκαναν. Κοιμήθηκε. Τον ξύπνησε, τρεις ημέρες αργότερα, μια δυνατή φωνή στο αυτί του: "Νίκο, ξύπνα, ξέρεις πού είσαι;". Δεν ήξερε, ούτε του ήταν εύκολο να ξυπνήσει. Όλα τα πρόσωπα γύρω του τού φάνηκαν άγνωστα, εκτός από εκείνο το γλυκό πρόσωπο της συντονίστριας. Ύστερα άκουσε τη φωνή ενός γιατρού: "Τα κατάφερες Νίκο! Έκανες μεταμόσχευση καρδιάς…".

Με ξένη καρδιά στο γυμναστήριο και στο τροχάδην

Όλα πήγαν θαυμάσια. Στη μεγάλη μάχη, κυριάρχησε η προοπτική της ζωής. Σήμερα, έξι μήνες μετά τη μεταμόσχευση, ο Νίκος Καραφόλας μπορεί να απολαμβάνει τα δώρα της καθημερινότητας, την άσκησή του στο γυμναστήριο, το τρέξιμο στο χιονισμένο τοπίο της Βέροιας, έναν περίπατο στα μικρά της δρομάκια. Απολαμβάνει ακόμα και εκείνη την καθημερινότητα που συνήθως οι άνθρωποι λένε ότι "σκοτώνει".

Η καρδιά του αθλητή. Δεν είναι απλώς ευτυχής που ζει, ούτε απλώς ευγνώμων απέναντι στους γονείς του 23χρονου που οι συγκυρίες και η τραγικότητα της ζωής τα 'φεραν έτσι ώστε να συναντηθούν σε ένα μοιραίο σταυροδρόμι. Την ώρα που η δική του καρδιά ατονούσε, η καρδιά του 23χρονου αθλητή, θύματος τροχαίου, με διαγνωσμένο εγκεφαλικό θάνατο, συνέχιζε να χτυπά δυνατά. Αυτή η καρδιά τού προσφέρθηκε "από δύο ανθρώπους που, παρά την τραγικότητα της στιγμής που ζούσαν, έκαναν και δικό τους στόχο να πάει γρήγορα το αεροπλάνο να πάρει την καρδιά, να φθάσει έγκαιρα στην Αθήνα, να σωθεί η καρδιά για να σωθεί ένας άλλος άνθρωπος που την είχε ανάγκη. Αυτό που με δένει με αυτούς τους ανθρώπους δεν αναλύεται ούτε καταγράφεται με λέξεις…".

Οι γονείς του δότη. Το γράμμα που τους έστειλε ήταν το πρώτο βήμα. Η βαθιά του επιθυμία ήταν να τους γνωρίσει. Ήταν και δική τους επιθυμία. Τους δόθηκε η ευκαιρία. Μίλησαν πρώτα στο τηλέφωνο. Η μητέρα του δότη τον ρώτησε με αγωνία αν όλα εξελίσσονται καλά. Ο πατέρας του είπε, μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα να μεταμοσχευθεί σε ανθρώπους κάθε κομμάτι του σώματος του γιου του. Πρόσφατα βρέθηκαν από κοντά. Ήταν μια δύσκολη στιγμή αλλά και από τις πιο όμορφες που βίωσε ποτέ ο Νίκος…