ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΞΙΜ ΖΙΛΙΝ

ΙΡΑΝ

Αντώνιος και Οκταβιανός.

Η ταυτότητα του αυτόχειρα

Μάχη με τον καιρό για να βρεθούν τα συντρίμμια

Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, κύριος της κατάστασης έγινε ο στενός συνεργάτης του Μάρκος Αντώνιος, που διέθετε μάλλον στρατιωτικές παρά πολιτικές ικανότητες.

Ο 23χρονος Μαξίμ Ζιλίν κρατούνταν από τον περασμένο Οκτώβριο.

Συνεργεία διάσωσης ψάχνουν τα συντρίμμια του αεροσκάφους

Αυτός συνεννοήθηκε στην αρχή με το Λέπιδο, αρχηγό του ιππικού, και στη συνέχεια με τον ανηψιό και θετό γιο του Καίσαρα, τον Οκταβιανό, νεαρό με πολλές φιλοδοξίες και πολιτική οξυδέρκεια.

Θεωρούνταν ιδιαίτερα επικίνδυνος, καθώς είχε ομολογήσει την εν ψυχρώ δολοφονία 42χρονης. Τα συνεργεία διάσωσης έδιναν άγρια μάχη με τους ισχυρούς ανέμους και τα χιόνια χθες, προσπαθώντας να μαζέψουν τα διαμελισμένα πτώματα και να βρουν στοιχεία για τα αίτια της συντριβής του στρατιωτικού αεροπλάνου που έπεσε σε βουνό του Ιράν.

Οι τρεις άνδρες σχημάτισαν τη δεύτερη τριανδρία (43 π.Χ.), με στόχο την τιμωρία των δολοφόνων του Καίσαρα.

Ήταν ιδιαίτερα σωματώδης, είχε ύψος 1,90 μ., κοντά σγουρά μαλλιά και κατά την απόδραση φορούσε μόνον ένα μπλουζάκι και ένα παντελόνι. Το δυστύχημα, που στοίχισε τη ζωή σε 302 άτομα, είναι το χειρότερο που συνέβη στην ιστορία της χώρας.

Τα αντίπαλα στρατεύματα συγκρούστηκαν στους Φιλίππους της Μακεδονίας (42 π.Χ.).

Είχε έρθει πρόσφατα στην Ελλάδα με ταξιδιωτική βίζα και μέχρι πριν από λίγους μήνες εργαζόταν στην περιοχή Σιδάρι της Κέρκυρας.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι κακές καιρικές συνθήκες ευθύνονται για τη συντριβή του ρωσικής κατασκευής αεροσκάφους "Ιλούσιν-76", κατά την οποία σκοτώθηκαν 284 στρατιώτες της επίλεκτης δύναμης των Φρουρών της Επανάστασης και τα 18 μέλη του πληρώματος.

Ο Κάσσιος και ο Βρούτος νικήθηκαν και στη συνέχεια αυτοκτόνησαν.

Εκεί στις αρχές Οκτωβρίου αποκαλύφθηκε η άγρια δολοφονία της 42χρονης Αγγελικής Σελλά.

Πριν χαθεί η επαφή με τον πύργο ελέγχου, ο πιλότος είχε αναφέρει ότι έδινε μάχη με δυνατούς ανέμους.

Με το θάνατο τους χάθηκαν και οι τελευταίοι υποστηρικτές του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Κατά την έναρξη των ερευνών, η αστυνομία αδυνατούσε να σχηματίσει σαφή εικόνα για τα κίνητρα της δολοφονίας, καθώς δίπλα στο πτώμα της άτυχης γυναίκας βρέθηκαν τα προσωπικά της αντικείμενα και μία τσάντα που περιείχε χρήματα. Η επιδείνωση της κακοκαιρίας εμπόδισε τα συνεργεία διάσωσης να συνεχίσουν τις έρευνές τους στην οροσειρά Σιρχ, στο Νοτιοανατολικό Ιράν, όπου κατέπεσε το αεροσκάφος.

Κολοσσικός ανδριάντας βαρβάρου που διακοσμούσε την πρόσοψη δημόσιον κτηρίου της Κορίνθου. Η Κόρινθος, που είχε καταστραφεί από τους Ρωμαίους (146 π.Χ.), ανοικοδομήθηκε την εποχή του Καίσαρα και διακοσμήθηκε με μεγάλα και λαμπρά μνημεία. (Κόρινθος, Αρχαιολογικό Μουσείο)

Ο νεαρός συνελήφθη λίγο αργότερα στο αεροδρόμιο του νησιού, στην προσπάθειά του να διαφύγει αεροπορικώς στο εξωτερικό. Μετά τη νίκη τους ο Αντώνιος και ο Οκταβιανός, αφού παραγκώνισαν το Λέπιδο, μοιράστηκαν τις κτήσεις του ρωμαϊκού κράτους. Η σύλληψη έγινε διότι είχε λήξει η ταξιδιωτική βίζα του. Ωστόσο, οι πολιτικές τους φιλοδοξίες δεν άργησαν να τους οδηγήσουν σε ανοικτή ρήξη. Κρίθηκε ύποπτος για το φονικό και τελικά ομολόγησε το έγκλημα. Το τέλος των εμφύλιων συγκρούσεων δόθηκε με μια ναυμαχία κοντά στο ακρωτήριο Άκτιο τον Αμβρακικού κόλπου (31 π.Χ.). Όπως φέρεται να παραδέχτηκε στην απολογία του, συνάντησε για πρώτη φορά την άτυχη 42χρονη κάνοντας οτοστόπ. Νικητής και μόνος πλέον κύριος της κατάστασης αναδείχτηκε ο Οκταβιανός. Εκείνη σταμάτησε και τον πήρε στο αυτοκίνητό της. Την επόμενη χρονιά η Αίγυπτος προσαρτήθηκε ως επαρχία στο ρωμαϊκό κράτος. Κάποια στιγμή ο νεαρός της επιτέθηκε και τη σκότωσε χτυπώντας τη 22 φορές στο λαιμό και στο θώρακα. Η περίοδος της Δημοκρατίας είχε και τυπικά πλέον τελειώσει για τη Ρώμη. Φέρεται ότι ξέπλυνε τα αίματα από τα χέρια του στη θάλασσα και στη συνέχεια έφυγε από την περιοχή με άλλο ΙΧ, κάνοντας ξανά οτοστόπ.

Ναυμαχία στο Άκτιο (31 π.Χ.)

Ο ίδιος κατά την αναπαράσταση του εγκλήματος φέρεται να είπε στους αστυνομικούς ότι σκότωσε τη 42χρονη με αυτόν τον άγριο τρόπο απλά και μόνο διότι ήθελε να δει «πώς είναι να σκοτώνεις».

10. Ο Αντώνιος εγκαταλείπει το στρατό του στο Άκτιο, για να ακολουθήσει την Κλεοπάτρα στην Αίγυπτο Αυτή λοιπόν ήταν η κατάσταση του Αντωνίου. Στο Άκτιο όμως ο στόλος του, αφού αντιστάθηκε για ένα μεγάλο διάστημα στον Καίσαρα (Οκταβιανό) και έπαθε σοβαρότατες ζημιές από τα μεγάλα κύματα που υψώνονταν καταπάνω του, μετά βίας εγκατέλειψε τον αγώνα ύστερα από δέκα ώρες. Οι νεκροί δεν ήταν περισσότεροι, από πέντε χιλιάδες, κυριεύτηκαν όμως τριακόσια πλοία, όπως έγραψε ο ίδιος ο Καίσαρ. Δεν ήταν πολλοί αυτοί που, όταν έμαθαν, στην αρχή δεν μπορούσαν να πιστέψουν τη διάδοση, ότι έφυγε εγκαταλείποντας δέκα εννέα τάγματα αήττητων πεζών και δώδεκα χιλιάδες ιππείς, σαν να μην είχε επανειλημμένα δοκιμάσει και επιτυχίες και αποτυχίες, και σαν να μην είχε εξασκηθεί σε δυσκολίες αμέτρητων αγώνων και πολέμων. Και οι στρατιώτες του λαχταρούσαν και έλπιζαν από στιγμή σε στιγμή ότι θα εμφανιζόταν από κάπου κι έδειξαν τόση πίστη και ανδρεία, ώστε ακόμα κι όταν η φυγή του έγινε ολοφάνερη, επί επτά ημέρες εξακολουθούσαν να μένουν στις θέσεις τους, αγνοώντας τον Καίσαρα, που τους έστελνε πρεσβείες. Πλούταρχος, Αντώνιος, 68 μετ. Ανδρ. Πουρνάρα, εκδ. Πάπυρος.

Οι εμφύλιες συγκρούσεις υπηρέτησαν τις προσωπικές φιλοδοξίες των εκάστοτε ισχυρών ανδρών της ρωμαϊκής πολιτείας (Res publica), αποδυνάμωσαν τους δημοκρατικούς θεσμούς και οδήγησαν προοδευτικά αλλά σταθερά στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος.