ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ Αγγελόπουλος α λα… "Όσα παίρνει ο άνεμος"

Ένθετο 2: Αρχή Carnot - Μηχανική Carnot

Σε ζώα και πουλερικά

Το "Λιβάδι που δακρύζει" - ένα "έπος τύπου… "Όσα παίρνει ο άνεμος"" - και τα γυρίσματά του έφεραν τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (που "μετατράπηκε" σε προσφυγική πολυκατοικία) την ώρα του αντιπολεμικού συλλαλητηρίου

Σήμερα, η ιδέα ότι η απόδοση μιας θερμικής μηχανής είναι μέγιστη όταν αυτή λειτουργεί αντιστρεπτά αναφέρεται ως αρχή του Carnot.

Την απαγόρευση της προσθήκης αντιβιοτικών στη διατροφή πουλερικών, βοοειδών, χοίρων και άλλων ζώων που εκτρέφονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ζήτησαν από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), 37 οργανώσεις προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων του καταναλωτή.

ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΓΙΟΣ

Και ακόμα: Όλες οι αντιστρεπτές μηχανές που λειτουργούν μεταξύ των ίδιων θερμοκρασιών έχουν την ίδια απόδοση.

Στην αίτησή τους αυτή, οι οργανώσεις και τουλάχιστον 50 εμπειρογνώμονες προειδοποίησαν ότι η συγκεκριμένη μέθοδος εκτροφής των ζώων καθιστά μη αποτελεσματική τη δράση

Ο αγγελοπουλικός "θίασος" στα σκαλιά του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά: Βασίλης Κολοβός, Άγγελος Δεληβορριάς, Γιώργος Καντακουζηνός και δεκάδες κομπάρσοι για το "Λιβάδι που δακρύζει" (φωτό: Δ. Σοφικίτης)

Αρχή του Carnot: μια διαφορετική διατύπωση του 2ου Νόμου της Θερμοδυναμικής:

Πάνω από 40 χρόνια, οι Αμερικανοί κτηνοτρόφοι δίνουν πολύ συχνά στα ζώα τους μικρές δόσεις πενικιλίνης, τετρακυκλίνης και άλλων αντιβιοτικών για να επιταχύνουν την ανάπτυξή τους και να αυξήσουν το βάρος τους, μειώνοντας ταυτόχρονα τα έξοδα παραγωγής.

"Το "Λιβάδι που δακρύζει" συμμετέχει στη διαδήλωση κατά του πολέμου". Καμιά θερμική μηχανή που λειτουργεί μεταξύ δυο δεξαμενών θερμότητας σταθερής θερμοκρασίας Tυ, Τx, δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερη απόδοση από μια αντιστρεπτή θερμική μηχανή που λειτουργεί μεταξύ των ίδιων θερμοκρασιών.

"Οι ΗΠΑ παραμένουν μια από τις ελάχιστες ανεπτυγμένες χώρες που επιτρέπουν ακόμη αυτή τη μέθοδο", υπογράμμισε σε συνέντευξη Τύπου η επικεφαλής του Κέντρου για Επιστήμη στο Δημόσιο Συμφέρον (CSPI), Πατρίτσια Λίμπερμαν,

Το πανό ήταν αναρτημένο το Σάββατο στην είσοδο του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά.

Ακόμη, η αρχή του Carnot λέει ότι η απόδοση μιας αντιστρεπτής θερμικής μηχανής είναι μέγιστη και όχι 100%.

Το 1/3 των αντιβιοτικών που παρασκευάζονται στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται στην εκτροφή ζώων και πουλερικών.

Και μέσα όλος ο θίασος του Θόδωρου Αγγελόπουλου - πάνω από 100 άνθρωποι! - γύριζαν πλάνα της νέας ταινίας του και μας μετέφεραν στις αρχές του 20ού αιώνα, που θαρρείς και ελάχιστα έχει… προχωρήσει ύστερα από 100 χρόνια!

Καμιά πραγματική μηχανή δε λειτουργεί αντιστρεπτά.

Η διαδικασία αυτή οδηγεί μερικές φορές στην ανάπτυξη του ζωικού οργανισμού ενός εθισμού στα αντιβιοτικά, που μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο.

"Πρόκειται για σωστό έπος τύπου "Όσα παίρνει ο άνεμος", με έρωτες, πάθη, διωγμούς, δολοφονίες, σασπένς μέσα από τα οποία διατρέχουμε εκατό χρόνια… μοναξιάς, πολιτικο-κοινωνικών γεγονότων της χώρας, των Βαλκανίων, της Ευρώπης, του κόσμου όλου", λέει ενθουσιασμένη και ακαταπόνητη η Ελένη Καραΐνδρου, που (αν και γιαγιά με εγγονάκι ενός χρόνου, όπως μας αποκάλυψε η ίδια και είδαμε και ιδίοις όμμασι, καθώς μαζί με τον γιο της ήρθαν και την πήραν) ακολουθεί κατά πόδας το συνεργείο.

Εν τούτοις, η ιδέα της αντιστρεπτής μηχανής αποτελεί ένα χρήσιμο πρότυπο, για να κρίνουμε την απόδοση των πραγματικών μηχανών.

"Για να μειώσουμε το επίπεδο εθισμού στα αντιβιοτικά πρέπει να περιορίσουμε τη χρήση τους, αφού δεν είναι αναγκαία, παντού", υπογράμμισε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, Γκλεν Μόρις.

Αν και το κύριο θέμα είναι έτοιμο, γιατί ο νεαρός πρωταγωνιστής είναι μουσικός και παίζοντάς το στο φιλμ σε ακορντεόν το παρουσιάζει σαν δικό του, παρακολουθεί τα γυρίσματα για τα υπόλοιπα μέρη της μουσικής, αλλά και λόγω της γνωστής της τελειομανίας. Στην εικόνα 1.50 φαίνεται μια (ιδεατή) αντιστρεπτή μηχανή, που ονομάζεται μηχανή Carnot. Μια μουσική που αναμένεται να μας συντροφεύει και εκτός ταινίας - όπως έχει συμβεί και στις έξι προηγούμενες συνεργασίες τους.

Παρατήρηση 5 Η αρχή του Carnot είναι πολύ σημαντική, γιατί δεν εξετάζει αν η μηχανή λειτουργεί με ατμό ή με μείγμα βενζίνης ή με στερεό σώμα παρά μόνο αν η διαδικασία είναι αντιστρεπτή.

Το Φεστιβάλ των Καννών, στο οποίο είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα με το "Μία αιωνιότητα και μία ημέρα", περιμένει άλλη μία φορά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Εκεί θα κάνει - τον Μάιο - την πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα του το τρίωρο "Λιβάδι που δακρύζει" και αναμένεται να είναι ένα από τα φιλμικά γεγονότα της νέας χρονιάς…

Τρεις ώρες διάρκεια! Δεν φοβόσαστε, κ. Αγγελόπουλε, την εποχή μας, που δεν σηκώνει "δύσκολα" πράγματα και που θέλει όλες οι ταινίες γρήγορες και ανάλαφρες;

"Το πρόβλημα δεν είναι με εμένα ή άλλους σκηνοθέτες που έχουν διαγράψει την πορεία τους… Για τις επόμενες γενιές κινηματογραφιστών όμως τα πράγματα θα είναι δύσκολα, καθώς οι εικόνες γίνονται όλο και πιο ισοπεδωτικές. Θα είναι αιχμάλωτοι των απαιτήσεων για ένα σινεμά χωρίς τα ίχνη του δημιουργού του, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ανάσες και αποτυπώματα των σκηνοθετών που φτιάχνουν τις ταινίες".

Οι επόμενες λήψεις, μέσα στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, που έχει μετατραπεί σε προσφυγική πολυκατοικία, ξεκινούν. Ο Βασίλης Κολοβός - ο Λάιος του Θηβαϊκού Κύκλου - ετοιμάζεται να παντρευτεί τη φιλενάδα του γιου του, ο οποίος θα του την κλέψει και δεν θα αργήσει να ξεσπάσει το φονικό… Μαζί του και οι Γιώργος Αρμένης, Άγγελος Δεληβορριάς (ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη!), Γιάννης Σακελλαράκης (ο ανασκαφέας των Αρχανών), που παίζουν και οι Γιώργος Καντακουζηνός, Γιώργος Στάμου, οι οποίοι πέρασαν να δουν τον φίλο τους σκηνοθέτη. Και, βεβαίως, ο Ανδρέας Σινάνος στη φωτογραφία, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη κι ας έχει περάσει ήδη ένας χρόνος στην οδύσσεια των γυρισμάτων…

Απομένει πια η "ουρά" για το "Λιβάδι που δακρύζει": λίγα πλάνα στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στη λίμνη Κερκίνη.

Τριλογία 6 δισ. δρχ!

Με συμβολική συμμετοχή στην αντιπολεμική διαδήλωση (και με πανό) ολοκλήρωσε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τα γυρίσματα της νέας, τρίωρης, ταινίας του "Το λιβάδι που δακρύζει", που θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ των Καννών (φωτο: Δ. Σοφικίτης)

Οι Αλεξάνδρα Αϊδίνη και ο Νίκος Πουρσανίδης είναι οι νεαροί πρωταγωνιστές της νέας ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Το λιβάδι που δακρύζει", που θα κοστίσει 1,7 δισ. δρχ. και είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας. Το σενάριο είναι του σκηνοθέτη και έχουν δουλέψει μαζί του οι Τονίνο Γκουέρα, Πέτρος Μάρκαρης, Μισέλ Φάις. Η ιστορία της ταινίας αρχίζει στις αρχές του 20ού αιώνα με τα κύματα Ελλήνων προσφύγων από τη Ρωσία να καταφθάνουν στη φτωχή πατρίδα.

Το "Τρίτο φτερό" θα είναι η δεύτερη ταινία, η οποία με πρωταγωνιστή τον Ηλία Κοτέα θα πιάνει την περίοδο '53-'74 και θα γυριστεί σε Αλβανία, Τασκένδη, Σιβηρία, Μόσχα, Ιταλία, Καναδά και στα σύνορα Αυστρίας - Ουγγαρίας. Και τρίτη ταινία θα είναι "Η αιώνια επιστροφή" και θα είναι ένα ταξίδι στην Αμερική προς αναζήτηση της Ελένης - τη γυναίκα σύμβολο της ζωής.