Η ανάτριχη καθημερινότητα Μίλησε για τις ημέρες μαρτυρίου με τον Ντιτρού

Τάκης Σινόπουλος

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Ο Βέλγος παιδεραστής Μαρκ Ντιτρού. Από το 1996 κρατείται με την κατηγορία της απαγωγής και του βιασμού έξι ανήλικων κοριτσιών και για τη δολοφονία τεσσάρων εξ αυτών

Περισσότερο διαυγής και με διαφανή σύμβολα εμφανίζεται ο ποιητικός λόγος του Τάκη Σινόπουλου (1917-1981), γιατρού από την Αγουλινίτσα της Ηλείας, ο οποίος δεν εντάσσεται στον ίδιο ιδεολογικό χώρο με τους ποιητές που ήδη αναφέρθηκαν.

Γράφει ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΔΕΡΓΙΑΔΕΣ

Μία από τις βασικές μάρτυρες στη δίκη εναντίον του Βέλγου παιδεραστή Μαρκ Ντιτρού, η 19χρονη σήμερα Σαμπίν Νταρντίν, έσπασε τη σιωπή της την Κυριακή και μίλησε για τις ημέρες του μαρτυρίου που πέρασε, όταν εκείνος την απήγαγε και την κράτησε αιχμάλωτη για 80 ημέρες στα 12 της χρόνια.

Στο ποιητικό έργο του Σινόπουλου εκφράζονται με τρόπο δραματικό οι τραυματικές εμπειρίες από την εμφύλια σύρραξη, η απόγνωση του ανθρώπου για την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας, η βαθιά μοναξιά αλλά και η αγωνία του ποιητή για το μέλλον της ίδιας της ποίησης.

Και εγένετο ανασχηματισμός.

Η κοπέλα σκόπευε να κρατήσει το στόμα της κλειστό μέχρι τη δίκη, όμως αποφάσισε να μιλήσει μετά τις συνεχιζόμενες αμφισβητήσεις του Τύπου, σχετικά με την πνευματική της υγεία.

Στην πρώτη του συλλογή (Μεταίχμιο, 1951) ο ποιητής παρουσιάζει το σκηνικό όπου διαδραματίζεται η αναγνώριση του ομηρικού Ελπήνορα από το σύντροφό του.

Δηλαδή "την Κυριακή θα ακούσουμε την μπάντα… πρώτη κατάθεση δραχμές τριάντα".

"Η μνήμη μου είναι καθαρή σαν κρύσταλλο", είπε η ίδια, "με βοήθησε και το ημερολόγιο που κρατούσα.

Ο Ελπήνορας γίνεται το σύμβολο του σύγχρονου ανθρώπου και το οδυνηρό σκηνικό το «τοπίο θανάτου».

Ο Καραμανλής ανάδρομος και όχι αναθαρρυντικός.

Σημείωνα με έναν κύκλο τα ρεπό της μητέρας μου από τη δουλειά, με έναν σταυρό κάθε φορά που με επισκεπτόταν ο Ντιτρού και με ένα αστέρι κάθε φορά που με κακοποιούσε".

Δεύτερο ορόσημο στην ποίηση του Σινόπουλου αποτέλεσε η συλλογή Το άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου (1961) με κεντρικό θέμα την έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους.

Ποια ανανέωση;

Ο παιδεραστής απήγαγε την 12χρονη τότε Σαβίν καθώς πήγαινε με το ποδήλατο στο σχολείο της.

Κορυφαίες θεωρούνται οι ποιητικές του συλλογές Νεκρόδειπνος (1971) και Το Χρονικό (1975), όπου η μνήμη ανακαλεί σαν σε όνειρο τα φαντάσματα της (κυρίως αυτά του Εμφυλίου, που δένονται με το παρελθόν του ποιητή) και προβάλλεται με ποιητικό τρόπο η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η αναπαλαίωση σε όλο της το μεγαλείο.

"Με έδεσε στο κρεβάτι με μία αλυσίδα γύρω από το λαιμό μου.

Στον ίδιο χώρο τοποθετείται από την κριτική και η ποίηση του Τάκη Βαρβιτσιώτη (1916) από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος κινείται μέσα σε ονειρικό κλίμα και συνδυάζει την παράδοση του συμβολισμού με τον υπερρεαλισμό.

Δήθεν γκρίνιες των πολιτικών που έμειναν εκτός νυμφώνος.

Έμεινα έτσι για δύο ή τρεις ημέρες.

Τους ανατείχισε αναντίλεκτα και αναπειστικά ο πρώτος μεταξύ ίσων.

Ήρθε αρκετές φορές.

Έχει το δικαίωμα, απάντησαν οι "ριγμένοι συνωμότες".

Δεν είδα κανέναν άλλο", είπε η κοπέλα.

Ισορροπίες τρόμου στα τηλεπαράθυρα, φωνασκίες, κλαυθμυρισμοί και δηλώσεις πίστης των απίστων.

Στη συνέχεια, ο Ντιτρού την έκλεισε σε ένα μικρό δωμάτιο.

Η απώλεια της εξουσίας δεν κοστίζει, ισχυρίζονται οι αντιεξουσιαστές.

Ο ίδιος προσποιούνταν πως ήταν φίλος της και πως επρόκειτο να την σκοτώσουν κάποιοι ή να ζητήσουν από τους γονείς της λύτρα, τα οποία εκείνοι δεν ήθελαν να πληρώσουν.

Ποιοι είναι αυτοί, υπάρχουν;

"Αναρωτιόμουν τι είχα κάνει στους γονείς μου και δεν έδιναν τα χρήματα".

Ο πολίτης-θεατής παρακολουθεί το θέαμα των υποκλοπών.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, ο Ντιτρού της πήρε τα ρούχα και της έδωσε να φορά "κρύα κουρέλια", όπως λέει, ενώ έκανε μπάνιο όποτε ήθελε εκείνος.

Για τους υποκλοπείς σιωπή, κενό και παύλα.

Παρά το γεγονός ότι έγραφε στους γονείς της και εκείνος τη διαβεβαίωνε ότι θα έστελνε τα γράμματά της, ο παιδεραστής τα κρατούσε προκειμένου να την εκμεταλλεύεται και να της "στέλνει" ψεύτικες απαντήσεις.

Όλοι παρακολουθούν τα της παρακολούθησης σε οθόνες ευρείας παρακολούθησης.

Ο Ντιτρού είχε καταδικαστεί σε 13 χρόνια φυλάκισης για βιασμό ανηλίκου το 1989, βγήκε όμως τρία χρόνια αργότερα, λόγω καλής διαγωγής.

Τα τελευταία "ημερολόγια καταστρώματος" του αυτόχειρα άγονται και φέρονται από τους επαγγελματίες της ενημέρωσης.

Από το 1996 κρατείται με την κατηγορία της απαγωγής και του βιασμού έξι ανήλικων κοριτσιών και για τη δολοφονία τεσσάρων εξ αυτών.

Της Ντόρας το ανάγνωσμα σε αναλύσεις και άρθρα επί της κρισιμότητας των εθνικών θεμάτων.

Ο ίδιος, αν και παραδέχεται μέρος των κατηγοριών, ισχυρίζεται ότι δρούσε για λογαριασμό και άλλων.

Μετά τον εσωτερικό εχθρό, καιρός είναι να ανακαλύψουμε και τον εξωτερικό. Οι Σκοπιανοί καιροφυλακτούν για το όνομα. Ποιο είναι το όνομα, αναρωτιούνται οι Έλληνες ανώνυμοι επενδυτές. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, επιμένει ο γερο-Μαρξ. Ναι, αλλά έχει ταυτότητα, δεν πρέπει να έχει ταυτότητα; Οι βάρβαροι πάντα ήταν μία λύση και πάντα θα είναι μία λύση, σημειώνει ο εξ Αλεξανδρείας. Οι βιομήχανοι θέλουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Και όμως η συλλογική μνήμη επί των συμβάσεων δημιουργεί την ιστορία. "Θέλει να ξέρεις μηχανή", απαντά ο Μάρκος.

Εικόνες, θραύσματα της καθημερινότητας, η ασυνέχεια, το ζητούμενο σε έναν έτσι κι αλλιώς θρυμματισμένο κόσμο. Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας… φάλτσα, λόγω πυρετού. Η μετάλλαξη του ιού μας ανησυχεί. Ο μεταλλαγμένος κόσμος ανησυχεί για τη μετάλλαξη της νόσου των πτηνών. Τα πτηνά αγνοούν το γεγονός. Φτερά και πούπουλα στον αέρα, αλλά "να προσέχετε τις κουτσουλιές", επιμένουν οι ειδικοί επιδημιολόγοι. Μα πάντα τα περιττώματα δεν ήταν ανεπιθύμητα; Υπουργοί κάνουν ότι δεν γνωρίζουν τη σκοτεινή πλευρά του λόφου. Κι όμως εκεί αναπόδραστα οι πολλοί, με σισύφεια υπομονή, πάντα προσβλέπουν στην… κορυφή, μπας και ξεφύγουν από την οδηγία Μπολκενστάιν. Τα νούμερα. Οι αριθμοί και οι στατιστικές είναι που κρίνουν το ανέφικτο της πολιτικής. Άνανθος η επικαιρότητα, καθόλου ελκυστική, στεγνή και μέγαιρα ως η δικαστής Μπουρμπούλια του παραδικαστικού κυκλώματος. Ανάλλαχτες οι ειδήσεις, ζοφερές για το μέλλον, σαν τις διοξίνες που πανηγυρίζουν σε πρωινά κολατσιά και τυποποιημένα γλειφιτζούρια.

Νέες φωτογραφίες βασανιστηρίων στη Βαγδάτη. Οι τρόφιμοι του καθημερινού Γκουαντανάμο αισθάνονται ασφαλείς. Οι υπουργοί της Ε.Ε. ισιώνουν τις γραβάτες. Ζήτω η αμοιβαία συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων και όχι μόνο μεταξύ των κρατών-μελών. Τα παράνομα στρατόπεδα δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν παράνομα στρατόπεδα γιατί όλα είναι νόμιμα. Σύμφωνα με τα γκάλοπ, οι Έλληνες πιστεύουν ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας δεν λειτουργούν όπως πρέπει. Μα γιατί; Όλοι θαυμάσαμε "το θάρρος των ανδρών" επί των ανέργων μπροστά στο υπουργείο. Και δεν μας φταίει σε τίποτα η Καβάλα. Σημασία έχει το ταξίδι, επιμένει ο ποιητής. Σημασία έχει και πώς ταξιδεύεις. Αν είσαι καβάλα, βλέπεις από άλλη οπτική τα… αξιοθέατα.