ΕΠΩΝΥΜΩΣ

α. Οι κατακόμβες: καταφύγιο για τους διωκόμενους χριστιανούς

Τα ξέρει όλα και συμφέρει

Στην αρχή οι χριστιανοί δεν είχαν δικά τους κοιμητήρια.

Του ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΣΙΧΛΕΤΙΔΗ

Έθαβαν τους νεκρούς τους στα δημόσια νεκροταφεία.

Τηλεφωνικές υποκλοπές γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται.

Από τα μέσα του 2ου μ.Χ. αι. υπήρχε δυνατότητα για την υπόγεια ταφή των νεκρών χριστιανών σε υπαίθριες εκτάσεις (κατακόμβες) που ανήκαν σε ευκατάστατους πιστούς.

Από φανερές και μυστικές κρατικές υπηρεσίες, από ιδιωτικούς ντετέκτιβ, από απατημένες και απατημένους συζύγους, απ' όποιον τέλος πάντων κατέχει λίγα ή περισσότερα πράγματα για το πώς μπαίνουν οι κοριοί στις τηλεφωνικές συσκευές ή στα λογισμικά των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.

Οι κατακόμβες ήταν υπόγειες σήραγγες σε μορφή λαβύρινθου, που μπορούσαν να φτάνουν σε μήκος πολλών χιλιομέτρων.

Τόσο εύκολα και τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Στον πορώδη τοίχο των διαδρόμων είχαν δημιουργηθεί ορθογώνια κοιλώματα για την τοποθέτηση των νεκρών.

Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια χώρα με μακρά παράδοση παρακολουθήσεων, που ξεκινά πολύ πριν μπουν μαζικά οι τηλεφωνικές συσκευές στα ελληνικά νοικοκυριά και "αιώνες" πριν αποκτήσουν συσκευές κινητής τηλεφωνίας ακόμα και τα νήπια.

Υπήρχαν επίσης μεγαλύτερα κοιλώματα με καμάρα στο πάνω μέρος ή και ολόκληρα δωμάτια που χρησίμευαν ως οικογενειακοί τάφοι, διακοσμημένοι με τοιχογραφίες.

Ο θόρυβος της τελευταίας περιόδου, που φαίνεται ότι επιτάχυνε τις τάσεις φθοράς της κυβέρνησης, έχει να κάνει με το ότι η ίδια η κυβέρνηση -ο πρωθυπουργός και το μισό υπουργικό συμβούλιο- βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτού του δικτύου των τηλεφωνικών υποκλοπών που στήθηκε στα πέριξ της πλατείας Μαβίλης.

Είδαμε ότι κατά τη διάρκεια των διωγμών ο Χριστιανισμός αντιμετωπίστηκε σα μια παράνομη δεισιδαιμονία.

Λογικά η κυβέρνηση, αφού έπεσε θύμα, θα μπορούσε να πάρει το πολιτικό παιχνίδι στην πλάτη της και να βγει κερδισμένη στη λογική "μας παρακολουθούσαν, το ανακαλύψαμε, το δημοσιοποιούμε, το στέλνουμε στη δικαιοσύνη και πρώτα απ' όλα βάζουμε λυτούς και δεμένους να βρουν τους δράστες".

Οι χριστιανοί δεν μπορούσαν πλέον φανερά να ομολογούν την πίστη τους, να συγκεντρώνονται και να τελούν τη Θεία Ευχαριστία.

Όμως τα πράγματα δεν ακολούθησαν αυτή τη λογική και η κυβέρνηση είναι σήμερα με την πλάτη στον τοίχο.

Έτσι, άρχισαν να χρησιμοποιούν τις κατακόμβες, που ως τόποι ταφής των νεκρών ήταν ιεροί και συνήθως απαραβίαστοι, ως καταφύγιο και χώρος συγκέντρωσης και λατρείας.

Μοιάζει με ένα παιδί που πιάστηκε με το χέρι μέσα στο βάζο με το μέλι.

Ενώ, λοιπόν, στην επιφάνεια μαινόταν διωγμός για να εξαφανιστεί η πίστη, κάτω από τη γη, στις κατακόμβες, με κίνδυνο της ζωής τους οι χριστιανοί διατηρούσαν και ενδυνάμωναν αυτή την πίστη.

Είναι παράλογη η κυβέρνηση ή μήπως δεν είναι ικανή να χειριστεί μία τόσο σοβαρή υπόθεση;

Νωπογραφία από κατακόμβη στη Ρώμη.

Προφανώς και όχι. Το θέμα είναι ότι ακολουθεί άλλη λογική. Η κυβέρνηση για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων παραχώρησε γη, ύδωρ και λογισμικά σε ξένες μυστικές υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες αυτές δεν αρκέστηκαν να παρακολουθούν τους "συνήθεις υπόπτους", αλλά ήθελαν να ξέρουν από πρώτο χέρι και από την πρώτη στιγμή όλες τις πληροφορίες που έφταναν σχετικά με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην ελληνική κυβέρνηση. Τα πράγματα πήγαν έτσι, ή κάπως έτσι, και όλα τα όλα σενάρια περί βιομηχανικής κατασκοπίας -έπεσον και έριξον- μοιάζουν ακριβώς με τις δικαιολογίες ενός παιδιού για το πώς κατέληξε το χέρι του μέσα στο βάζο με το μέλι.