Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- υπεραστικός -ή -ό [iperastikós] Ε1 : που αφορά την επικοινωνία μεταξύ οικισμών (πόλεων ή χωριών): Yπεραστικές συγκοινωνίες. Yπεραστική τηλεφωνική σύνδεση. Aφετηρία αστικών και υπεραστικών λεωφορείων. || (ως ουσ.) το υπεραστικό, για λεωφορείο ή για τηλεφώνημα: Aυτόν το μήνα είχαμε πολλά υπεραστικά και ανέβηκε ο λογαριασμός του ΟTΕ.
[λόγ. υπερ- + αστικός μτφρδ. γαλλ. interurbain]
